ΑΡΙΣΤΕΡΑ & "ΗΘΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ"

Ένα από τα πιο ύπουλα ηθικά αξιώματα που αποτελεί βέλος στη φαρέτρα του κάθε -γενικώς-Αριστερού,είναι αυτό περί «ανθρωπισμού».

Βεβαίως ο αφηρημένος ανθρωπισμός (αυτό το δόλιο ηθικό αξίωμα) και η μικροαστική φιλανθρωπία των φιλοδωρημάτων στους φουκαράδες αλλοδαπούς δεν έχει καμιά σχέση με τον πραγματικό ανθρωπισμό και την Αριστερά.

Αυτό είναι γνωστό σε κάθε έναν που στοιχειωδώς έχει κάποια σχέση με τη μαρξιστική φιλολογία. Φυσικά το....
δράμα των αλλοδαπών δεν μας αφήνει ασυγκίνητους. Γνωρίζουμε, ότι αποτελούν τα μεγάλα θύματα της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας.

Το ζήτημα όμως είναι άλλο: Το πώς τα εξαθλιωμένα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας χρησιμοποιούνται από το κεφάλαιο για να γιγαντώσει την εκμετάλλευσή του, να διογκώσει τα κέρδη του, να αποκτηνώσει τους εργαζόμενους (ντόπιους και ξένους) και να αλώσει τις κατακτήσεις (οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές).
Μιλάμε δηλαδή για ένα ζήτημα εξόχως πολιτικό.
Και τα ζητήματα αυτά δεν είναι ζητήματα ελεημοσύνης.
Η κοσμοπολίτικη αριστερά όχι μόνο εξαφανίζει το πολιτικό ζήτημα, αλλά και υποβαθμίζει τον ανθρωπισμό στα επίπεδα της ελεημοσύνης. Αυτός όμως ο αφηρημένος ανθρωπισμός είναι ο «ανθρωπισμός» που πουλιέται και
καταναλώνεται από τις κυρίαρχες δομές εξουσίας, από το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους υποτελείς ηγέτες της ΕΕ.Αυτός ο «ανθρωπισμός» είναι ό,τι το πιο απάνθρωπο και κτηνώδες. Τα εξαθλιωμένα θύματα που δημιουργεί ο καπιταλισμός τα χρησιμοποιεί ενάντια στον ίδιο τον εαυτό τους και ενάντια στους άλλους εργαζόμενους.
Τα εκμεταλλεύεται ληστρικά, τους δίνει ψίχουλα, τα έχει χωρίς δικαιώματα, τα ρίχνει στο επίπεδο των παλιών δούλων, τα εξαθλιώνει και αποκτηνώνει, έτσι που να τα χρησιμοποιεί για πάσα χρήση.

Παράλληλα ρίχνει τα μεροκάματα των εργατών, αφανίζει τις κατακτήσεις τους, υπονομεύει την οργάνωσή τους (και χωρίς οργάνωση δεν υπάρχει ούτε αντίσταση ούτε αγώνας), διογκώνει την ανεργία, την αθλιότητα, την περιθωριοποίηση, καλλιεργεί το μίσος εργατών εναντίον εργατών. Αυτή είναι απανθρωπιά και κτηνωδία. Αυτό αναλύουμε και στηλιτεύουμε.

Και οι εκσυγχρονισμένοι «αριστεροί» παρακάμπτουν το πρόβλημα.
Χάνουν το δάσος πίσω από το δέντρο. Επικαλύπτουν το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα με ηθικά αξιώματα περί ανθρωπισμού και τα γλυκερά μικροαστικά κλισέ της ελεημοσύνης.

Το μεγάλο κεφάλαιο σήμερα με τα ιδεολογήματα του «διεθνισμού» και τα ηθικά αξιώματα του «ανθρωπισμού» προωθεί την εισαγωγή ξένων εργατών:
Τη λογική δηλαδή της παγκοσμιοποίησης και το στρατηγικό στόχο των υπερεθνικών ελίτ εξουσίας που είναι (όπως το τονίσαμε πολλές φορές) η ισοπέδωση της εργατικής τάξης, ο αφανισμός όλων των λαϊκών κεκτημένων (οικονομικών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών) και η άλωση των εθνικών κρατών.

Τα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα του Τύπου και των τηλεοπτικών καναλιών έχουν γίνει οι φορείς του «ανθρωπισμού»(!), του «διεθνισμού»(!) και του «αντιρατσισμού»!!! (είναι να γελάει κανείς, αλλά το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για να γελάμε).
Προσπαθούν λοιπόν όλα αυτά τα φερέφωνα να πείσουν τον ελληνικό λαό, ότι είναι «δημοκρατική του υποχρέωση» να εγκρίνει την εισαγωγή ξένων εργατών. Δηλαδή έχουν την κυνικότητα και το θράσος να ζητούν από τον ελληνικό λαό να λειάνει ο ίδιος με το σαπούνι τη θηλιά του σχοινιού που θα τον κρεμάσει…

Τα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα του Τύπου και οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του τόπου (ολόκληρο το πολιτικό και πνευματικό κατεστημένο) αποκαλύπτουν και προωθούν τους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου: « Η Ελλάδα το 2015 θα κατοικείται από 3,5 εκατομμύρια μετανάστες». Δηλαδή από έναν αριθμό πολύ μεγαλύτερο από το συνολικό αριθμό της σημερινής εργατικής τάξης.

Αναμφισβήτητα ο σκοπός του μεγάλου κεφαλαίου είναι η αναζήτηση μιας απόλυτα υποτακτικής εργατικής τάξης, παραιτημένης από κάθε εργατικό δικαίωμα. Σκοπός των υπερεθνικών καπιταλιστικών ελίτ εξουσίας είναι η κατεδάφιση των κεκτημένων και η άλωση των αντιστάσεων και ιδιαίτερα η διάλυση των λαών εκείνων που αντιστέκονται, που έχουν ανυπόταχτο πνεύμα, Ιστορία και πολιτικούς αγώνες.
Όπως ο ελληνικός λαός.
Τους σκοπούς του μεγάλου κεφαλαίου εύκολα τους αντιλαμβάνεται κανείς.
Το κεφάλαιο λειτουργεί σύμφωνα με τα συμφέροντά του, σύμφωνα με τις επιταγές και τη λογική του συστήματος του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού.
Το παράδοξο είναι να μιλάς στο όνομα της προόδου, στο όνομα δηλαδή των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και να ταυτίζεσαι με της σκοπούς του κεφαλαίου και της επιταγές της Νέας Τάξης.

Και το χειρότερο:
Να καλύπτεις την ενσωμάτωσή σου στο καπιταλιστικό σύστημα και της υπηρεσίες σου στο μεγάλο κεφάλαιο με ιδεολογικά και ηθικολογικά «πολύ-πολιτισμικά» εφευρήματα περί «ανθρωπισμού», «διεθνισμού», «αντιρατσισμού» κλπ.

Αυτή η «αριστερά» είναι καταδικασμένη γιατί έχει περάσει στην αντίπερα όχθη και έχει μεταλλαχτεί σε ιδεολογικό τρομοκράτη και πολιτική αστυνομία του συστήματος. Αποτελεί την «αριστερή» ελίτ της παγκοσμιοποίησης.

ΑΝΤΙ-"Αντιπροσώπευση"

το είδα

<<<   Ὁ πόλεμος τοῦ «Ἀντιφωνητή» μέ τήν Ἄγκυρα

Ἑλλὰς Ὥρα Μηδέν   >>>