Η αξιοπιστία της Ε.Ε. έχει καταρρεύσει προ πολλού. Δείχνοντας τη βιασύνη της προς τον ολοκληρωτισμό για μια ακόμα φορά, η Ευρώπη έρχεται να καταργήσει τις «τοπικές» (δηλ. εθνικές) ιστορίες με το γνωστό, γελοίο επιχείρημα «να πάμε απ’ αυτά που μας χωρίζουν σ’ αυτά που μας ενώνουν». Να έχουμε Ευρωπαϊκή ιστορική συνείδηση. Ξαναζεσταίνεται το φαγητό της «ανεκτικότητας» στο οποίο προστίθενται νότες «συμπερίληψης, συμφιλίωσης, αντιρατσισμού» και άλλων γνωστών νεωτερικών καρυκευμάτων.
Αποδεικνύοντας ότι η Ε.Ε. δεν υπήρξε ποτέ ένα οικειοθελές, λαϊκό αίτημα των «ελευθέρων» δημοκρατιών και ενώ δεν σταματά να αυτοδιαφημίζεται, προδίδοντας το άγχος της για την «ελευθερία που εγγυάται», η Ευρώπη προχωρά ακόμα περισσότερο:
Θεωρεί «υποκειμενικές και αναξιόπιστες» τις εθνικές εξιστορήσεις και εξαγγέλλει την δρομολόγηση της δικής της «απόλυτης αμεροληψίας και αντικειμενικότητας».
Το σχετικό υλικό βρίσκεται