Τον καιρό αυτόν υπάρχει ανησυχία με την επιθετικότητα της Τουρκίας – καταβάλλονται προσπάθειες να ενισχυθεί η άμυνα, λόγου χάριν με την αναβάθμιση των F-16. Αλήθεια η ΔΕΗ δεν έχει σχέση με την άμυνα της χώρας;
Δεν χρειάζεται κανείς να είναι Μαρξιστής ή Κεϋνσιανιστής για να καταλαβαίνει (ή νεοφιλελεύθερος για να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει) πως τα μακροοικονομικά μεγέθη είναι στρατηγικής σημασίας για την αμυντική ισχύ μιας χώρας.
Η παγίδα που στήνει ο νεοφιλελευθερισμός είναι η χειραγώγηση του δημόσιου λόγου γύρω απ’ τα δικά του προτάγματα – κατ’ εξοχήν βλακώδη. Για παράδειγμα η κατάτμηση του πελατολογίου της ΔΕΗ σε πολλές μικρές εταιρείες - ύαινες σε ποια αρχή ή κανόνα της πολιτικής οικονομίας αντιστοιχεί; Κοπίασαν αυτές οι εταιρείες για να αποκτήσουν αυτούς τους πελάτες ή τους δόθηκαν λάφυρο; Γιατί; Λόγω του
ανταγωνισμού θα απαντήσουν οι νεοφιλελεύθεροι. Αλλά, αν ο ανταγωνισμός λειτουργήσει έως το τέλος, αυτές οι εταιρείες - ύαινες θα φάνε η μία την άλλη, ώσπου να καταλήξουμε σε ένα νέο μονοπώλιο στην αγορά, μόνον που αυτήν τη φορά το μονοπώλιο θα είναι ιδιωτικό κι όχι κρατικό. Και μόνον που