Τα προηγούμενα άρθρα μας σχετικά με τον πρόεδρο Τραμπ έγειραν έντονες αντιδράσεις από τους αναγνώστες μας. Ορισμένοι αποδίδουν «αφέλεια» στον Τιερί Μεϊσάν, παρά τις προειδοποιήσεις από τον διεθνή Τύπο και τη συσσώρευση αρνητικών σημάτων. Ιδού η απάντησή του, όπως πάντα με επιχειρήματα.
Δύο εβδομάδες μετά την ορκωμοσία του, ο δυτικός τύπος συνεχίζει το έργο παραπληροφόρησης και διαταραχής του κατά του νέου προέδρου των ΗΠΑ. Ο τελευταίος και οι πρώτοι συνεργάτες του πολλαπλασιάζουν δηλώσεις και φαινομενικά αντιφατικές κινήσεις, έτσι ώστε να είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ουάσινγκτον.
Η εκστρατεία κατά του Τραμπ
ισχυρισμούς του δυτικού Τύπου, οι ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις που έπρεπε να το απολαμβάνουν το απέφυγαν συντριπτικά. Αυτή η μορφή «κοινωνικής ασφάλισης» αποδείχτηκε πολύ δαπανηρή και υπερβολικά γραφειοκρατική. Μόνο οι ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονται αυτό το σύστημα ικανοποιήθηκαν πλήρως.
Ο στόχος του Ντόναλντ Τραμπ
Από τότε, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έπαψε να αντισταθεί σε εκείνους που διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα. Στην εναρκτήρια ομιλία του, τόνισε ότι δεν επρόκειτο για μια μεταβίβαση εξουσίας μεταξύ δύο διοικήσεων, αλλά για μια επιστροφή της εξουσίας στον αμερικανικό λαό που την είχε στερηθεί [για 16 χρόνια] [ 2 ].
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατεία, και πάλι κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, και από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, επανέλαβε ότι το αυτοκρατορικό σύστημα των τελευταίων χρόνων δεν ωφέλησε τους Αμερικανούς, αλλά μόνο μια μικρή κλίκα από την οποία η κυρία Κλίντον είναι το ξόανο. Είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιδιώκουν πλέον να είναι οι "πρώτες", αλλά οι "καλύτερες". Τα συνθήματα του είναι: «Η Αμερική μεγάλη και πάλι» (Americagreatagain) και «Πρώτα η Αμερική» (AmericaFirst).
Αυτή η πολιτική με στροφή 180 ° διαταράζει ένα σύστημα που εγκαταστάθηκε στη διάρκεια των τελευταίων 16 χρόνων και το οποίο βρίσκει την προέλευση του στο επιθυμητό από τις Ηνωμένες Πολιτείες Ψυχρό Πόλεμο το 1947. Το σύστημα αυτό έχει μαστίσει πολλούς διεθνείς οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ (τον JensStoltenberg και τον στρατηγό CurtisScaparrotti), την Ευρωπαϊκή Ένωση (την FedericaMogherini), και τα Ηνωμένα Έθνη (τον JeffreyFeltman [ 3 ]).
Αν ο Ντόναλντ Τραμπ τα καταφέρει, το να πετύχει αυτό το στόχο θα του πάρει πολλά χρόνια.
Προς την ειρηνική διάλυση της αμερικανικής αυτοκρατορίας
Σε δύο εβδομάδες, πολλά πράγματα άρχισαν, συχνά με τη μεγαλύτερη δυνατή διακριτικότητα. Οι βροντερές δηλώσεις του Προέδρου Τραμπ και της ομάδας του προκάλεσαν σκόπιμα σύγχυση και του επέτρεψαν να επιβεβαιώσει τους διορισμούς των συνεργατών του από ένα μερικώς εχθρικό Κογκρέσο.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρόκειται για πόλεμο μέχρι θάνατο που ξεκίνησε στην Ουάσιγκτον μεταξύ δύο συστημάτων. Οπότε ας αφήσουμε το δυτικό τύπο να σχολιάσει τα συχνά αντιφατικά και ασυνεπή λόγια του ενός ή του άλλου, και να επικεντρωθούμε μόνο στα γεγονότα.
Πάνω απ 'όλα, ο Ντόναλντ Τραμπ φρόντισε να ελέγχει τα όργανα της ασφαλείας. Οι τρεις πρώτοι διορισμοί του (ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Μάικλ Φλιν, ο υπουργός Άμυνας Τζέιμς Ματίς και ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Τζον Κέλι) είναι τρεις στρατηγοί οι οποίοι αμφισβήτησαν την «κυβέρνηση της συνέχειας» από το 2003 [ 4 ]. Μετά μεταρρύθμισε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για να αποκλείσει την συμμετοχή σε αυτό του Αρχηγού του Επιτελείου των Ε.Δ. και του Διευθυντή της CIA [ 5 ].
Ακόμα και αν θα τροποποιηθεί αυτό το διάταγμα, δεν έγινε ακόμα.
Παρεμπιπτόντως, είχαμε ανακοινώσει τη θέληση του Ντόναλντ Τραμπ και του στρατηγού Φλιν να καταργήσουν τη θέση του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών [ 6 ].
Ωστόσο, η θέση διατηρήθηκε και διορίστηκε σε αυτή ο DanCoats.
Αποδεικνύεται ότι ήταν μια τακτική για να ισχυριστεί ότι η παρουσία του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών σε αυτό το Συμβούλιο έφτανε για να δικαιολογηθεί ο αποκλεισμός του διευθυντή της CIA.
Η αντικατάσταση του "πρώτες" με το "καλύτερες" οδηγεί στο να ξεκινήσει μια εταιρική σχέση με τη Ρωσία και την Κίνα αντί να προσπαθούν να τις συντρίψουν.
Για να παρεμποδίσουν αυτή τη πολιτική, οι φίλοι των Κυρίων Κλίντον και Νούλαντ ξανάρχισαν τον πόλεμο κατά της Ντομπάς (Ουκρανία). Οι σημαντικές απώλειες που έχει υποστεί από την αρχή οδήγησαν το ουκρανικό στρατό να αποσυρθεί και να τοποθετηθούν ναζιστικές παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές στη πρώτη γραμμή. Οι μάχες έχουν προκαλέσει βαριές απώλειες αμάχων στους κατοίκους της νέας λαϊκής Δημοκρατίας.
Ταυτόχρονα, στη Μέση Ανατολή, κατάφεραν να παραδώσουν θωρακισμένα οχήματα στους Κούρδους της Συρίας, όπως είχε σχεδιαστεί από την κυβέρνηση Ομπάμα.
Για την επίλυση της ουκρανικής σύγκρουσης, ο Ντόναλντ Τραμπ αναζητεί έναν τρόπο που να βοηθήσει την εκτόξευση του πρόεδρου Πέτρου Ποροσένκο. Ως εκ τούτου, δέχθηκε στο Λευκό Οίκο την αρχηγό της αντιπολίτευσης του, την Γιούλια Τιμοσένκο, πριν ακόμα να αποδεχθεί μια τηλεφωνική κλήση από τον πρόεδρο Ποροσένκο.
Στη Συρία και το Ιράκ, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη ξεκινήσει κοινές δράσεις με τη Ρωσία, παρότι το αρνείται ο εκπρόσωπος του. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας το οποίο το είχε αποκαλύψει απερίσκεπτα, σταμάτησε να αναφέρεται σ’ αυτό το ζήτημα.
Σχετικά με το Πεκίνο, ο πρόεδρος Τραμπ τερμάτισε την αμερικανική συμμετοχή στην Δια-Ειρηνικού Συνθήκης (TPP)· μια συνθήκη που είχε σχεδιαστεί κατά της Κίνας. Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, δέχτηκε τον Κινέζο με τη δεύτερη περιουσία, τον JackMa (ο άνθρωπος που λέει, "Κανείς δεν σας έκλεψε θέσεις εργασίας, απλώς παραξοδεύεστε σε πολέμους"). Γνωρίζουμε ότι οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν στην ενδεχόμενη προσχώρηση της Ουάσιγκτον στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων για τις υποδομές. Αν αληθεύει αυτό, οι ΗΠΑ θα συμφωνήσουν να συνεργαστούν με την Κίνα παρά να την εμποδίζει. Αναφέρεται ότι θα συμμετάσχουν στην κατασκευή των δυο Δρόμων του Μεταξιού, γεγονός που θα καθιστούσε περιττούς τους πολέμους στη Ντονμπάς και τη Συρία.
Στα οικονομικά θέματα, ο πρόεδρος Τραμπ ξεκίνησε τη διάλυση του νόμου Dodd-Frank, που είχε προσπαθήσει να λύσει την κρίση του 2008, εμποδίζοντας την ξαφνική πτώχευση μεγάλων τραπεζών (« toobigtofail »). Παρά το γεγονός ότι ο νόμος αυτός έχει θετικές πτυχές (2.300 σελίδες), καθιερώνει μια κηδεμονία του Υπουργείου Οικονομικών στις τράπεζες, γεγονός που εμποδίζει προφανώς την ανάπτυξή τους. Φέρεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζεται επίσης να αποκαταστήσει τη διάκριση μεταξύ των τραπεζών καταθέσεων και των επενδυτικών (Glass-SteagallAct).
Τέλος, ξεκίνησε και η εκκαθάριση των διεθνών οργανισμών. Η νέα πρέσβης στον ΟΗΕ, NikkiHaley, ζήτησε τον λογιστικό έλεγχο 16 αποστολών «Διατήρησης της Ειρήνης» (ΜΚΟ). Δήλωσε ότι σκοπεύει να θέτει τέρμα σε εκείνες που φαίνονται αναποτελεσματικές. Σε σχέση με το πλαίσιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, είναι γεγονός ότι ισχύει για όλες, χωρίς καμία εξαίρεση. Πράγματι, οι ιδρυτές του Οργανισμού δεν είχαν προβλέψει αυτό το είδος της ανάπτυξης στρατιωτικών δυνάμεων (σήμερα πάνω από 100.000 άνδρες!). Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε για την πρόληψη ή την επίλυση των διαφορών μεταξύ Κρατών (και ποτέ των έσω-κρατικών διαφορών). Όταν δυο μέρη συμφωνούν για μια κατάπαυση του πυρός, ο οργανισμός μπορεί να αναπτύξει παρατηρητές για να ελέγχει την τήρηση της συμφωνίας.
Αντίθετα, οι επιχειρήσεις για τη «διατήρηση της ειρήνης» προορίζονται να επιβάλουν μια λύση που επιβλήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας και που απορρίπτεται από ένα από τα μέρη της σύγκρουσης· αυτό αποτελεί στην πραγματικότητα η συνέχιση της αποικιοκρατίας.
Στην πράξη, η παρουσία αυτών των δυνάμεων παρατείνει τη σύγκρουση, ενώ η απουσία τους δεν αλλάζει την κατάσταση. Έτσι, τα στρατεύματα της UNIFILτα οποία αναπτύχθηκαν στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου, αλλά μόνο σε λιβανικό έδαφος, δεν εμποδίζουν ούτε την ισραηλινή στρατιωτική δράση ούτε την στρατιωτική δράση της λιβανικής Αντίστασης, όπως το έχουμε ήδη βιώσει αρκετές φορές. Απλώς χρησιμεύουν στο να κατασκοπεύουν τους Λιβανέζους για λογαριασμό των Ισραηλινών, επομένως στο να παρατείνεται η σύγκρουση.
Ομοίως, τα στρατεύματα του UNDOF, τα οποία αναπτύσσονται στη γραμμή κατάπαυσης του πυρρός στα Υψώματα του Γκολάν έχουν εκδιωχθεί από την Αλ Κάιντα, χωρίς να αλλάζει τίποτα στη ισραηλινοσυριακή σύγκρουση. Ο τερματισμός αυτού του συστήματος, είναι επομένως μια επιστροφή στο πνεύμα και το γράμμα του Χάρτη, ήτοι να σταματούν τα αποικιακά προνόμια, και να ειρηνεύει τον κόσμο.
Πίσω από τις μιντιατικές αντιπαραθέσεις, τις διαδηλώσεις του δρόμου, και τις πολιτικές συγκρούσεις, ο πρόεδρος Τραμπ διατηρεί την πορεία του.
[1] « Derrière le Mur bi-partisan », par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie) , Réseau Voltaire, 28 janvier 2017.
[2] “Donald Trump Inauguration Speech”, by Donald Trump, Voltaire Network, 21 January 2017.
[3] « L’Allemagne et l’Onu contre la Syrie », par Thierry Meyssan, Al-Watan (Syrie) , Réseau Voltaire, 28 janvier 2016.
[4] « Trump : le 11-Septembre, ça suffit ! », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 24 janvier 2017.
[5] « Donald Trump dissout l’organisation de l’impérialisme états-unien », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 30 janvier 2017.
[6] « La réforme du Renseignement selon le général Flynn », par Thierry Meyssan, Contralínea (Mexique) , Réseau Voltaire, 27 novembre 2016
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου