Ο Gene Sharp (βλέπε παρακάτω τη σημείωση του El Correo) είναι ο κύριος θεωρητικός της αμερικανικής σημερινής στρατηγικής που έχει αναπτυχθεί για να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις που δεν ελέγχονται πολιτικά και οικονομικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πρόκειται για αυτές τις χώρες που διαθέτουν τεράστια αποθέματα φυσικών πόρων όπως το πετρέλαιο, για παράδειγμα, και όπου οι κυβερνήσεις δεν επιτρέπουν να λεηλατηθούν από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρείες ούτε δέχονται το δόλιο πλουτισμό που αποκτούν οι τελευταίες με αυτό το τρόπο.
Οι συνωμοτικές αρχές αυτής της αποσταθεροποιητικής τακτικής, φαινομενικά «μη βίαιη», στοχεύουν να προκαλέσουν χάος στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να επιτευχθεί η αποσταθεροποίηση της εγκαταστημένης κυβέρνησης, και στη συνέχεια την πτώση της.
Οι συνωμοτικές αρχές αυτής της αποσταθεροποιητικής τακτικής, φαινομενικά «μη βίαιη», στοχεύουν να προκαλέσουν χάος στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να επιτευχθεί η αποσταθεροποίηση της εγκαταστημένης κυβέρνησης, και στη συνέχεια την πτώση της.
Στη συνέχεια, σε ένα δεύτερο στάδιο, καλούνται φοιτητές και γενικότερα η νεολαία, έτσι ώστε να ξεκινήσουν διαμαρτυρίες, οι οποίες παράγουν βία, έτσι ώστε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα πρακτορεία ειδήσεων να μπορούν να μεταδίδουν σκηνές τρόμου, πυρκαγιές και λεηλασίες με νεκρούς και τραυματίες και θα πουν ότι προκαλούνται από τις δυνάμεις διατήρησης της δημόσιας τάξης της κυβέρνησης που θέλουν να ανατρέψουν.
Αυτό είναι ακριβώς που συνέβη αυτή την εβδομάδα στη
Βενεζουέλα, όπου οι πορείες της Ημέρας της Νεολαίας χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν χάος στους δρόμους των μεγάλων πόλεων.
Αν οι εξεγέρσεις αυτές επιτρέπουν να πυρακτώσουν φωτιές σε άλλους τομείς του πληθυσμού, όπως συνέβη στη Γεωργία, το Κιργιστάν, την Ουκρανία, το Λίβανο, το Ιράν και πιο πρόσφατα στην Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Συρία, τότε το επόμενο βήμα είναι να δημιουργηθεί μια εξόριστη «παράλληλη κυβέρνηση», και ακολουθεί μια διεθνή ένοπλη επέμβαση με πρόσχημα της «ανθρωπιστικής δράσης» που θα επιδιώκει την ανατροπή της κυβέρνησης, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη κυβέρνηση ανδρείκελων.
Το ντοκιμαντέρ «Πώς να ξεκινήσετε μια επανάσταση», του Σκωτσέζου σκηνοθέτη Ruaridh Arrow, μας δείχνει τη συνωμοτική δουλειά της Sharp και του Ινστιτούτου Albert Einstein για να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν εγκρίνει .
Αυτό είναι ακριβώς που συνέβη αυτή την εβδομάδα στη
Βενεζουέλα, όπου οι πορείες της Ημέρας της Νεολαίας χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν χάος στους δρόμους των μεγάλων πόλεων.
Αν οι εξεγέρσεις αυτές επιτρέπουν να πυρακτώσουν φωτιές σε άλλους τομείς του πληθυσμού, όπως συνέβη στη Γεωργία, το Κιργιστάν, την Ουκρανία, το Λίβανο, το Ιράν και πιο πρόσφατα στην Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Συρία, τότε το επόμενο βήμα είναι να δημιουργηθεί μια εξόριστη «παράλληλη κυβέρνηση», και ακολουθεί μια διεθνή ένοπλη επέμβαση με πρόσχημα της «ανθρωπιστικής δράσης» που θα επιδιώκει την ανατροπή της κυβέρνησης, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη κυβέρνηση ανδρείκελων.
Το ντοκιμαντέρ «Πώς να ξεκινήσετε μια επανάσταση», του Σκωτσέζου σκηνοθέτη Ruaridh Arrow, μας δείχνει τη συνωμοτική δουλειά της Sharp και του Ινστιτούτου Albert Einstein για να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν εγκρίνει .
Grand Strategy from (NAZI) Γερμανίας!...."τώρα η πότε"Αυτό το συνωμοτικό σχέδιο περιλαμβάνει ως θεμελιώδη δύναμη της πλοκής, τα μέσα ενημέρωσης και τα πρακτορεία ειδήσεων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να φιλτράρουμε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε, και, επιπλέον, να αναζητήσουμε στο Internet για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που καταγγέλλουν αυτά τα μακάβρια σχέδια.
Και δεν θα πρέπει εμείς οι Κολομβιανοί, να παραμένουμε αδρανείς πιστεύοντας ότι αυτό συμβαίνει μόνο στη Βενεζουέλα και δεν μπορεί να μας συμβεί. Οι εναλλακτικές υπηρεσίες πληροφοριών μπόρεσαν και έλεγξαν ότι μερικά άτομα γνωστά ως στενοί φίλοι του Alvaro Uribe Velez επέλεξαν στρατηγικά της έδρα τους σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, άτομα που ταυτόχρονα έχουν εκπαιδευτεί στα σχολεία που προετοιμάζουν τους αναγκαίους πράκτορες για αυτές τις νέες οδούς της ιμπεριαλιστικής επιβολής.
Ας θυμηθούμε τον Berthold Brecht και ας μην ξεχνάμε ότι έρχονται τώρα στους αδελφούς μας της Βενεζουέλας, αλλά μπορεί να έρθουν αργότερα για εμάς, εάν η ειρηνευτική διαδικασία δεν αρμονίζεται με το κύριο σκοπό τους, να έχουν τα «χέρια ελεύθερα» για να λεηλατήσουν τα ορυχεία που βρίσκονται στην επικράτεια που κυριαρχείται από τους αντάρτες και ότι, μετά την αποστράτευση των ανταρτών μας, οι Βορειοαμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ελπίζουν να λειτουργήσουν κάτω από τις γνωστές μονόπλευρες συμβάσεις που δεν αφήνουν κανένα όφελος για τη χώρα μας και το λαό της.
Gloria Gaitán Jaramillo για το ElCorreo
* Η Gloria Amparo de las Mercedes Gaitán Jaramillo , περισσότερο γνωστή με το όνομα Gloria Gaitán είναι μια Κολομβιανή πολιτική γυναίκα, κόρη του Jorge Eliecer Gaitán, πολύ δημοφιλούς ηγέτη στην Κολομβία και τη Λατινική Αμερική. Από τα νιάτα της, ασχολείται με το να μελετήσει και να διατηρήσει τη κληρονομιά του πατέρα της. Είναι επίσης αρθρογράφος και συγγραφέας πολλών βιβλίων. Ηγήθηκε το "Κέντρο Jorge Eliecer Gaitán» και «το Κολομβιανό Ινστιτούτο της Συμμετοχής Jorge Eliecer Gaitán -. Colparticipar».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ του EL CORREO : το Gene Sharp και το Ινστιτούτο Albert Einstein (τι βίτσιο να του έχουν δώσει αυτό το όνομα!) είναι ένα σημαντικό think-tank κατά της επανάστασης. Το παραπάνω παράδειγμα αξίζει να αναφερθεί. Το είδαμε και συνεχίζουμε να το βλέπουμε στην Ουκρανία. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πως οι επιτιθέμενοι του Καράκας έχουν κινητοποιηθεί, χρησιμοποίησαν βόμβες μολότοφ, ακόμη και ασπίδες προστασίας, όπως στο Κίεβο.Τα μέσα ενημέρωσης παίζουν πράγματι σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση αυτών των βίαιων πρακτικών, και είναι αηδιαστικό να δούμε πώς τα γραφεία των πρακτορείων ειδήσεων, συμπεριλαμβανομένου εκείνου του AFP, δήλωσαν τη πρώτη μέρα ότι οι δύο νεκροί ήταν αντιπολιτευόμενοι .
Η εκστρατεία ξεκίνησε, αλλά για την ώρα, ένα μέρος της δεξιάς παράταξης της Βενεζουέλας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πολύ για αυτό το σενάριο, επειδή φοβάται την απάντηση (που απουσιάζει στην Ουκρανία) και τις άμεσες ή έμμεσες συνέπειες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια ριζοσπαστικοποίηση της διαδικασίας, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Ανήκει στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας να ανταποκριθεί στην επίθεση με τη δημοκρατική σταθερότητα και θα πρέπει επίσης να παρέχει λύσεις για τις ατέλειες του συστήματος.
Μετάφραση από την ισπανική για το El Correo από: Marie-Rose Ardiaca
El Correo . Παρίσι, 13 Φλεβάρη, 2014.http://www.mondialisation.ca/une-guerre-de-4eme-generation-contre-le-venezuela/5368966
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/02/4.html#more
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου