Η ρωσική επίθεση εναντίον του δολαρίου

Ξεκινώντας τη νέα θητεία του ο πρόεδρος Putin, τοποθέτησε ως πρώτο στόχο του την αποδέσμευση της ρωσικής οικονομίας από το αμερικανικό νόμισμα – θέλοντας προφανώς να εκμεταλλευθεί τα τεράστια λάθη των Η.Π.Α. και ειδικά τη σύγκρουση τους με την Ευρώπη, λόγω των κυρώσεων στο Ιράν.

Άποψη

Σε παλαιότερο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί στην πρόθεση της Ρωσίας να υιοθετήσει τον κανόνα του χρυσού – όπου με τον τρόπο αυτό το νόμισμα της, έχοντας ως μοναδικό στον πλανήτη αντίκρισμα σε χρυσό, θα ανακτούσε τη διεθνή αξιοπιστία του. Οι επιπτώσεις τώρα στην παγκόσμια οικονομία από μία τέτοια ενέργεια της Ρωσίας θα ήταν τεράστιες – κυρίως επειδή θα δημιουργούταν το πρώτο «σχίσμα» στη σύγχρονη νομισματική τάξη πραγμάτων, αποτελώντας μεγάλη απειλή για το δυτικό σύστημα του χρέους.

Εάν δε ακολουθούσε και η Κίνα, κάτι πάρα πολύ πιθανόν, αφού ο κίτρινος γίγαντας αυξάνει επίσης τα αποθέματα χρυσού, τότε το πλήγμα για τα χάρτινα χρήματα (Fiat money), για τη Δύση και ειδικά για τις Η.Π.Α. θα ήταν τεράστιο – ειδικά εάν συνέβαινε σύντομα, σε
μία εποχή δηλαδή που ολόκληρη η Ευρώπη και όχι μόνο συνεχίζει να αυξάνει τις ποσότητες χρημάτων, διατηρώντας μηδενικά επιτόκια.

Σε μία τέτοια περίπτωση, οι Η.Π.Α. θα βυθιζόταν στον πληθωρισμό, τεράστιες ποσότητες δολαρίων θα επέστρεφαν στην «πατρίδα» τους (ο απόλυτος εφιάλτης της Fed), ενώ το ρούβλι θα γινόταν αυτόματα ένα εξαιρετικά ελκυστικό νόμισμα – οπότε θα αντιστρεφόταν οι ροές κεφαλαίων, τα οποία σήμερα εγκαταλείπουν τη Ρωσία. Εκτός αυτού, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας θα μπορούσε να εκδώσει ομόλογα με αποδόσεις που συνδέονται με το χρυσό, το ρούβλι θα σταθεροποιούταν, το κόστος ζωής θα μειωνόταν σημαντικά και η ρωσική οικονομία θα έπαυε να υποφέρει.

Υπενθυμίζουμε πως η σκέψη της υιοθέτησης του κανόνα του χρυσού από τη Ρωσία, έγινε για πρώτη φορά το 1998, όταν χρεοκόπησε δηλαδή, από τον οικονομολόγο J. Wanninski – ενώ ο πρόεδρος Putin, λίγο μετά την ανάληψη της κυβέρνησης, το 2000, ξεκίνησε μία μαζική εκστρατεία αγοράς χρυσού.

Επίσης πως τόσο η Κίνα, όσο και η Ρωσία, δεν έχουν επηρεαστεί από το μυστικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι Η.Π.Α. εναντίον του χρυσού, χειραγωγώντας την τιμή του (άρθρο), για να διατηρήσουν την ηγεμονία του δολαρίου – ενώ και οι δύο χώρες δεν είναι διατεθειμένες πλέον να δανείζουν τις Η.Π.Α., καθώς επίσης να συναλλάσσονται με δολάρια. Εκτός αυτού η Κίνα έχει ξεκινήσει ήδη τη διαπραγμάτευση συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης σε γουάν, με αντίκρισμα σε χρυσό (ανάλυση) – ενώ η Ρωσία συνεχίζει να αυξάνει τα αποθέματα της (γράφημα).

Περαιτέρω, σύμφωνα με το sputnik news, ξεκινώντας τη νέα θητεία του ο πρόεδρος Putin, τοποθέτησε ως πρώτο στόχο του την αποδέσμευση της ρωσικής οικονομίας από το αμερικανικό νόμισμα – θέλοντας προφανώς να εκμεταλλευθεί τα τεράστια λάθη των Η.Π.Α. και ειδικά τη σύγκρουση τους με την Ευρώπη, αν και η Γαλλία φαίνεται πως υπαναχωρεί (ανάλυση). Δήλωσε λοιπόν πως το μονοπώλιο του δολαρίου, ως παγκόσμιο αποθεματικό και συναλλακτικό νόμισμα, ειδικά όσον αφορά τις διεθνείς συναλλαγές πετρελαίου, είναι επικίνδυνο – προσθέτοντας πως η βασική αιτία είναι το ότι, αποτελεί μεγάλη απειλή για την ασφάλεια της χώρας του. Ανέφερε δε τα εξής σε ελεύθερη απόδοση (πηγή):

«Συνηθίζαμε να συμπεριφερόμαστε με αφέλεια, αλλά τώρα διαπιστώνουμε πως οι κανόνες του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) είναι πολύ συχνά «ραγισμένοι», χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν – ενώ οι περιορισμοί επιβάλλονται για πολιτικούς λόγους, οι οποίοι ονομάζονται «κυρώσεις». Επί πλέον, όλο και περισσότερα από τα παραπάνω, έχουν αποκλειστικό στόχο την εξασφάλιση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων τους«.

Συνεχίζοντας, οι εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας προς την Κίνα, στο δικό τους νόμισμα, έχουν αυξηθεί από την εποχή της πρώτης επιβολής κυρώσεων στη χώρα, το 2014 – με αποτέλεσμα να είναι πλέον ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου της, εκτοπίζοντας τη Σαουδική Αραβία και την Αγκόλα. Την 1η Ιανουαρίου δε του 2018 εγκαινιάσθηκε ο αγωγός Ανατολικής Σιβηρίας-Ειρηνικού Ωκεανού, διπλασιάζοντας την ικανότητα εισαγωγής ρωσικού πετρελαίου της Κίνας στα 30 εκ. μετρικούς τόνους – ενώ το Δεκέμβριο του 2017 το ρωσικό υπουργείο οικονομικών ανακοίνωσε την πρόθεση έκδοσης ομολόγων σε γουάν, αξίας 1 δις $, στην εγχώρια αγορά.

Εκτός από την ευρύτερη συνεργασία τώρα των δύο χωρών σε θέματα επενδύσεων, ειδικά όσον αφορά το δρόμο του μεταξιού, εξετάζουν την πιθανότητα σύνδεσης των εθνικών συστημάτων τραπεζικών πληρωμών που διαθέτουν («MIR» η Ρωσία και «Union Pay» η Κίνα), για να αποφύγουν το αμερικανικό ουσιαστικά Swift, παρά το ότι στεγάζεται στις Βρυξέλες – εύλογα, αφού έχουν θορυβηθεί από τις συνέπειες που είχε η απομόνωση του Ιράν, οι οποίες μοιάζουν σαν να έβγαλε κανείς τη πρίζα από τη χώρα, εμποδίζοντας τις πάσης φύσεως συναλλαγές της με το εξωτερικό.

Στα πλαίσια αυτά η Σαουδική Αραβία, στην οποία στηρίζεται ολόκληρο το σύστημα του πετροδολαρίου, όπου πρέπει όλες οι χώρες να αγοράζουν πρώτα δολάρια και μετά πετρέλαιο (είχε επιτευχθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μετά τη μονομερή αποχώρηση των Η.Π.Α. από τον κανόνα του χρυσού – ενώ χωρίς αυτή τη συμφωνία έναντι στρατιωτικής προστασίας της χώρας του κόλπου το δολάριο θα είχε καταρρεύσει εντελώς), έχοντας αφενός μεν δει τη Ρωσία να κυριαρχεί στον πόλεμο της Συρίας, αφετέρου να μειώνονται οι εξαγωγές της στην Κίνα, αποτελεί κίνδυνο «αυτομόλησης» για τις Η.Π.Α. – οι οποίες προσπαθούν να τον αποφύγουν με τις κυρώσεις εναντίον του Ιράν, του βασικού της εχθρού, καθώς επίσης με τη συμβολή του Ισραήλ σε μία ενδεχόμενη στρατιωτική αντιπαράθεση της Σαουδικής Αραβίας μαζί του.

Ακριβώς για το λόγο αυτό έχουμε αναφερθεί στη μάχη της Σαουδικής Αραβίας, όσον αφορά το δολάριο – το οποίο πλέον δέχεται μαζικές επιθέσεις από παντού που συντονίζουν η Κίνα με τη Ρωσία. Τυχόν υιοθέτηση του κανόνα του χρυσού πάντως από τη Ρωσία, η οποία είναι η τρίτη παραγωγός χώρα χρυσού παγκοσμίως μετά την Κίνα και την Αυστραλία (γράφημα), θα είχε σοβαρότατες συνέπειες για τις Η.Π.Α. όπως ήδη αναφέραμε – ενώ ο πρόεδρος Putin τοποθετείται πλέον ανοιχτά εναντίον του δολαρίου.

Επίσης ο μεγάλος θαυμαστής και επίδοξος μιμητής του, ο πρόεδρος της Τουρκίας, ο οποίος έχει τοποθετηθεί εναντίον του δολαρίου, χαρακτηρίζοντας το ως μέσον καταπίεσης των Η.Π.Α. – ενώ παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας του συγκεντρώνει χρυσό, τασσόμενος ξεκάθαρα υπέρ της Ρωσίας.

Το γεγονός βέβαια πως η Γερμανία τον βοηθάει προμηθεύοντας τον με υποβρύχια, παρά το ότι γνωρίζει τις επαίσχυντες προκλήσεις του εναντίον μίας χώρας της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας δηλαδή, τεκμηριώνει αφενός μεν το μίσος της καγκελαρίου για την πατρίδα μας, αφετέρου την εχθρική πλέον στάση της προς την υπερδύναμη –  την οποία πιστεύουμε πως θα πληρώσει πολύ ακριβά.

Αnalyst