Τὸ θέμα διατροφὴ τελικά, τείνει νὰ γίνει ἕνα πὰζλ γιὰ δυνατοὺς λύτες.
Θυμάστε, φαντάζομαι, τὰ ὑβρίδια ποὺ βάζουμε στὸν ὀργανισμό μας μὲ τὴν «εὐγενικὴ χορηγία» τῆς Monsando.
Γελᾶ κι ὁ κάθε πικραμένος ὅταν ἀκούῃ τὴν ἔκφραση «βιολογικὴ καλλιέργεια»
καὶ σκέφτεται ὅτι τὸ «βιολογικὸ προϊὸν» ἀποτελεῖ ὑβρίδιο κι ὄχι φυσικὸ
προϊόν…
Κι
ὅταν κετεκλύσθη ἡ ἀγορὰ ἀπὸ ὑβρίδια, στὴν πορεία μᾶς προέκυψαν καὶ τά…
Halal! Δηλαδὴ τὰ κρέατα ποὺ ἐκτρέφονται καὶ σφάζονται σύμφωνα μὲ τὸν
ἰσλαμικὸ νόμο. Τὰ τρόφιμα Χαλὰλ οὐδέποτε περιέχουν οὐσίες ἀπὸ χοιρινὸ
κρέας καὶ ἀλκοόλ, ἐνῶ προέρχονται ἀπὸ τελετουργικὴ (μὰ καὶ ὀδυνηρή, γιὰ
τὰ ζῷα) σφαγή, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας, ὁ ὑποχρεωτικὰ μουσουλμάνος
σφαγεὺς ἐπικαλεῖται τὸν Ἀλλάχ.
Κι ἀφοῦ ἐτακτοποιήθησαν κι οἱ ἰσλαμιστὲς «ἐπενδυτὲς» ἔπρεπε νὰ τακτοποιηθοῦν κι οἱ Ἑβραῖοι κουμαντα-δῶροι.
Ἔτσι! Γιατί ἐμεῖς, δὲν ἔχουμε λόγο στὸ τί τρῶμε. Εἴμαστε στὸ μαντρί,
μέσα στὰ κλουβιὰ καὶ εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ καταπίνουμε ὅ,τι μᾶς
δίδουν, χωρὶς δικαίωμα ἐπιλογῆς.
Ἤδη
στὴν ἀμερικανικὴ ἀγορά, ἔχουν πλέον περάση τὰ