Ήρθε λοιπόν η ελεεινή συμφωνία παράδοσης της Μακεδονίας στους σφετεριστές, «ευχαίς και πρεσβείαις» του Σόρος, των ΗΠΑ, της ΕΕ και όλου του λοιπού νεοταξικού απόπατου, και από προχτές γίνεται (και δικαίως βέβαια γίνεται) λόγος για τις νέες μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις που θα οργανωθούν απέναντι στις άθλιες και σκοτεινές μεθοδεύσεις των ελληνεπώνυμων προδοτών που υποδύονται την ελληνική κυβέρνηση.
Να το ξεκαθαρίσουμε όμως, γιατί τα ψέματα πια τελείωσαν: αν η όποια επόμενη κινητοποίηση (στις Πρέσπες, στη Βουλή, έξω από το Μαξίμου ή όπου αλλού) είναι να γίνει με τους όρους των έως τώρα συλλαλητηρίων, καλύτερα να μη γίνει καθόλου. Είναι πασιφανές ότι δράσεις με τέτοια μορφή (δηλαδή να τρέχουμε σε ολιγόωρες συνάξεις με τραγούδια και σημαίες κι έπειτα να γυρνάμε σπίτι μας, για να ξανακάτσουμε και να ψευτο-εκτονωθούμε στο facebook ή να δούμε…Μουντιάλ) έχουν τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα πια. Ήταν ήδη φανερό και μετά το μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας (είχαμε γράψει ήδη από την επόμενη μέρα του άλλωστε ότι το εκκωφαντικό ειρηνικό μήνυμα δόθηκε και πλέον, αν χρειαστεί, οι επόμενες δράσεις δεν μπορούν παρά να είναι διαφορετικές). Είναι όμως ακόμη καταφανέστερο μετά και από τα πρόσφατα συλλαλητήρια, που (παρά τον αρχικό σκεπτικισμό αρκετών εξ ημών για τη λυσιτέλειά τους) συνομολογήσαμε – κατ’ οικονομίαν – ότι καλώς πραγματοποιήθηκαν ως μία ακόμη έσχατη ένδειξη κι επιβεβαίωση της επιθυμίας του λαού να μη δεχθεί την επί θύραις προδοσία.
Έσχατη όμως και