Έσπασε το κοντέρ της υποτέλειας και του εξευτελισμού ο υπουργός Οικονομικών, κ. Βαρουφάκης. Σε άρθρο του στην διεθνή ιστοσελίδα «Project Syndicate«, καλεί την Μέρκελ να δώσει «Μια ομιλία για την ελπίδα». Όπως αναφέρει ο δηλωμένος πλέον αντικομμουνιστής, ανθέλληνας, φιλοαμερικανός και φιλοναζιστής κ. Βαρουφάκης, η κ. Μέρκελ θα μπορούσε να κάνει ό,τι έκανε το 1946 ο υπουργός Εξωτερικών, Τζέιμς Μπάιρνς, που πήγε στην Στουτγκάρδη και μίλησε στον «ρημαγμένο γερμανικό λαό» προσφέροντάς του ελπίδα.
«Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1946, ο Τζέιμς Φ. Μπάιρνς ταξίδεψε στη Στουτγάρδη για να εκφωνήσει τον ιστορικό του «λόγο της ελπίδας». Ο Μπαίρνς έστειλε ένα μήνυμα αλλαγής στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Γερμανία και έδωσε σε ένα έθνος που βρισκόταν σε πτώση το ερέθισμα για να ονειρευτεί ανασυγκρότηση, ανάπτυξη και επιστροφή στη φυσιολογική ζωή. Επτά δεκαετίας μετά, η χώρα μου, η Ελλάδα, χρειάζεται μια ανάλογη ευκαιρία«.
Ο κ. Βαρουφάκης αποδεχόμενος ότι οι Αμερικανοί έφεραν την ελπίδα το 1946 στην Ευρώπη και την ολοκλήρωσαν το 1949 δοκιμάζοντας πρώτη φορά παγκοσμίως τις βόμβες Ναπάλμ στον
Γράμο και στο Βίτσι εξαϋλώνοντας όσους αντιδρούσαν στην υποταγή στους Άγγλους και Αμερικανούς, γράφει έναν ύμνο για την καγκελάριο της Γερμανίας και τον γερμανικό λαό, αντίθετα χαρακτηρίζει τον Ελληνικό λαό γεμάτο αδυναμίες. Αποδέχεται ότι η Γερμανία ως εχθρός ρήμαξε την Ελλάδα (όπως οι Σύμμαχοι «ρήμαξαν» τους Ναζί) τα τελευταία χρόνια, αλλά από την άλλη μόνο ο εχθρός Γερμανία θα μάς σώσει.
Ο κ. Βαρουφάκης κάνει και το προσχέδιο για την ομιλία της κ. Μέρκελ στην Ελλάδα τονίζοντας ότι το θέμα είναι να μην ξέρει ο ελληνικό λαός τις λεπτομέρειες ενός Νέου Σχεδίου Μάρσαλ, αλλά να τον στολίσει με συμβολισμούς για να καταπιούν οι Έλληνες το πικρό φαρμάκι στης υποδούλωσης
«Τι θα πρέπει να περιλαμβάνει μια τέτοια ομιλία; Ακριβώς όπως η ομιλία του Byrnes που δεν περιείχε πολλές λεπτομέρειες, αλλά ήταν πλούσια σε συμβολισμούς, μια «Ομιλία της Ελπίδας» για την Ελλάδα δεν πρέπει να είναι τεχνική. Θα πρέπει απλά να σηματοδοτεί μια αλλαγή πορείας, μια αλλαγή από την προσθήκη νέων δανείων στο ήδη μη βιώσιμο χρέος υπό τον όρο περαιτέρω δόσεων τιμωρητικής λιτότητας, όπως γινόταν τα τελευταία πέντε χρόνια. Ποιος θα πρέπει να την απευθύνει (σ.σ. τη ομιλία); Κατά τη γνώμη μου ομιλήτρια θα πρέπει να είναι η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, απευθυνόμενη σε ακροατήριο στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη ή σε οποιαδήποτε ελληνική πόλη της επιλογής της«.
Μέσα από την ανοιχτή πρόσκληση προς την κ. Μέρκελ, ο Έλληνας υπουργός σημειώνει δύο πράγματα που χρίζουν μεγάλης προσοχής. Σύμφωνα με τα όσα γράφει, η κ. Μέρκελ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το τέχνασμα «Μια ομιλία για την Ελπίδα» για να ξεκινήσει την ολοκλήρωση της Ε.Ε από την Ελλάδα! «Αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την ευκαιρία για μια νέα προσέγγιση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που να ξεκινά από τη χώρα που έχει υποφέρει περισσότερο«.
Όμως ο κ. Βαρουφάκης δεν θεωρεί μόνο υπαίτιο τους δανειστές και τις προηγούμενες κυβερνήσεις που έριξαν την Ελλάδα στον πάτο, αλλά και τους ίδιους τους Έλληνες. Γράφει ο υπουργός:
«.…(η Ελλάδα), ως θύμα τόσο του ελαττωματικού νομισματικού σχεδιασμού της ευρωζώνης όσο και των αδυναμιών της ίδιας της κοινωνίας της.«
Την στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός μιλάει για τον κίνδυνο η Ε.Ε να έχει υπερυπουργό Οικονομικών που να ελέγχει τους προϋπολογισμούς των χωρών χωρίς αυτές να έχουν δικαίωμα ψήφισης ή αλλαγής αυτών και τον φόβο ότι οι εθνικές εκλογές μπορεί να καταργηθούν, ο υπουργός της ελληνικής κυβέρνησης θέλει «μεταμόρφωση» θετική που να ολοκληρώσει την Ε.Ε. «Η ελπίδα ήταν η δύναμη του καλού για την μεταπολεμική Ευρώπη, και μπορεί να είναι η δύναμη για την θετική μεταμόρφωση τώρα. Μια ομιλία από την ηγέτιδας της Γερμανίας σε μια ελληνική πόλη, θα μπορούσε να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό προς αυτή την κατεύθυνση«.
Όλα αυτά ο κ. Βαρουφάκης τα γράφει την στιγμή που Γερμανία και Γαλλία σε κοινή πρόταση σπρώχνουν την Ε.Ε σε νέα Εποχή μιλώντας μάλιστα για ισχυρό δημοσιονομικό έλεγχο από τις Βρυξέλλες για όλα τα κράτη-μέλη για παν ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης.
Οι Έλληνες έχουν αδυναμίες σύμφωνα με τον υπουργό αντιθέτως με τους Γερμανούς, και αυτό το βλέπουμε στην παράγραφο που σκιαγραφεί τους Ναζί του 1946 ως άριο δουλευταρά λαό με δημοκρατικά αισθήματα: «Φυσικά, η Γερμανία οφείλει την μεταπολεμική ανάκαμψη και τον πλούτο, στους ανθρώπους της και τη σκληρή δουλειά τους, αλλά και την αφοσίωση σε μια ενωμένη, δημοκρατική Ευρώπη«. Το 1944 ο ίδιος λαός έσφαζε λαούς της Ευρώπης, δύο χρόνια μετά μεταμορφώθηκε σε άκρως δημοκρατικό λαό!
Ο κ. Βαρουφάκης δεν υμνεί απλά το Σχέδιο Μάρσαλ που κατέστησε την μεταπολεμική Γερμανία και πάλι το ισχυρότερο κράτος της Δυτικής Ευρωπής, υμνεί και την αναγκαστική μετανάστευση που βοήθησε την ανασυγκρότηση της μεταναζιστικής Γερμανίας: «Η αναγέννηση της Γερμανίας διευκολύνθηκε από το Σχέδιο Μάρσαλ, από την υποτίμηση του χρέους της το 1953 αλλά και από την έγχυση της εργασίας με μετανάστες Έλληνες, Γιουγκοσλάβους και Ιταλούς«. Ξεχνά ο κ. Βαρουφάκης ότι την εποχή της αναγκαστικής μετανάστευσης που υπογράφηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή η Ελλάδα αποδυναμώθηκε από το εργατικό της προσωπικό κατά 60% για να φτιάξει αναγκαστικά εκ νέου την «ρημαγμένη από τον πόλεμο» Γερμανία.
Το αποκορύφωμα όμως της πλήρους υποτέλειας και η απόδειξη ότι η ελληνική κυβέρνηση, τουλάχιστον όσον αφορά τον κ. Βαρουφάκη, είναι έτοιμη για νέα μέτρα «μεταρρυθμιστικά», είναι η παράγραφος στην οποία ομολογεί ότι η Ελλάδα θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις αλλά πρέπει να έρθει η κ. Μέρκελ για να πείσει τον ελληνικό λαό ότι όλα όσα θα γίνουν θα έχουν φερετζέ την Ελπίδα:
«Αν η Ελλάδα εφαρμόσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις με επιτυχία, οι πολίτες της χρειάζονται ένα συστατικό που λείπει: η ελπίδα. Μια Ομιλία της Ελπίδας για την Ελλάδα θα κάνει τώρα όλη τη διαφορά – όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους πιστωτές μας, καθώς η αναγέννησή μας θα τερματίσει τον κίνδυνο χρεοκοπίας«.
Στον Τοίχο
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου