Ποιος και γιατί δημιούργησε το «Μακεδονικό»;

Το «Μακεδονικό» δεν είναι εφεύρημα του 20^ου αιώνα. Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο αναδομήθηκε από τους ηγέτες Τσώρτσιλ και Στάλιν, ενόψει αυτών που ζούμε από την δεκαετία του 1990. Το ότι η Μακεδονία δεν ανήκει στον ελληνικό πολιτισμό είναι ένα δένδρο που φυτεύτηκε πριν το 1800, όταν ξεκίνησαν οι σοβαρές προσπάθειες της Ελληνικής Επανάστασης. Το «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ» δημιουργήθηκε από το Σιωνιστικό Ιερατείο που έδρευε στους πεφωτισμένους διανοητές της Δύσης και σε δυτικά ανακτοβούλια.

Έπρεπε πάση θυσία να αποδεσμευτεί η ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου από το -υπό ίδρυση- ελληνικό κράτος. Το γιατί είναι περίεργο για όποιον διδάσκεται την κοινή ιστορία, όμως είναι απλό. Ο Μ. Αλέξανδρος εκφράζει την διεθνική διάσταση των Ελλήνων, όπως και το χριστιανικό κράτος της Κωνσταντινούπολης. Τα κωδικοποιημένα ονόματα «Αλέξανδρος» και «Κωνσταντίνος» με τον οικουμενικό τους χαρακτήρα οδηγούσαν την Επανάσταση στην Κωνσταντινούπολη, όχι στην Αθήνα. Αυτοί που φρόντισαν να εξαφανίσουν την Ρωμανία, ονομάζοντάς την Βυζάντιο, είχαν όμοια στόχευση με αυτούς που έλεγαν «σφαγέα των λαών και νεκροθάφτη του ελληνισμού» τον Μ. Αλέξανδρο. Τόσο ο Αλέξανδρος, όσο και
οι περισσότεροι αυτοκράτορες της Κων/πολης πολέμησαν εναντίον της κυριαρχίας του «κακού» στην γη, αυτού που φώλιαζε παλιότερα στην Περσική και αργότερα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σιωνισμός υπάρχει μετά το 70 μ.Χ., αλλά «πονηρό πνεύμα» υπήρχε ανέκαθεν, ως αντίπαλος του «αγαθού», όπως κι αν αυτό οριστεί. Ένα ενδιαφέρον ερώτημα είναι πώς κατόρθωσε το Γραικικό κράτος του Βενιζέλου να ενσωματώσει στον εθνικό κορμό ένα τμήμα της Μακεδονίας. Το ζήτημα είναι μεγάλο και βοηθητικό είναι το ερώτημα «γιατί σήμερα η Δύση ζητάει πίσω την Μακεδονία που έδωσε πριν 100 χρόνια στους Έλληνες της Γραικίας;» Ας γυρίσουμε όμως στον 18^ο αιώνα.

Όταν ο Ρήγας τύπωνε φαρδύ-πλατύ τον Μ. Αλέξανδρο με τους στρατηγούς του Σέλευκο, Αντίγονο, Κάσσανδρο, Πτολεμαίο, με τιμητική αναφορά στην μάχη της Χαιρώνειας και στην θριαμβευτική είσοδο του Αλέξανδρου στην Βαβυλώνα, ο Κοραής θρηνούσε για την νίκη του Φιλίππου στην Χαιρώνεια που στέρησε από τους Έλληνες την ελευθερία. Είπε κι άλλα, χειρότερα ο Κοραής που υποκρινόταν μέσα στο μυστικοεταιρικό περιβάλλον τον φίλο των Ζωσιμάδων και τον ειλικρινή πιστό & ανανεωτή της χριστιανικής Εκκλησίας. Παπαγάλισε όσα έλεγαν ο Μοντεσκιέ, ο Γίββων, ο Βολταίρος, προκειμένου να πείσουν πως η υπό ίδρυση ενωμένη Ευρώπη και η υπό ίδρυση Ελληνική επικράτεια θα έπρεπε να εδράζονται στο φραγκικό όραμα του Καρλομάγνου και στην ασυνέχεια του ελληνικού πολιτισμού. Και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχαν, αφού οι «Γραικογάλλοι» του Κοραή υπερίσχυσαν των «Ελληνων» του Καποδίστρια και του Υψηλάντη. Ο Καραμανλής κατέληξε να κλαίει δημόσια για την «μια και Ελληνική» Μακεδονία, ο Μητσοτάκης προσπάθησε να πείσει ότι το όνομα των Σκοπίων δεν είναι σημαντικό, σε δέκα χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει και ο Ανδρέας έφτασε να καταγγέλλει τον εκβιαστικό, φεντεραλιστικό ευρωπαϊκό δάκτυλο στο Μακεδονικό, κατονομάζοντας μόνο τον Σιράκ.

Η ιστορία όμως δεν παραγράφεται και κάποτε αποκαθίσταται και για τους πολλούς που πλανήθηκαν. Όσο κι αν προσπαθούν να αποσυνδέσουν τον ελληνισμό από τον χριστιανισμό και τον Αλέξανδρο, όσο κι αν προσπαθούν να σύρουν τον Ρήγα στο στρατόπεδο του Κοραή, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι πρόγονος της οθωμανικής επικράτειας στην Ευρώπη δεν ήταν ο Οικουμενικός Ελληνισμός αλλά τα «Εθνικά Βαλκάνια» που πρέπει να αλληλοσφαγούν, … η ιστορία δεν παραγράφεται.

 πηγή