Τάδε ἔφη πόθεν ἔσχες τῆς κυρίας Ῥεπούση…
Γιὰ τὸν σοσιαλισμὸ τὴν ἐπανάσταση καὶ αὐτή..
Λελιάτσος Πᾶνος
Τὰ «παιδιὰ τοῦ συστήματος»…
(ποῦ τὰ βάζουν -σὲ ἀνύποπτο χρόνο – στὸν ἀνελκυστήρα
καὶ ἔχουν ἀποστολὴ νὰ «στὴν φέρουν ἀπὸ μέσα»
ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα τους…)
Ἀντιγράφω ἀπὸ Γιάννη Λυγούρα:
….Ἐπειδὴ πιθανὸν πολλοὶ νὰ μὴ γνωρίζουν τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία τῆς ἑξαιρετκῆς αὐτῆς Ἐπιστήμονος καὶ «Ἱστορικοῦ» (κυρίως) ἂς θυμηθοῦμε οἱ παλαιότεροι καὶ ἂς γνωρίσουν οἱ νεώτεροι ἕνα σύντομο βιογραφικὸ αὐτοῦ του λουλουδιοῦ!
(Νὰ μὴν ἐπαναλάβω βέβαια τὰ αὐτονόητα γιὰ τὸ πόσο σαφὲς εἶναι, ὅτι τεράστια Εὐθύνη ἔχουν οἱ ἀκαδημαϊκοὶ δάσκαλοι κ.λ.π. γιὰ τὸ ξεχαρβάλωμα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας ποὺ διενεργήθη μὲ συστηματικὸ καὶ προδιατεταγμένο τρόπο ἀπὸ ὁρισμένους ἐξ ἠμῶν τὰ τελευταία τριάντα (ἢ καὶ παραπάνω χρόνια) μὲ πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους…)
Μαρία Ῥεπούση, βουλευτὴς τῶν 1650 ψήφων, συγγραφεὺς τοῦ βιβλίου Ἱστορίας τῆς ΣΤ΄ Δημοτικοῦ.
Ἀξιολογητὴς τοῦ βιβλίου, ἡ Α. Λεωντσίνη-Γλυκοφρύδου, φίλη της Ῥεπούση καὶ σύζυγος τοῦ καθηγητοῦ τῆς Παιδαγωγικῆς στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν Γ. Λεωντσίνη!
Καὶ ἡ Ῥεπούση καὶ ἡ Λεωντσίνη- Γλυκοφρύδου πῆραν διδακτορικὸ ἀπὸ τὸν Γ. Λεωντσίνη, ὁ ὁποῖος ἐνυμφεύθη τὴν μία, ἔδωσε ἐργασία στὸ γραφεῖο τοῦ ἐπὶ χρόνια στὴν δευτέρα (ἡ Ῥεπούση, ὡς καθηγήτρια γαλλικῶν στὴν δευτεροβάθμιο ἐκπαίδευση, ἦταν ἀποσπασμένη γιὰ σειρὰ ἐτῶν στὸ γραφεῖο του) καὶ τὶς προώθησε στὸ πανεπιστήμιο!
Στὴν μία ἀνετέθη ἡ συγγραφὴ τοῦ βιβλίου καὶ στὴν ἄλλη ἡ ἀξιολόγησις!
Στὸ ΦΕΚ μὲ ἡμερομηνία 13/09/1980, τεῦχος τρίτον, μὲ ἀριθμὸ φύλλου 266, ἐκδοθὲν ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, ὅπου ἀναφέρονται οἱ διορισμοὶ τῶν διαφόρων πτυχιούχων σὲ θέσεις τῆς Δευτεροβαθμίου Ἐκπαιδεύσεως, στὴν σελίδα 2347, τοῦ κλάδου Α5 τῶν πτυχιούχων Γαλλικῆς Φιλολογίας εὑρίσκουμε τὸ ἑξῆς ὄνομα: Ῥεπούση Μαρία τοῦ Βασιλείου, διορισθεῖσα σὲ Γυμνάσιο στὴν Ἄρτα. Καθηγήτρια Γαλλικῶν, δηλαδή.
Στὸ ΦΕΚ ἀρ. φύλλου 86, τῆς 15ης Ἀπριλίου τοῦ 2005, σελίδα 598 προεκηρύχθη μία θέσις μέλους Δ.Ε.Π. τοῦ Παιδαγωγικοῦ Τμήματος Δημοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ἀπὸ τὴν κ. Μαριέττα Γιαννάκου.
Στὸ ΦΕΚ ἀρ. φύλλου 73, τῆς 2ας Φεβρουαρίου τοῦ 2007 στὴν σελίδα 612 γίνεται ὁ διορισμὸς τῆς κᾶς Ῥεπούση, ὡς ἐπικούρου καθηγητρίας μὲ μονιμότητα σύμφωνα μὲ τὴν προηγουμένως προκηρυχθεῖσα θέση. Δηλαδή, ἡ προκήρυξις τῆς θέσεως ἔγινε, ἀφοῦ εἶχε ἀναλάβη τὴν συγγραφὴ τοῦ βιβλίου καὶ ὁ διορισμός, ἔγινε, ἀφοῦ εἶχε συγγράψη προηγουμένως τὸ βιβλίο.
Ὅταν παρέδωσε τὸ βιβλίο αὐτὸ ἡ κα Ῥεπούση δὲν ἦταν μόνιμος Ἐπίκουρος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου. Προφανῶς, θὰ πῆ κάποιος, εἶχε διδακτικὴ ἐμπειρία, μεταπτυχιακά, διδακτορικοὺς τίτλους, ὅλα καλά, πτυχίο Ἱστορίας ὄχι. Δὲν ἦταν Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ἱστορίας, ὅταν παρέδωσε τὸ βιβλίο.
Διαβάζοντας τὸ βιογραφικό της κυρίας τοῦ «συνωστισμοῦ» καὶ τῆς «προόδου», κατανοῶ πλήρως τοὺς πανεπιστημιακομηδενιστές. Ἡ κυρία αὐτὴ δὲν εἶναι μόνη. Προέρχεται ἀπὸ τὴν μεγάλη συνωμοταξία τῶν ἐθνομηδενιστῶν πανεπιστημιακῶν, ποὺ ἔχουν τόσο ἀντίκρισμα καὶ εἰδικὸ βάρος στὴν κοινωνία ὅσο καὶ τὸ καθεστὼς ποὺ τοὺς ἐβάπτισε καθηγητάδες…
Ἅι σιχτίρ, πιά…Ὄχι πὼς ἡ περιβόητος Ὑπουργὸς -τῆς ΝΔ- Μαριέττα δὲν ἦταν στὸ κόλπο. Λὲς καὶ δὲν ἔχουν κάνη εἰσοδισμὸ οἱ ἐνθομηδενιάρηδες στὸ γαλάζιο λελεδιστᾶν τῶν Καιριδήδων..
Χοϊδᾶς Διονύσιος
ἐπιμέλεια κειμένων Φιλονόη καὶ Φίλοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου