Η αλήθεια είναι μία και ειπώθηκε από τον υπαλληλάκο των δανειστών, Χαρδουβέλερ: Τους δανειστές δεν τους ενδιαφέρει για το ποια κυβέρνηση θα βγει. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και όλα τα άλλα περί αριστερής, συντηρητικής, σοσιαλδημοκρατικής, εθνικιστικής, συνεργατικής κυβέρνησης είναι αρλούμπες. Ο Χαρδουβέλερ δεν είναι πολιτικό και κομματικό πρόσωπο για να έχει καημό να πει αυτά που ορίζει η θέση του. Ένας υπάλληλος είναι και θα είναι υπάλληλος με όποια κυβέρνηση αλλά πάντα σε καίρια θέση (βλέπε Στουρνάρα, Παπαδήμο, Πικραμένο).
Για το ότι είναι αρλούμπες όλα αυτά που οι εκλεγμένοι λένε στον λαό φαίνεται καταρχάς από το επικοινωνιακό τέχνασμα του Σύριζα με τη «μαϊμού» έκθεση ενός οικονομικού καρχαρία υπαλλήλου της Capital Companies Group. Εκεί λοιπόν, που οι ψηφοφόροι άρχισαν να σχολιάζουν τι δουλειά έχει ένα «αριστερό» κόμμα να συζητά με διεθνείς οικονομικούς εκτελεστές, το θέμα το γύρισαν στο αν το πρόγραμμα του Σύριζα ευχαρίστησε ή όχι τους οικονομικούς εκτελεστές. Και μόνο το ότι
εκπρόσωποι της Capital συνέφαγαν με τους Συριζαίους δίνοντας τα χέρια η ιστορία της ανατροπής τελείωσε.
εκπρόσωποι της Capital συνέφαγαν με τους Συριζαίους δίνοντας τα χέρια η ιστορία της ανατροπής τελείωσε.
Πώς συζητάς με ένα funt το οποίο έχει εξαγοράσει τεράστιο μερίδιο της Εταιρείας Ύδρευσης Θεσσαλονίκης και είναι χωμένη σε εταιρείες και τράπεζες όπως η Eurobank, Χρηματηστήριο ΑΕ, ΤΕΡΝΑ, ΕΛΑΚΤΩΡ κλπ; Από τη μια πορείες και δημοψηφίσματα για το νερό και από την άλλη προσκυνήματα στους ουσιαστικούς ιδιοκτήτες τους δημοσίου αγαθού; Οι δανειστές έριξαν το δικό τους παιδί Μπερλουσκόνι στην Ιταλία βάζοντας τον τραπεζίτη πρωθυπουργό μόνο και μόνο επειδή ο Σίλβιο αρνήθηκε να παραχωρήσει ολοκληρωτικά το νερό σε ιδιώτες.
Η δεύτερη απόδειξη ότι δεν ενδιαφέρει τους δανειστές για το ποια κυβέρνηση θα είναι η επόμενη που θα παίξει τον ρόλο του υποτακτικού των δανειστών είναι ότι στην έκθεσή της η Bank of America καθαρογράφει τα λόγια του συριζαίου Σταθάκη: «Εκλογές στις 22 Μαρτίου και συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι αν δεν καταφέρει την αυτοδυναμία». Το όλο σκηνικό των εκλογών και των επόμενων συνεργασιών έχει στηθεί για τα καλά, όπως στην εντέλεια έχει στηθεί ότι για ένα χρόνο τουλάχιστον θα έχεις και το ΔΝΤ να σου «τα αρπάζει» ενώ από του χρόνου και για τον αιώνα τον άπαντα θα σου «τα αρπάζει» μόνο η υπάλληλος του ΔΝΤ:
Δηλαδή, η Ε.Ε μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Επειδή όμως δεν γίνεται να «γυρίσει σελίδα» η μεταμνημονιακή Ελλάδα με έναν Βενιζέλο εκπρόσωπο της Δημοκρατικής Παράταξης (ΠΑΣΟΚ και όλα τα υποκομματιδία του) σπρώχνουν για την προεδρία του κεντρώου χώρου τον παλιό μας γνώριμο προδόταρο Γιώργο Παπανδρέου. Γι' αυτό άλλωστε και μια συνεργασία με ένα ΠΑΣΟΚ μοντέρνο με αρχηγό τον Γιώργο θα κάνει τον Σύριζα να ρίξει στάχτη στα μάτια των ψηφοφόρων ότι τώρα «κάνουμε την ανατροπή».
Τώρα η Ελλάδα θα έχει μοντέρνα πρόσωπα στο τηλεοπτικό γυαλί με δύο σίγουρες καβάντζες για πρωθυπουργούς: Τον Αλέξη και τον Γιώργο. Αν δεν τα βγάλει πέρα ο πρώτος, βάζουν τον δεύτερο που έχει πείρα από καλά ξεπουλήματα. Επίσης ένα δεκανίκι με life style όπως ο Θεοδωράκης θα ολοκληρώνει την συνταγή της μοντέρνας ευρωπαϊκής σκλαβιάς. Εν ολίγοις, θα τρως τα ίδια και χειρότερα σκατά αλλά σε γκουρμέ εστιατόριο πληρώνοντας όχι μόνο το αισχρό περιεχόμενο του πιάτου σου αλλά και την ακριβή διακόσμηση.
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα για την χώρα και τους πολίτες της. Αυτό που στήνεται τον τελευταίο μήνα μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές είναι η χειρότερη περίοδος για τον ελληνικό λαό. Αυτή την στιγμή μετά από 5 χρόνια οικονομικής αφαίμαξης των πολιτών, με κατεστραμμένη όλη την πρωτογενή και δευτερογενή οικονομία της χώρας, με εκατομμύρια πολίτες που δεν έχουν πού να στραφούν, οι οικονομικοί εκκαθαριστές ετοιμάζονται για το μεγάλο μακελειό βγάζοντας από το πολιτικό προσκήνιο τα πρόσωπα που θυμίζουν το παλιό και βάζοντας πρόσωπα που με το αγγελικό τους προσωπάκι και τα χαμογελάκια θα ξεσκίζουν ό,τι μέχρι σήμερα χαροπαλεύει.
Από το ατσαλάκωτο κουστουμάκι του Σαμαρά θα μπούμε στην εποχή του μακό και του σακιδίου. Από το αιμοβόρικο ύφος του Βενιζέλου θα περάσουμε στο χαλαρό αμερικάνικο στυλ του Γιώργου που δεν κυβέρνησε την Ελλάδα. Ο Γιώργος απλά έβαλε δύο υπογραφές το 2010 και έφυγε. Ήταν επίσης αυτός που έβαλε στο παιχνίδι τον Σύριζα και από το 3% τον έφθασε στο 20% μέσα σε μια ημέρα.
Ήταν αυτός που άνοιξε την πόρτα δημιουργίας νέων κομμάτων με τον όρο «προοδευτική δημοκρατία» που έγινε θεμέλιο για κόμματα όπως το Ποτάμι. Είναι αυτός που πρώτος μίλησε για “global government” σε συνέδρια που του διοργάνωνε η Αρριάνα της Huffington Post η οποία ήρθε και στην Ελλάδα και με σύμβουλο έκδοσης τον Παύλο Τσίμα ( siemens) μας ενημερώνει πως οι κλανιές μας θα μυρίζουν τριαντάφυλλο και σοκολάτα. Αυτή είναι δημοσιογραφία, αυτή είναι η νέα εποχή.
Τα παιδιά έρχονται με άγριες διαθέσεις και με εντολές από τους ανωτέρους τους τόσο σκληρές που τα μνημόνια και τα 5 χρόνια απόγνωσης θα μας φαντάζουν ως πταίσματα. Έρχονται έχοντας έτοιμους 500 μνημονιακούς νόμους προίκα για να ξεκινήσουν.
Τα παιδιά έρχονται με «αριστερό» προφίλ και μία σβάστικα τατουάζ στα μυαλά τους.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου