Το παρακάτω μακροσκελές άρθρο του σημαντικού ερευνητή-δημοσιογράφου John Pilger είναι από τα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού δείγματα αυθεντικής περιγραφής και φιλο-λαϊκής ιεράρχησης των γεγονότων, που λαμβάνουν υπόψη την ιστορική τους βάση, ανεξάρτητα αν δεν κάνουν ρητά αντισυστημική ανάλυση. Ο Pilger δεν παύει βέβαια να είναι κατά βάση ένας φιλελεύθερος δημοσιογράφος που δεν προτείνει πρόταγμα και δεν μπορεί να κάνει την αφαίρεση που απαιτεί μια αντισυστημική ερμηνεία, με βάση νέα εργαλεία όπως της παγκοσμιοποίησης, όπως κάνει η ΠΔ. Ανήκει όμως σε μια ελάχιστη μειοψηφία αναλυτών και ακτιβιστών που στρέφεται ενάντια όχι μόνο στα συμπτώματα, αλλά και στους μηχανισμούς που οδηγούν στα συμπτώματα της επέλασης της Νέας Διεθνούς Τάξης σε διεισδυτικότατο βαθμό, ενώ δεν μασάει τα λόγια του μπροστά στις εκφυλισμένες φυλλάδες της διεθνούς ψευτο-Αριστεράς όπως ο Γκάρντιαν. Κάνοντας αναδρομή στις επεμβάσεις των ΗΠΑ και της Υπερεθνικής Ελίτ, προχωρώντας στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, μέχρι τη Λιβύη, την Ουκρανία και τη Ρωσία, το άρθρο αξίζει να διαβαστεί όχι μόνο για την αντιπαραβολή του παλαιού πραγματικού φασισμού με τον σημερινό «φασισμό» της ΝΔΤ, που με βάση τα «ατομικά δικαιώματα» συμμάχει ακόμα και με τους μοναδικούς μάλλον νεο-ναζί, όπως αυτούς στην Ουκρανία. Αλλά είναι ενδιαφέρον και για την αποκάλυψη των ύπουλων μηχανισμών προπαγάνδας και κουλτούρας (δηλαδή δια της “απόκρυψης” της πραγματικότητας), που έχουν αποφασιστικά συμβάλλει στην πλύση εγκεφάλου ενός πολύ μεγάλου μέρους των πολιτών στη Δύση.
Γιατί η άνοδος του φασισμού είναι ξανά το πρόβλημα
ΠΗΓΗ: John Pilger, RT.com, 26.02.2015
Η πρόσφατη 70η επέτειος της απελευθέρωσης του Άουσβιτς ήταν μια υπενθύμιση του μεγάλου εγκλήματος του φασισμού, του οποίου η ναζιστική εικονογραφία είναι ενσωματωμένη στη συνείδησή μας.
Ο φασισμός διατηρείται ως ιστορία, ως πλάνο με