Παρατήρηση από Οι Μάσκες Πέφτουν
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, δεν είναι συνδιαχειριστές της εξουσίας με τους υπερεθνικούς πάτρωνές τους, όπως εσφαλμένα υποδηλώνει το συγκεκριμένο άρθρο. Ως εκ τούτου δεν έχουν πρωτοβουλίες κινήσεων ούτε καν προτάσεων, πόσο μάλλον επί τόσο σημαντικών και μακροχρόνιου σχεδιασμού γεωστρατηγικών θεμάτων.
Είναι απλοί υπάλληλοι, για την ακρίβεια ηθοποιοί (όπως και η αντιπολίτευση), σε ένα έργο με υπερεθνικό παραγωγό, σεναριογράφο, σκηνοθέτη και σκηνογράφο. Σε τίποτα από αυτά δεν συμμετέχουν.
Εκτός από το να είναι υποκριτές ηθοποιοί, απαιτούνται και άλλα προσόντα, όπως το να είναι συνειδησιακά και ψυχικά διαβρωμένοι, με μακροχρόνια εμπλοκή σε διαπλεκόμενο περιβάλλον και εύκολα εκβιαζόμενοι και κατά προτίμηση ανάλγητοι και αδιάφοροι για το παρόν και το μέλλον του λαού που κυβερνούν και ακόμα καλύτερα εχθρικοί.
του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Που λες Καραγκιόζη, για το δημογραφικό της Ελλάδας βρέθηκε η λύση.
Ε, να! Συναντήθηκαν λέει ο Μουζάκης και ο Ξυδάλας σ΄ένα ουζερί. Εκεί που έπιναν, αποφάσισαν να κατεβάσουν κάποιες ιδέες για τη λύση του προβλήματος της υπογεννητικότητας και της δημογραφικής παρακμής.
Πήραν λοιπόν μολύβι και χαρτί κι άρχισαν τους υπολογισμούς. Έλεγαν μεταξύ τσίπουρου και καραβίδας, κλανιάς και ρεψίματος:
- Πόσα θα χρειαστούν, ρε συ, για να κάνουμε τους Έλληνες να αρχίσουν να γαμάνε, έπειτα από τόσο πήδημα που τους ρίξαμε;
- Τόσα δις.
- Α πα πα! Ασύμφορο είναι! Καλύτερα να γίνουν όλοι γκέι!
- Πόσα θα χρειαστούν για να δώσουμε κίνητρα στα νέα ζευγάρια;
- Τόσα δις.
- Άστα, πάμε παρακάτω, δεν υπάρχει μία.
- Πόσα θα χρειαστούν για επιδόματα τριτέκνων και πολυτέκνων;
- Τόσα εκατομμύρια.
- Ε, όχι ρε! Δε συμφέρει! Μέσα μπαίνουμε!
- Πόσα θα χρειαστούν για θέσεις εργασίας, ώστε οι νέοι να μη φεύγουν μετανάστες και να νιώθουν ικανοί να δημιουργήσουν οικογένεια;
- Τόσα δις.
- Καλά, πλάκα μου κάνεις; Θέλεις να τσαντιστεί ο Σόιμπλε και να καταστραφούμε ολοσχερώς; Δεν γίνεται αυτό!
Έξυναν, λοιπόν, τις κεφάλες τους με απορία, σκεπτόμενοι με
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, δεν είναι συνδιαχειριστές της εξουσίας με τους υπερεθνικούς πάτρωνές τους, όπως εσφαλμένα υποδηλώνει το συγκεκριμένο άρθρο. Ως εκ τούτου δεν έχουν πρωτοβουλίες κινήσεων ούτε καν προτάσεων, πόσο μάλλον επί τόσο σημαντικών και μακροχρόνιου σχεδιασμού γεωστρατηγικών θεμάτων.
Είναι απλοί υπάλληλοι, για την ακρίβεια ηθοποιοί (όπως και η αντιπολίτευση), σε ένα έργο με υπερεθνικό παραγωγό, σεναριογράφο, σκηνοθέτη και σκηνογράφο. Σε τίποτα από αυτά δεν συμμετέχουν.
Εκτός από το να είναι υποκριτές ηθοποιοί, απαιτούνται και άλλα προσόντα, όπως το να είναι συνειδησιακά και ψυχικά διαβρωμένοι, με μακροχρόνια εμπλοκή σε διαπλεκόμενο περιβάλλον και εύκολα εκβιαζόμενοι και κατά προτίμηση ανάλγητοι και αδιάφοροι για το παρόν και το μέλλον του λαού που κυβερνούν και ακόμα καλύτερα εχθρικοί.
(ακολουθεί το άρθρο)
του Γεράσιμου Γ. ΓερολυμάτουΠου λες Καραγκιόζη, για το δημογραφικό της Ελλάδας βρέθηκε η λύση.
Ε, να! Συναντήθηκαν λέει ο Μουζάκης και ο Ξυδάλας σ΄ένα ουζερί. Εκεί που έπιναν, αποφάσισαν να κατεβάσουν κάποιες ιδέες για τη λύση του προβλήματος της υπογεννητικότητας και της δημογραφικής παρακμής.
Πήραν λοιπόν μολύβι και χαρτί κι άρχισαν τους υπολογισμούς. Έλεγαν μεταξύ τσίπουρου και καραβίδας, κλανιάς και ρεψίματος:
- Πόσα θα χρειαστούν, ρε συ, για να κάνουμε τους Έλληνες να αρχίσουν να γαμάνε, έπειτα από τόσο πήδημα που τους ρίξαμε;
- Τόσα δις.
- Α πα πα! Ασύμφορο είναι! Καλύτερα να γίνουν όλοι γκέι!
- Πόσα θα χρειαστούν για να δώσουμε κίνητρα στα νέα ζευγάρια;
- Τόσα δις.
- Άστα, πάμε παρακάτω, δεν υπάρχει μία.
- Πόσα θα χρειαστούν για επιδόματα τριτέκνων και πολυτέκνων;
- Τόσα εκατομμύρια.
- Ε, όχι ρε! Δε συμφέρει! Μέσα μπαίνουμε!
- Πόσα θα χρειαστούν για θέσεις εργασίας, ώστε οι νέοι να μη φεύγουν μετανάστες και να νιώθουν ικανοί να δημιουργήσουν οικογένεια;
- Τόσα δις.
- Καλά, πλάκα μου κάνεις; Θέλεις να τσαντιστεί ο Σόιμπλε και να καταστραφούμε ολοσχερώς; Δεν γίνεται αυτό!
Έξυναν, λοιπόν, τις κεφάλες τους με απορία, σκεπτόμενοι με
