της Ελληνικής Επανάστασης
του Σπύρου Χατζάρα
Η τύχη της ελληνικής επανάστασης άλλαξε την 1η Δεκεμβρίου 1825, με το «πραξικόπημα» των Δεκεμβριστών στο Ταγκανρόγκ, και την απομάκρυνση του Τσάρου Αλέξανδρου, που «κηδεύτηκε» βιαστικά και θάφτηκε επιτόπου, χωρίς να ανοίξουν ποτέ το φέρετρο του, για τον «ύστατο ασπασμό».
Οι «Δεκεμβριστές», υποστήριξαν την άνοδο στον θρόνο του νόμιμου διαδόχου Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου, τον οποίο είχε αποκλείσει ο Αλέξανδρος, αλλάζοντας την σειρά της διαδοχής υπέρ του μικρότερου αδελφού Νικολάου.
Η μεταβολή στην ρωσική πολιτική ήταν ουσιαστική καθώς στη ρωσική ηγεσία ανήλθε η «φιλοπόλεμη παράταξη», και ο ρώσο-τουρκικός πόλεμος με πρόσχημα το ελληνικό ζήτημα φαινόταν αναπότρεπτος για την άνοιξη του 1826.
Σε αυτό το κλίμα ο Κολοκοτρώνης, ο Δ.Υψηλάντης, ο Καραϊσκάκης , ο Νικηταράς, και άλλοι , υπέγραψαν μια έκκληση προς τη Ρωσία, που μέσω Γενεύης και Καποδίστρια, έφτασε, στο τέλος Δεκέμβριου του 1825, στην Πετρούπολη.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1825/ 10 Ίανουαρίου 1826, ο νέος άγγλος πρεσβευτής Στράτφορντ Κάννινγκ, πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη, σταμάτησε στα ανοιχτά της Ύδρας και συνάντησε, τον τοπικό άγγλο πράκτορα Μαυροκορδάτο, και τον ενημέρωσε για τις «φιλελληνικές» προτάσεις που μετέφερε. Αυτονομία για την Πελοπόννησο με τουρκικές φρουρές σε ορισμένα «φρούρια κλειδιά».
Ο Μαυροκορδάτος του είπε πώς ορισμένοι "Έλληνες, δε