Το σύστημα διαθέτει πολλές εφεδρείες, πού παριστάνουν τους υπερασπιστές του λαού και της χώρας.
Ας πούμε ότι μία ομάδα πολιτικών προσώπων και προσωπικοτήτων, συνασπιζόταν και ίδρυε μία πολιτική κίνηση με παραρτήματα σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, με απρόσμενη ανάπτυξη, άρα μιά μεγάλη πολιτική ελπίδα. Αργότερα ίδρυε μία δεύτερη κίνηση, περισσότερο διαφωτιστικού χαρακτήρα και λιγώτερο πολιτικού.
Προβαίνοντας σε ανατάραξη των προσδοκιών των πολιτών, θα τους έκανε να πιστεύουν ότι να, κάποιοι τίμιοι αντιδρούνε στην λαίλαπα. Θα εναπέθεταν σ΄αυτούς τις ελπίδες τους και θα περίμεναν κάπως εφησυχασμένοι, τις εξελίξεις πού θα κινούσαν οι μελλοντικοί συμμέτοχοι στην σωτηρία τους.
Ο χρόνος θα κυλούσε και θα ερχόντουσαν οι εκλογές.
Θα έστρεφαν τότε το βλέμμα οι εφησυχασμένοι και κατά συνέπεια αδρανοποιημένοι έναντι της μεθόδευσης μιάς άλλης λύσης, στην πολιτική τους ελπίδα, πού την έβλεπαν τόσο καιρό να διαβουλεύεται και να καταγγέλλει.
Και θα άκουγαν τότε, στο παρά πέντε, με ανάμικτα συναισθήματα την βαρύγδουπη απόφαση:
Ψηφίστε κατά συνείδηση. Δεν θα συμμετάσχουμε στις εκλογές, διότι εμείς οι αντιμνημονιακοί δεν είμαστε επαρκώς ενωμένοι !
Κούκου!
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα, όπως η ΣΠΙΘΑ και η παράπλευρη οργάνωση Ε.ΛΑ.Δ.Α είναι ασφαλώς συμπτωματική.
Εδώ ας ληφθεί υπ’ όψιν, ότι τα μικρά κόμματα έχουν πλέον μέγιστη πιθανότητα να μπούν στην βουλή, λόγω της έντονης απέχθειας του κόσμου στον δικομματισμό και λόγω τής πιθανή μείωσης της αποχής. Κατά συνέπεια ο λόγος μίας τέτοιας άρνησης καθόδου στις εκλογές, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τον δήθεν κίνδυνο μη εισόδου στην βουλή.
Πέραν αυτού, το ότι τα αριστερά αντιμνημονιακά κόμματα δεν συνεννοούνται μεταξύ τους και με τα μικρότερα, για κοινή κάθοδο στις εκλογές, ώστε να τσακίσουν τα μνημονιακά, δεν οφείλει να μας βάλει σε σκέψεις, όταν παίζεται μάλιστα το μέλλον μέχρι και των τρισέγγονών μας; Ασφαλώς και οφείλει να μας βάλει σε σκέψεις και μας βάζει!
Και πού καταλήγουμε; Εσείς τι λέτε, να είναι τάχα ο εγωισμός πού δεν τους αφήνει να ενωθούν, παρά τις αγνές τους προθέσεις; Και αν ακόμα αυτή ήταν η ουσιαστική αιτία, μόνο και μόνο γι’ αυτό, δεν αξίζουν για τίποτα, αφού εμφανίζονται να βάζουν τον εγωισμό τους υπεράνω της δυστυχίας των επόμενων γενεών.
Μόνο που δεν είναι καν αυτή η αιτία. Το διαίρει και βασίλευε είναι η αιτία, μόνο που άλλοι είναι αυτοί που σκοπεύουν να βασιλέψουν. Αυτοί μόνο να διαιρέσουν επιδιώκουν.
πηγή
http://politikathemata.wordpress.com/2012/05/03/oi-efedries-toy-systhmatos/
Ας πούμε ότι μία ομάδα πολιτικών προσώπων και προσωπικοτήτων, συνασπιζόταν και ίδρυε μία πολιτική κίνηση με παραρτήματα σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, με απρόσμενη ανάπτυξη, άρα μιά μεγάλη πολιτική ελπίδα. Αργότερα ίδρυε μία δεύτερη κίνηση, περισσότερο διαφωτιστικού χαρακτήρα και λιγώτερο πολιτικού.
Προβαίνοντας σε ανατάραξη των προσδοκιών των πολιτών, θα τους έκανε να πιστεύουν ότι να, κάποιοι τίμιοι αντιδρούνε στην λαίλαπα. Θα εναπέθεταν σ΄αυτούς τις ελπίδες τους και θα περίμεναν κάπως εφησυχασμένοι, τις εξελίξεις πού θα κινούσαν οι μελλοντικοί συμμέτοχοι στην σωτηρία τους.
Ο χρόνος θα κυλούσε και θα ερχόντουσαν οι εκλογές.
Θα έστρεφαν τότε το βλέμμα οι εφησυχασμένοι και κατά συνέπεια αδρανοποιημένοι έναντι της μεθόδευσης μιάς άλλης λύσης, στην πολιτική τους ελπίδα, πού την έβλεπαν τόσο καιρό να διαβουλεύεται και να καταγγέλλει.
Και θα άκουγαν τότε, στο παρά πέντε, με ανάμικτα συναισθήματα την βαρύγδουπη απόφαση:
Ψηφίστε κατά συνείδηση. Δεν θα συμμετάσχουμε στις εκλογές, διότι εμείς οι αντιμνημονιακοί δεν είμαστε επαρκώς ενωμένοι !
Κούκου!
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα, όπως η ΣΠΙΘΑ και η παράπλευρη οργάνωση Ε.ΛΑ.Δ.Α είναι ασφαλώς συμπτωματική.
Εδώ ας ληφθεί υπ’ όψιν, ότι τα μικρά κόμματα έχουν πλέον μέγιστη πιθανότητα να μπούν στην βουλή, λόγω της έντονης απέχθειας του κόσμου στον δικομματισμό και λόγω τής πιθανή μείωσης της αποχής. Κατά συνέπεια ο λόγος μίας τέτοιας άρνησης καθόδου στις εκλογές, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τον δήθεν κίνδυνο μη εισόδου στην βουλή.
Πέραν αυτού, το ότι τα αριστερά αντιμνημονιακά κόμματα δεν συνεννοούνται μεταξύ τους και με τα μικρότερα, για κοινή κάθοδο στις εκλογές, ώστε να τσακίσουν τα μνημονιακά, δεν οφείλει να μας βάλει σε σκέψεις, όταν παίζεται μάλιστα το μέλλον μέχρι και των τρισέγγονών μας; Ασφαλώς και οφείλει να μας βάλει σε σκέψεις και μας βάζει!
Και πού καταλήγουμε; Εσείς τι λέτε, να είναι τάχα ο εγωισμός πού δεν τους αφήνει να ενωθούν, παρά τις αγνές τους προθέσεις; Και αν ακόμα αυτή ήταν η ουσιαστική αιτία, μόνο και μόνο γι’ αυτό, δεν αξίζουν για τίποτα, αφού εμφανίζονται να βάζουν τον εγωισμό τους υπεράνω της δυστυχίας των επόμενων γενεών.
Μόνο που δεν είναι καν αυτή η αιτία. Το διαίρει και βασίλευε είναι η αιτία, μόνο που άλλοι είναι αυτοί που σκοπεύουν να βασιλέψουν. Αυτοί μόνο να διαιρέσουν επιδιώκουν.
πηγή
http://politikathemata.wordpress.com/2012/05/03/oi-efedries-toy-systhmatos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου