Οι «δημοκρατικοί» χασάπηδες, Ισλαμιστές Σαλαφιστές και οι μισθοφόροι που τους βοηθούν για να προλάβουν τις δυσμενείς για εκείνους και τους χορηγούς τους, διπλωματικές εξελίξεις, αποφάσισαν να ανασυνταχθούν γύρω από την Δαμασκό για μια τελική επίθεση, με βάση τον Παλαιστινιακό καταυλισμό Αλ Γιαρμούκ.
Τα συνονθύλευμα της «αντιπολίτευσης» ήλπιζε ότι οι Παλαιστίνιοι (σουνίτες στη πλειοψηφία τους) θα έπαιρναν μέρος στον αγώνα κατά του λαϊκού και ανεξίθρησκου Μπααθικού καθεστώτος. Το ίδιο είχαν προσπαθήσει και οι Χαρίρι στο Λίβανο.
Να ξεσηκώσουν τους σουνίτες Παλαιστίνιους κατά της σιιτικής Χεζμπολάχ.
Ορισμένα στοιχεία της Χαμάς, πιστά στον Χάλεντ Μεσάαλ και χρηματοδοτούμενα από το Κατάρ, άνοιξαν τις πόρτες του στρατοπέδου Αλ Γιαρμούκ σε μερικές εκατοντάδες μισθοφόρους της συρολιβανέζικης διακλάδωσης της Αλ Κάιντα, που επίσης χρηματοδοτείται με το Κατάρ , στους οποίους προσχώρησαν και 60 στελέχη PFLP-GC.
Η κυβέρνηση της Συρίας εν αναμπνή της επίθεσης είχε συγκετρώσει δυνάμεις στη Δαμασκό, αλλά μέσα Αλ Γιαρμούκ, με τις 180.000 κατοίκους τους «αντάρτες τους αντιμετώπισαν οι ένοπλοι του μαρξιστικού «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης γενική Διοίκηση» (PFLP-GC) .Οι αριστεροί Παλαιστίνιοι πολέμησαν τον «Ελεύθερο Συριακό (μισθοφορικό) στρατό»!
Όπως και στο Λίβανο, το εγχείρημα απέτυχε.
Η συριακή κυβέρνηση πρίν επιτεθούν οι δυνάμεις της, ζήτησε με SMS από τις 180.000 κατοίκους του προσφυγικού στρατοπέδου να φύγουν το συντομότερο δυνατόν και τους προσέφερε προσωρινή διαμονή σε ξενοδοχεία, σχολεία και γυμναστήρια στη Δαμασκό. Κάποιοι προτίμησαν να πάνε στο Λίβανο.
Την επόμενη μέρα, ο Συριακός Στρατός επιτέθηκε στο