Ἦταν πολὺ θυμωμένη ἡ Μαρία καὶ καταπιάστηκε μὲ τὸ νὰ τοῦ ἀπαντήσῃ, μὲ ἕνα ἀπολύτως τεκμηριωμένον ἄρθρον.
Στὴν ἀρχὴ σκέφθηκα νὰ τὸ ἀγνοήσω…
Δὲν γίνεται νὰ καταπιανόμαστε ὅλοι οἱ γράφοντες ἐντὸς ἱστολογίου μὲ τοὺς ἴδιους καὶ τοὺς ἴδιους. Θὰ καταντήσουμε γραφικοί.
Ἔλα ὅμως ποὺ Ποντία γὰρ μὲ τσούζει καὶ μὲ πονᾶ ἡ ἀπέραντη βλακεία, καὶ δὴ ἡ ἐθνοφονική τους διάθεσις…
Ἄν καὶ στὸ παρελθὸν ἔχω καταπιαστεῖ πάλι μὲ ἐτοῦτον τὸν ἀνιστόρητον, θὰ παραμείνω σήμερα μόνον στὰ βασικά.
Βαριέμαι νὰ ἀναλύσω. Μόνον στὰ βασικά.
Γράφει ἐν ὁλίγοις ὁ Θεοδωρίδης (νά ἐρευνήσουμε λίγο τό παρελθόν του; Τίς ῥίζες του; Ὑπάρχει κάποιος πού θά μποροῦσε νά βοηθήσῃ;) πὼς οὐσιαστικῶς καλὰ νὰ πάθουμε ποὺ μᾶς ἔσφαξαν οἱ Τοῦρκοι.
Θὰ τὸ ἀντιστρέψω λοιπὸν ἐγώ, καὶ μία καὶ τὰ νούμερα ἐκεῖ μέσα κάτι σίγουρα πίνουν, θὰ κάνω τὸ ἐξῆς ἀπλόν ἐρώτημα:
Ὤς τε Νᾶσε μας, εἶχαν δίκαιον οἱ Τοῦρκοι πού κατέσφαξαν τούς Ποντίους; Χμμμ… Ἄρα δικαιώνεις κάποιους συγχρόνους μας ποὺ θέλουν νὰ σφάξουν ΟΛΟΥΣ τοὺς ἐθνομηδενιστές, τοὺς ΛΑΘΡΟεισβολεῖς καὶ τοὺς καταπατητές μας. Ὅλους αὐτοὺς δῆλα δή ποὺ ἀκυρώνουν τὸ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ἔθνος!!! Νά δόσουμε τό σύνθημα ἤ ἄλλαξες γνώμη;
Τί ἔγινε; Δέν σοῦ ἀρέσουν οἱ ἐπαναλήψεις τῆς ἱστορίας; Γιατί καλέ; Γλίτωσες τότε ἀπὸ τὸ μαχαίρι… (λέμε τώρα….) ἀλλὰ ποτὲ δὲν εἶναι ἀργά! Νά δόσουμε σύνθημα;Ἤ δέν ἰσχύουν τά ἴδια μέτρα καί τά ἴδια σταθμά;
Δῆλα δή, οἰ Τοῦρκοι, κατ’ ἐσέ, καλῶς ἔπραξαν ποὺ ὑπερασπίστηκαν τὰ κεκτημένα τους… Ἄρα κι ἐμεῖς καλῶς θὰ πράξουμε ποὺ θὰ ὑπερασπιστοῦμε τά δικά μας! Συμφωνεῖς Νᾶσε;
Γράφει ἐπίσης ὁ Νᾶσος κάτι γιὰ συμμαχίες τῶν Ποντίων μὲ τοὺς Ῥώσσους καὶ πισώπλατα κτυπήματα στὴν Τουρκία… Χμμμ… Τί μᾶς λές βρέ παιδί; Σοβαρά; Κι ἀπό πότε μία ἐπανάστασις ἔτυχε δίχως ἐκμετάλλευσιν ἐξωτερικῶν παραγόντων; Τί θά ἤθελες μήπως νά μᾶς πῇς; Κακῶς ἔπραξαν;
Τότε βρὲ Νᾶσε ἔπρεπε κι ὁ Κολοκοτρώνης νὰ περιμένῃ τὴν πτώσιν τοῦ Ἀλῆ πασᾶ καὶ μετὰ νὰ τὰ βάλῃ μὲ τὴν Πύλη.
Ἤ, δὲν ἔπρεπε νὰ σηκωθῇ ὁ Μορηὰς στὰ Ὀρλωφικά…
Ἤ δὲν ἔπρεπε οἱ Ἕλληνες νὰ συμμαχήσουν μὲ τοὺς Βενετούς, σὲ καμμίαν περίοδον τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς…
Βρέ σύ, δέν ἤξερες πώς σέ ἕναν πόλεμο ὁ ἐχθρός του ἐχθροῦ μου εἶναι φίλος μου;
Αὐτό δέν τραβᾶτε νά κάνετε κι ἐσεῖς τώρα μέ τήν Ἀλέκα καί τίς λοιπές «προοδευτικές» δυνάμεις τοῦ κ@λου;
Δῆλα δή, κατά πῶς τὰ λὲς ἐσύ, πάντα βάσει τῶν δύο μέτρων καὶ τῶν δύο σταθμῶν, καλῶς κάνει τώρα ὁ Ἀλέξης ποὺ συμμαχεῖ μὲ τὸν διάβολο, πρὸ κειμένου νὰ κυβερνήσῃ, ἀλλὰ κακῶς ἔκαναν τότε οἱ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ (κι ὄχι ΣΟΥ) ποὺ συνεμάχησαν μὲ τοὺς Ῥώσσους, πρὸ κειμένου νὰ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ!!!! Σοβαρά βρέ Νᾶσε; Καί θέλεις νά σέ πιστέψουμε;
Γράφει ἐπίσης αὐτὸ τὸ «λέλουδον τοῦ μπαχτσέ» πὼς τὸ ἀντάρτικον στὸν Πόντο κάπου ἐκεῖ γύρω, πίσω ἀπὸ τὰ σπρωξίματα τῆς Ῥωσσίας γεννήθηκε…
Χμμμ… Ἀλήθεια Νᾶσε μας; Σοβαρά;
Γιατί βρέ ἐγώ ἔχω μαρτυρίες ἀπό τούς παπποῦδες μου πού ἰσχυρίζονται πώς ΠΟΤΕ ὁ Πόντιος δέν ἔπαψε νά πολεμᾶ;
Βρέ σύ, τούς ξέρεις τούς Ἀκρῖτες; Τούς Τραντέλληνες τούς ξέρεις; Βρέ σύ, πρίν γράψεις αὐτές τίς «προοδευτικὲς ἰδέες» μέ ποιόν τά ἔπινες; Μέ τήν Ῥεπούση;
Βρέ σύ, ξέρεις πώς ἐκεῖνα τά μέρη ἔβγαζαν μόνον πολεμιστές; Πώς τό ἀντάρτικον, ἀκόμη καί σήμερα, κατά κάποιες μαρτυρίες, καλά κρατεῖ; Ἀπό ποιούς βρέ; Ξέρεις; Γιατί; Ξέρεις; Ποῦ στοχεύει; Ξέρεις;
Κύττα καλό μου… Καταπιάσου μὲ τὸ ἀγαπημένο σας θέμα, τοὺς ΛΑΘΡΟεποίκους μας, καὶ ἄφησε τὴν ἰστορία μας. Ἰδίως τὴν ἱστορία τοῦ Πόντου. Δὲν ξέρω τὶ σᾶς λένε ἐκεῖ στὸ κόμμα σας, οὔτε πόσα σᾶς χώνει ὁ Σόρος πρὸ κειμένου νὰ ἀλλάξετε τὰ φῶτα καὶ στὶς δικές μας γνώσεις… Ἀλλά σώνει.. Ἀρκεῖ! Ἀκόμη ζωντανοὺς ἔχουμε ποὺ θυμοῦνται. ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ Νᾶσε μας… ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ!!!! Δὲν τοὺς εἶπαν… Δὲν θὰ …ἤθελαν! Δὲν φαντάστηκαν!
Ἔχεις κάτι ὑπ’ ὄψιν σου;
Πολὺ φοβᾶμαι ὅμως πὼς δὲν γράφεις γιὰ νὰ
προβληματίσῃς, παρὰ μόνον γιὰ νὰ ἀκυρώσῃς!
Χαλάλι σου ὅμως! Χαλάλι!
Δὲν θὰ ἔχουμε διόλου τύψεις ἀργότερα… Μὰ διόλου…
Φιλονόη.
Υ.Γ. Νᾶσε, κάτι σοῦ ἔγραψα γιὰ Ἀκρῖτες… Λές νά ψόφησαν στά νταμάρια τοῦ πατερούλη; Χμμμμ… Λᾶθος καταλάβατε! Εἶναι ἐδῶ, ζωντανοί, περισσότερο ἐτοιμοπολεμοι ἀπὸ ποτὲ καὶ πανέτοιμοι νὰ ἀλλάξουν τὰ δεδομένα.. .Μὴν τοὺς ψάξῃς… Θὰ σᾶς βροῦν ὅλους στὴν ὤρα σας!
Ὅλη ἡ ἐπιστολή-διαπίστωσις-τοποθέτησις-ἀκύρωσις μνήμης-ἀκύρωσις ἱστορίας-φαντασιοπληξίας:
Μια ψύχραιμη προσέγγιση του ιστορικού ζητήματος περί Ποντίων
Οι επετειακές κραυγές που συνήθως ακούγονται και γράφονται κάθε άνοιξη για το ζήτημα της όντως απεχθούς και μαζικής εξόντωσης των Ποντίων επιτάσσουν μια ψύχραιμη προσέγγιση και αποτίμηση του ιστορικού αυτού ζητήματος. Δυστυχώς μέχρι σήμερα ουδείς ειδήμων ασχολήθηκε αντικειμενικά με την ιστορική ανάλυση της άλλης πλευράς της αλήθειας στο θέμα του ελληνισμού του Πόντου.Η επιχειρηματολογία της εθνικιστικής μερίδας των Ποντίων, σε σχέση με αυτά που υπέφερε ο ποντιακός λαός από το 1915 έως το 1924, αναφέρεται πράγματι σε πολλές αλήθειες, ταυτόχρονα όμως δεν διστάζει να χρησιμοποιεί μισές αλήθειες, να αποκρύπτει άλλες αλήθειες και να διαδίδει πολλά ψεύδη.
Από κοινωνικής και πολιτικής σκοπιάς το πιο αναληθές κατασκεύασμα είναι η θεωρία του λεγόμενου επαναστατικού αγώνα προς «απελευθέρωση» του Πόντου από τον «τουρκικό ζυγό». Θεωρητικά ο όρος «απελευθέρωση» μπορεί να έχει αποδεκτό περιεχόμενο μόνο όταν αφορά σε μια σχετικά μεγάλη εδαφική περιοχή όπου η φίλια εθνική ομάδα αποτελεί την πληθυσμιακή πλειοψηφία.
Στην προκειμένη περίπτωση ο ελληνικός πληθυσμός των τριών νομών ή Βιλαετίων, του Πόντου αποτελούσε μια σημαντική, μια μικρή ή μια εντελώς ασήμαντη μειοψηφία. Τα επίσημα αυτά στατιστικά στοιχεία, που αφορούν στο έτος 1912, προέρχονται από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Σωτηριάδη. Συγκεκριμένα, στον νομό, δηλαδή στο Βιλαέτι της Τραπεζούντας οι Έλληνες ανέρχονταν μόνο στο 25,9% του συνολικού πληθυσμού, συγκεκριμένα οι Τούρκοι αριθμούσαν 957.866 άτομα ενώ οι Έλληνες ανέρχονταν μόνο σε 353.533.
Το πραγματικό αντάρτικο στον Πόντο άρχισε μόλις το 1916, όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν την πόλη της Τραπεζούντας μεταφέροντας το ρωσοτουρκικό πολεμικό μέτωπο στην περιοχή εκείνη. Οργανωτής του ελληνικού αντάρτικου ήταν ο φανατικός «στρατηγός» Καραβαγγέλης, ο οποίος ήρθε στη Σαμψούντα το 1908 ως μητροπολίτης.
Μετά τη δημιουργία των ανταρτικών σωμάτων με χρήματα και πολεμοφόδια που πήρε ο μητροπολίτης από τους Ρώσους, τα εξαπέλυσε να προσβάλουν τον τουρκικό στρατό στα μετόπισθέν του, τη στιγμή κατά την οποίαν οι Τούρκοι πολεμούσαν τον ρωσικό στρατό στο μέτωπο της Τραπεζούντας.
Οι αντάρτες του Πόντου συντάχθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου με τα εχθρικά κατοχικά στρατεύματα της Ρωσίας, καταπολέμησαν τον στρατό του κράτους του οποίου ήταν υπήκοοι, καταπιέζοντας και σκοτώνοντας αλλόθρησκους συμπολίτες τους.
Οι ταλαίπωροι αντάρτες, το πλείστον τουρκόφωνοι και αναλφάβητοι, έπεσαν στην παγίδα του αιμοσταγούς αυτού παπά χωρίς να αναλογιστούν τις συνέπειες του λεγόμενου απελευθερωτικού αγώνα, δηλαδή δεν συνειδητοποίησαν καν το τι θα απογίνονταν αυτοί μετά το τέλος του πολέμου, όταν ο μεν παπάς θα εξαφανιζόταν για να σωθεί, όπως και έγινε, αυτοί όμως θα παρέμεναν.
Κάτω από την εγκληματική καθοδήγηση του Καραβαγγέλη οι χριστιανοί άρχισαν να πυκνώνουν τις τάξεις των ανταρτών χτυπώντας πισώπλατα τον τουρκικό στρατό και ληστεύοντας κυρίως τουρκικά χωριά, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Λόγω των πράξεων αυτών ο τουρκικός στρατός άρχισε στην περιοχή της Μπάφρας το κυνήγι εναντίον των ανταρτών, που μετεξελίχθηκε βεβαίως σε μαζική εθνοκάθαρση, απολύτως κατακριτέα αλλά και διακριτή από μια «γενοκτονία», που θα προϋπέθετε «άμεσο δόλο εξόντωσης μέχρις ενός», πράγμα αναπόδεικτο.
Όμως στα ελληνικά ΜΜΕ γίνεται συνεχής αναφορά στα εγκλήματα που διέπραξαν οι Τούρκοι εναντίον των Ελλήνων στον Πόντο παρασιωπώντας συστηματικά τις εγκληματικές πράξεις των Ελλήνων ανταρτών, τις οποίες παρουσιάζει κομπάζοντας σε μια μελέτη του ο εθνικιστής Πόντιος συγγραφέας Ανθεμίδης («Επαναστατική τρομοκρατία – Αντίποινα των Ελλήνων κατά του τουρκικού πληθυσμού»).
Συνεπώς είναι ανεπίτρεπτο να ζητούμε με θορυβώδη τρόπο από την Τουρκία να καταδικάσει τα δικά της εγκλήματα, χωρίς όμως να ζητάμε συγγνώμη για παρόμοια εγκλήματα που έκανε η «δική μας» πλευρά.
* Ο Νάσος Θεοδωρίδης είναι δικηγόρος και μέλος της Π.Κ. του ΣΥΝ Αμπελοκήπων
Δὲν μπαίνω στὸν κόπο νὰ καταγράψω τὰ ἱστορικὰ δεδομένα ποὺ τὸν ἀκυρώνουν. Ἐκτὸς ποὺ βαριέμαι, εἶναι καὶ κάτι ἄλλο. Ἡ ἱσορία τοῦ Πόντου εἴμαστε ἐμεῖς.. Ξέρουμε περισσότερα ἀπὸ κάθε ἀνιστόρητον Νᾶσο. Ἔχει καταγραφεῖ ἡ πληροφορία ἀνεξίτηλα στὸ DNA μας. Αὐτὸ δὲν μπορεῖ κανεῖς νὰ τὸ σβήσῃ! Ὁ σπόρος φύτρωσε… Τώρα καρπίζει!
φωτογραφία
το είδα http://www.filonoi.gr/ethnodolofoinoi-mnhmhs-tsiriza/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου