Το Brexit, όσο και να φαίνεται άσχετο με την περίπτωση της Τουρκίας, έχει απόλυτη σχέση με το πραξικόπημα στην Τουρκία για δύο λόγους:
Πρώτον, γιατί η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), ήδη από τον Ιούνη, έκανε σαφές, με τις δηλώσεις Κάμερον στη διάρκεια της εκστρατείας του κατά του Brexit, τον Ιούνη του 2016, ότι: «Δεν υπάρχει καμία προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ τις προσεχείς δεκαετίες». Ενώ ο Υπ. Οικονομικών του, Όσμπορν, την ίδια περίοδο δήλωνε: «Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Πρόκειται να γίνει κράτος–μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Όχι, δεν πρόκειται». Είναι τώρα φανερό ότι οι δηλώσεις αυτές δεν ήταν απλά προεκλογικές, αλλά είχαν στόχο να κινητοποιήσουν τις δυνάμεις μέσα στη Τουρκία που αγωνίζονται για την πλήρη ενσωμάτωσή της στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης ενόψει του αναμενόμενου πραξικοπήματος από τους Γκιουλενιστές — που εκπροσωπούν τις δυνάμεις αυτές — οι οποίες έχουν διαβρώσει όλο τον κρατικό μηχανισμό, και κυρίως τον στρατιωτικό, που ελέγχεται σχεδόν απόλυτα από το αμερικανικό πεντάγωνο από τότε που η Τουρκία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ.
Δεύτερον, γιατί η Υ/Ε μετά τη λαϊκή «επανάσταση» στην Βρετανία με την ψήφο για το Βrexit, που επικράτησε παρά τη λυσσώδη εκστρατεία της εναντίον του, έχει ξεκινήσει μια πελώρια αντεπανάσταση για να ακυρώσει στην πράξη το Βrexit, εφόσον δεν μπορεί να το ακυρώσει και τυπικά χωρίς να προκαλέσει και πραγματική επανάσταση. Και αυτό γιατί