Ένα από τα πιο ύπουλα ηθικά αξιώματα που αποτελεί βέλος στη φαρέτρα του κάθε -γενικώς-Αριστερού,είναι αυτό περί «ανθρωπισμού».
δράμα των αλλοδαπών δεν μας αφήνει ασυγκίνητους. Γνωρίζουμε, ότι αποτελούν τα μεγάλα θύματα της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας.
Το ζήτημα όμως είναι άλλο: Το πώς τα εξαθλιωμένα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας χρησιμοποιούνται από το κεφάλαιο για να γιγαντώσει την εκμετάλλευσή του, να διογκώσει τα κέρδη του, να αποκτηνώσει τους εργαζόμενους (ντόπιους και ξένους) και να αλώσει τις κατακτήσεις (οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές).
Μιλάμε δηλαδή για ένα ζήτημα εξόχως πολιτικό.
Και τα ζητήματα αυτά δεν είναι ζητήματα ελεημοσύνης.
Η κοσμοπολίτικη αριστερά όχι μόνο εξαφανίζει το πολιτικό ζήτημα, αλλά και υποβαθμίζει τον ανθρωπισμό στα επίπεδα της ελεημοσύνης. Αυτός όμως ο αφηρημένος ανθρωπισμός είναι ο «ανθρωπισμός» που πουλιέται και