Σαν θεριό που ψυχορραγεί καταρρέει ο ΔΟΛ.
Δεν το βαστάει η καρδιά μου – εργάσθηκα κι εγώ δέκα χρόνια εκεί – είναι και δικό μου σπίτι. Εκατοντάδες δημοσιογράφοι, τότε, πιο πριν, και σήμερα, χιλιάδες συνάδελφοί τους από άλλες εφημερίδες και άλλα μέσα ενημέρωσης – φάγαμε όλοι μαζί ψωμί κι αλάτι, κι άλλοι τα σωθικά ο ένας του άλλου – έτσι γίνεται, όσα γίνονται στην κοινωνία αποτυπώνονται στις εφημερίδες.
Χωρίς τον ΔΟΛ η Ελλάδα θα μου φαινόταν χωρίς τον Σκαραμαγκά και το λιμάνι του Πειραιά. Ομως η Ελλάδα είναι ήδη χωρίς τον Σκαραμαγκά και το λιμάνι του Πειραιά. Και σε αυτό το κατάντημα συνέβαλε και ο ΔΟΛ, όπως και η «Ελευθεροτυπία», καθώς και άλλα πολλά από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που συνδέθηκαν με τη διαπλοκή. Η «Ελευθεροτυπία» έχασε την ψυχή της -ή μάλλον όσο είχε από ψυχή- την εποχή που ταυτίσθηκε με τον «εκσυγχρονισμό» του κ. Σημίτη – τη μεγαλύτερη μεταπολιτευτική φενάκη. Ο ΔΟΛ πρωτοστάτησε στην εφαρμογή των μνημονίων – ακόμα και τώρα που τον έχει επισκεφθεί η Νέμεσις κάνοντας το μαγαζί μαντάρα, τα μπροστοκρίαρα των «Νέων» και του «Βήματος» εξακολουθούν να υβρίζουν το λαό για λαϊκισμό και τους πατριώτες για εθνολαϊκισμό.
Χωρίς τα «ντόμπερμαν της διαπλοκής» απ’ τα κανάλια όπως το Mega και