‘Η σχεδόν κανείς .
Κορόιδο Μουσολίνι ,λέει το γνωστό τραγούδι. Αλλά πόσο κορόιδο ήταν στ’αλήθεια ; Η βρεττανική μυστική υπηρεσία Μ15 δεν φαίνεται να τον θεώρησε και τόσο κορόϊδο και τον προσέλαβε όταν ήταν 34 χρονών ,στον Α’Παγκ.Πόλεμο .Ο Μουσολίνι ήταν τότε δημοσιογράφος και πληρωνόταν από την Μ15 για να γράφει προπαγανδιστικά κείμενα υπέρ του πολέμου και να στέλνει μερικούς φουσκωτούς να πείθουν τους ειρηνιστές διαδηλωτές να κάτσουν σπίτι τους . Ο Μουσολίνι πληρωνόταν με το ποσό των 100 αγγλικών λιρών την εβδομάδα ,ποσό αρκετά μεγάλο για την εποχή για τουλάχιστον ένα χρόνο, από το 1917 και μετά . Αυτά τα αποκάλυψε Βρεττανός ιστορικός μετά από έρευνα στα κρατικά αρχεία που έγιναν προσβάσιμα στους ερευνητές (http://www.guardian.co.uk/world/2009/oct/13/benito-mussolini-recruited-mi5-italy)
Η ιστορία του Μουσολίνι και η ανοδός του στην εξουσία είναι λίγο-πολύ γνωστή . Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι το αν
έπαψε ποτέ να δουλεύει για τις βρεττανικές μυστικές υπηρεσίες .Το βέβαιο όμως είναι ότι ακόμα και αν σταμάτησε να μισθοδοτείται από αυτές σίγουρα είχε προνομιακές σχέσεις μαζί τους ,χωρίς να αποκλείεται να χειραγωγείτο από αυτές . Αραγε η αψυχολόγητη και στρατηγικά ηλίθια απόφαση να επιτεθεί στην Ελλάδα η οποία συνέφερε την αγγλική σφαίρα επιρροής διότι θα ενέπλεκε και θα καθυστερούσε τις δυνάμεις του ‘Αξονα ήταν αποκλειστικά δική του; Αυτό βέβαια δεν είναι γνωστό . Μπορεί όμως κανείς να βγάλει μερικά χρήσιμα συμπεράσματα παρακολουθώντας την αντίστοιχη κατάσταση στην Ελλάδα και κυρίως μερικά γεγονότα της εποχής που όχι μόνο δεν διδαχθήκαμε στο σχολείο αλλά ούτε καν είναι γνωστά στον πολύ κόσμο.
‘Ενα από αυτά είναι ο ξαφνικός θάνατος του Ιωάννη Μεταξά και οι ακριβώς πριν απ’αυτό το γεγονός συνομιλίες με τον Γερμανό ναύαρχο Φον Κανάρις , υπαρχηγό τότε του Χίτλερ και παλαιό στέλεχος του γερμανικού υπουργείου στρατιωτικών που είχε επίσης διατελέσει επικεφαλής της Διευθύνσεως Κατασκοπείας , σχετικά με τον τερματισμό του πολέμου και την υπογραφή συνθήκης τερματισμού των εχθροπραξιών. Διαβάζουμε στο http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BB%CF%87%CE%B5%CE%BB%CE%BC_%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CCE%B9%CF%82
“…..Οταν όμως ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκτωβρίου του 1940, η είδηση του οποίου έπεσε ως κεραυνός στο Γερμανικό Επιτελείο, που βέβαια γνώριζε πολλά στοιχεία του επικείμενου πολέμου, τους φόβους εκ των οποίων διοχέτευε προηγουμένως στους Έλληνες διπλωμάτες, αλλά που δεν περίμενε ποτέ την αιφνίδια και άνευ συνεννόησης με τον Χίτλερ επίθεση του Μουσολίνι, τόσο ο ίδιος ο Χίτλερ όσο και οι Ρίμπεντροπ και Κανάρις ρίχτηκαν στον αγώνα να σταματήσουν τον πόλεμο εκείνο, και ειδικότερα μετά τα μέσα του Νοεμβρίου. Γνωστή έμεινε στην Ιστορία η συνάντηση Χίτλερ – Μουσολίνι στη Φλωρεντία. Τότε ο Κανάρις σπεύδει στη Μαδρίτη προκειμένου να συναντήσει τον πρέσβη της Ουγγαρίας στρατηγό Ρούντολφ Αντόρκα με τον οποίο διατηρούσε φιλικές σχέσεις, από προηγούμενες συνεργασίες, και ο οποίος ήταν φίλος του εκεί Έλληνα πρέσβη Περικλή Αργυρόπουλου. Έτσι στις 17 Δεκεμβρίου ο Αντόρκα πληροφορεί τον Αργυρόπουλο για μια γερμανική πρόταση ανακωχής. Οι όροι που είχε θέσει ο Κανάρις στη πρόταση εκείνη ήταν μεταξύ άλλων ότι η Γερμανία θα βοηθούσε την άμεση κατάπαυση του πυρός, με παρεμβολή στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των δύο αντιμαχομένων παρατάξεων, τη διατήρηση των εδαφών κατάληψης από τον ελληνικό στρατό, την εγγύηση του στάτους κβο και το απαραβίαστο των νέων συνόρων έναντι του μοναδικού όρου, της επαναφοράς της Ελλάδας στην “αυστηρή ουδετερότητα” και την εγκατάλειψη του ελληνικού εδάφους από τους Άγγλους.
Με βάση το βιβλίο «Η Ελλάδα και ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος», του Θανάση Σφήκα, Νοεμβ. 2000 , ISBN-960-8032-55-5, σελ. 356, ο Περικλής Αργυρόπουλος έσπευσε αμέσως και τηλεγράφησε τη γερμανική πρόταση ανακωχής με ταυτόχρονη συμπληρωματική έκθεση (θετική εισήγηση) στην Αθήνα, στον Ιωάννη Μεταξά, την οποία, όμως, ο Μεταξάς απέρριψε, θεωρώντας ότι η συνεργασία του με την Γερμανία θα υποβοηθούσε τον διαμελισμό της Ελλάδας μετά από την, κατ’ εκείνον, υπερίσχυση των Συμμάχων.
Τρεις ημέρες αμέσως μετά το τηλεγράφημα του Αργυρόπουλου, ο Ιωάννης Μεταξάς, όπως σημειώνει στο ημερολόγιό του, στις 20 Δεκεμβρίου, δέχθηκε την επίσκεψη του Γερμανού πρέσβη στην Αθήνα φον Έρμπαχ, όπου το πλέον βέβαιο της συνομιλίας εκείνης πρέπει να ήταν η επανεξέταση της γερμανικής πρότασης, του Κανάρις, περί ανακωχής, έτσι προσδιορίστηκε νέα συνάντηση για τις 28 Δεκεμβρίου. Βέβαια και ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ και ο Μεταξάς καθώς και όλο το Γενικό Επιτελείο, τότε, αντιλαμβάνονταν πως η εξέλιξη του πολέμου θ΄ ανάγκαζε την εμπλοκή της Γερμανίας προς βοήθεια της συμμάχου της Ιταλίας. Τη νέα λοιπόν συνάντηση φαίνεται πως δεν ήθελε να χάσει ο Κανάρις, (που μάλλον ο ίδιος την είχε επιζητήσει).
Στις 25 Δεκεμβρίου φθάνει στο αεροδρόμιο του Χασανίου, (μετέπειτα Ελληνικού), ένας “μυστηριώδης Ισπανός” με το όνομα Γκρατσία Πονιέρο τον οποίον και παρέλαβε, ένας δραστήριος ναυλομεσίτης του Πειραιά και προσωπικός του φίλος, ο Ανδρέας Καρπαθάκης, ο οποίος και τον φιλοξένησε στη βίλα του που διατηρούσε στη Φρεαττύδα, που ήδη φρουρούσαν ένοπλοι γερμανοί πράκτορες. Εκεί ο Γκρατσία Πονιέρο συναντήθηκε με τον στρατιωτικό ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα συνταγματάρχη Κρίστιαν φον Κλεμ, καθώς και με τον Έλληνα στρατηγό Τέτση, εκπρόσωπο του Μεταξά και αρχηγό του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλέως. Εκείνη η συνάντηση παρέμεινε “ινκόγκνιτο”, και τίποτα δεν δημοσιοποιήθηκε περί αυτής. Αυτή έγινε γνωστή μετά τον πόλεμο, από τα πρακτικά της συμμαχικής επιτροπής που ανέκρινε τον συνταγματάρχη φον Κλεμ, έτσι ο πόλεμος συνεχίστηκε.
Γεγονός πάντως είναι πως ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε στη συνέχεια “υπουργικό συμβούλιο” και ανακοίνωσε σ΄ αυτό τη γερμανική πρόταση καθώς και τη μυστική συνάντηση που είχε παράλληλα με τον αμερικανό συνταγματάρχη Ουίλιαμ Ντόνοβαν καθώς και την άποψη του Βασιλέως. Φαίνεται όμως πως οι υπουργοί δεν μπόρεσαν ν΄ αποφασίσουν, όπου εντυπωσιασμένοι από τη συνεχιζόμενη προέλαση του ελληνικού στρατού, σε συνδυασμό με τις αγγλικές επιτυχίες στη Κυρηναϊκή ερμήνευσαν την προσπάθεια του Κανάρις ως σύμπτωμα αδυναμίας των Ιταλών ή ακόμη και γερμανική προσπάθεια υπονόμευσης του ηθικού των Ελλήνων….”
Αυτά τα πάνω -κάτω σωστά λέει η wikipedia . Ο Κανάρις φθάνει λοιπόν στην Ελλάδα στις 25 Δεκεμβρίου με σκοπό να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του ελληνοϊταλικού πολέμου ,με άκρως ευνοϊκούς όρους για την Ελλάδα διότι αυτό που ενδιέφερε τους Γερμανούς δεν ήταν η κατάληψη της Ελλάδας αλλά η επίθεση εναντίον της Ρωσίας . Ο Ιωάννης Μεταξάς φαίνεται όμως ότι συζητάει αυτή την πρόταση με τον αγγλόφιλο βασιλέα Γεώργιο Β και πριν ληφθεί απόφαση βρίσκεται ξαφνικά νεκρός .’Οπως αποκάλυψε ο ιστορικός Δημήτριος Μιχαλόπουλος ,την παραμονή του θανάτου του ,25 ή 26 Γενάρη 1941, ο Ιωάννης Μεταξάς πήγε επίσκεψη στο σπίτι του Δημητρίου Λαμπράκη κι εκεί τον κέρασαν, σύμφωνα με τον καθηγητή ,μία δηλητηριασμένη πορτοκαλάδα. Ο γιος του γιατρού του Μεταξά αποκάλυψε το φρικτό μυστικό, αφού ξέραμε μεν πως οι Άγγλοι σκότωσαν τον Μεταξά, αλλά αγνοούσαμε ποιος ήταν το εκτελεστικό τους όργανο. Ήταν ο γνωστός για τις σχέσεις του με την Ιντέλλιτζενς Σέρβις, Δημήτριος Λαμπράκης; Κι άλλα φοβερά πράγματα αποκάλυψε ο καθηγητής της Ιστορίας Δημήτρης Μιχαλόπουλος: Το πιστοποιητικό θανάτου του Μεταξά, το οποίο έπρεπε να «καλυφθεί» το υπέγραψε ο μέγας γιατρός της εποχής Γερουλάνος, παππούς του διατελέσαντα πρόσφατα υπουργού Πολιτισμού. Τυχαίο; Επίσης δεν έχει ακόμη εκδοθεί το πιστοποιητικό θανάτου του Παπάγου, τον οποίον επίσης δολοφόνησαν οι Άγγλοι, κατά τον καθηγητή Μιχαλόπουλο, διότι τα είχε βρει με τους Γερμανούς. Φαίνεται ότι οι «επιταγές» που εισέπραξαν κάποιοι εκείνη την εποχή έφταναν και για εγγόνια τους.
Αλλες πηγές αναφέρουν σχετικά με το θέμα . ” …Ο Μεταξάς στην τελευταία του εγγραφή στο ημερολόγιό του στις 17 Ιανουαρίου 1941, αλλά και στη διακοίνωση που επέδωσε προς τη βρεταννική κυβέρνηση μέσω του βρεταννού πρέσβη, δήλωνε ότι δεν θα δεχθεί να δημιουργηθεί μέτωπο από τους Άγγλους στη Θεσσαλονίκη και ότι θα δεχθεί βρεταννικά στρατεύματα μόνο αν οι Γερμανοί διέλθουν τον Δούναβη.Ασθένεια του Μεταξά. Το τέλος. Κατά μία ατυχή συγκυρία που μόνο η ίδια η Ιστορία γνωρίζει να δημιουργεί, την ίδια χρονική στιγμή μπαίνει στην τελική ευθεία η ζωή του Μεταξά. Στις 17 Ιανουαρίου ο Μεταξάς αισθάνθηκε μία ελαφρά αδιαθεσία. Οι γιατροί διέγνωσαν παραμυγδαλιτικό απόστημα και τον εγχειρίζουν στις 19 Ιανουαρίου. Το ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη με τον θάνατό του αναφέρει: <<Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον, φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς, ως γαστρορραγίαν και ουρίαν, και απέθανε σήμερον, 6 π.μ.Εν Αθήναις τη 29η Ιανουαρίου 1941 Οι θεράποντες ιατροί. >>Για την σκοτεινή περίοδο των δέκα ημερών της ασθενείας του Μεταξά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς αρκετά και πολλές φορές αντιφατικά. Έχουμε όμως την επίσημη αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής (π.χ. Βραδυνή, 30 Ιανουαρίου 1941), που αναφέρει την παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά κατά την τελευταία ημέρα της ζωής του, εγγλέζου στρατιωτικού ιατρού ο οποίος την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 έκαμε ιδιοχείρως ένεση στον ασθενή. Από τους αυτόπτες μάρτυρες είναι βέβαιη η παρουσία άγγλων ιατρών στο πλευρό του Μεταξά, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, είτε έφεραν συσκευές οξυγόνου είτε έκαναν ενέσεις στον ασθενή.
Τα πρόσωπα που έζησαν από κοντά τα γεγονότα είτε σιώπησαν είτε μίλησαν επιλεκτικά. Χωρίς όμως ιστοριοδίφικες αναλύσεις, ο θάνατος του Μεταξά πέρασε στον απλό λαό σαν έγκλημα των άγγλων: «Οι άγγλοι τον φάγανε».Οι Γερμανοί από πλευράς τους υπεστήριξαν τη φήμη ότι τον Μεταξά εδολοφόνησαν οι Άγγλοι. Μάλιστα, κατά το μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1941 στο παρεκκλήσι της Ελληνικής Πρεσβείας στο Βερολίνο, οι Γερμανοί όχι μόνο έδωσαν την άδεια να τελεσθεί αυτό, αλλά και είχαν παραστεί επισήμως.
Αναμφίβολα η παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά άγγλων ιατρών είναι γεγονός. Τραγικό για την τύχη του ασθενούς αλλά και για την τύχη του Πολέμου και της Ελλάδος, δώδεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές ιατρικής να αφήνουν τον Πρωθυπουργό της χώρας στις φροντίδες του κάθε εγγλέζου υπιάτρου και αρχιάτρου εκτελούντων ποίος οίδε ποία αποστολή….”
(http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2012/10/blog-post_196.html#more ,
http://metaxas-project.com/%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC/
http://filonoi.gr/periergos-thanatos-metaxa/ )
Συμπέρασμα . Ο πρώην (;) πράκτορας των Αγγλων ,Μουσολίνι ,επιτίθεται χωρίς κανέναν απολύτως λόγο στην Ελλάδα , οι ‘Ελληνες στρώνουν τον στρατό του στο κυνήγι στο μέτωπο , ειδικός υψηλόβαθμος απεσταλμένος του Χίτλερ ,ο Βίλχεμ Καναρις έρχεται στην Ελλάδα με σκοπό να σταματήσει τον πόλεμο που αποδείχτηκε όντως κατστροφικός για τους Γερμανούς επειδή καθυστέρησε την εισβολή στην Ρωσία, ενώ δε ο τότε πρωθυπουργός σκέφτεται σοβαρά την πρόταση ,πίνει μια ωραία πορτοκαλάδα στο σπίτι του Λαμπράκη (γνωρίζουμε πλέον καλά τι εστί Λαμπράκης νομίζω) και βρίσκεται στο νοσοκομείο ,όπου τον αποτελειώνουν οι άγγλοι γιατροί .Η συνέχεια γνωστή και αποκρουστική .Οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Ελλάδα ,ακολουθεί ό,τι ακολουθεί και όταν αυτοί χάνουν τον πόλεμο , ακολουθεί ο φοβερός ελληνικός εμφύλιος που δημιούργησαν ,εξέθρεψαν ,υπέθαλψαν και εν τέλει επέβαλαν ξένες δυνάμεις ,στο πλαίσιο του τότε νέου διαχωρισμού της Ευρώπης σε ζώνες επιρροής ,με προεξέχουσες τις αγγλικές ,χωρίς να αγνοείται βεβαίως ο αντίστοιχος σοβιετικός ρόλος . Αν βγάλει κάποιος τις δεξιές ,αριστερές κεντρώες κλπ παρωπίδες και αναρωτηθεί ποιά θα ήταν η τύχη της Ελλάδας αν δεν είχε ανακατευτεί στον β’Παγκ.Πόλεμο ,θα πάρει ασφαλώς την απάντηση ότι η Ελλάδα θα είχε αποφύγει και τον πόλεμο και τον εμφύλιο και θα είχε γίνει σημαντικότατη δύναμη στην περιοχή .Εχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο ποιοί και γιατί δεν θέλουν με τίποτα να γίνει αυτό .
Ακόμα χειρότερα , η παραπάνω ανάλυση δεν αφορά μόνο ιστορικές αναζητήσεις αλλά είναι δυστυχώς επίκαιρη .Στον επικείμενο νέο ,ίσως παγκόσμιο ,πόλεμο η Ελλάδα προορίζεται να παίξει ακόμα μια φορά τον ρόλο της “συμμάχου ” των δυτικών δυνάμεων (δηλαδή του οίκου των Ρότσιλντ ), όπερ μεθερμηνευόμενο είναι αυτός του αρνιού για σφάξιμο εφόσον η συμμαχία της αυτή μπορεί να την φέρει σε τροχιά σύγκρουσης με την Ρωσία και να την εμπλέξει σε πολεμικές επιχειρήσεις στον ευαίσθητο ευρασιατικό -μεσανατολικό χώρο και αυτό την ώρα που έχει στο έδαφός της ισλαμική και αλβανική πέμπτη φάλαγγα ,οπλισμένη και ικανή για νέο “εμφύλιο”. Η γνώση της πραγματικής ιστορίας είναι η μόνη που θα βοηθήσει τον κόσμο να καταλάβει τι παιχνίδια παίζουν στην πλάτη του και να πάψει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου ενώ κάποιοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους.
το είδα
Κορόιδο Μουσολίνι ,λέει το γνωστό τραγούδι. Αλλά πόσο κορόιδο ήταν στ’αλήθεια ; Η βρεττανική μυστική υπηρεσία Μ15 δεν φαίνεται να τον θεώρησε και τόσο κορόϊδο και τον προσέλαβε όταν ήταν 34 χρονών ,στον Α’Παγκ.Πόλεμο .Ο Μουσολίνι ήταν τότε δημοσιογράφος και πληρωνόταν από την Μ15 για να γράφει προπαγανδιστικά κείμενα υπέρ του πολέμου και να στέλνει μερικούς φουσκωτούς να πείθουν τους ειρηνιστές διαδηλωτές να κάτσουν σπίτι τους . Ο Μουσολίνι πληρωνόταν με το ποσό των 100 αγγλικών λιρών την εβδομάδα ,ποσό αρκετά μεγάλο για την εποχή για τουλάχιστον ένα χρόνο, από το 1917 και μετά . Αυτά τα αποκάλυψε Βρεττανός ιστορικός μετά από έρευνα στα κρατικά αρχεία που έγιναν προσβάσιμα στους ερευνητές (http://www.guardian.co.uk/world/2009/oct/13/benito-mussolini-recruited-mi5-italy)
Η ιστορία του Μουσολίνι και η ανοδός του στην εξουσία είναι λίγο-πολύ γνωστή . Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι το αν
έπαψε ποτέ να δουλεύει για τις βρεττανικές μυστικές υπηρεσίες .Το βέβαιο όμως είναι ότι ακόμα και αν σταμάτησε να μισθοδοτείται από αυτές σίγουρα είχε προνομιακές σχέσεις μαζί τους ,χωρίς να αποκλείεται να χειραγωγείτο από αυτές . Αραγε η αψυχολόγητη και στρατηγικά ηλίθια απόφαση να επιτεθεί στην Ελλάδα η οποία συνέφερε την αγγλική σφαίρα επιρροής διότι θα ενέπλεκε και θα καθυστερούσε τις δυνάμεις του ‘Αξονα ήταν αποκλειστικά δική του; Αυτό βέβαια δεν είναι γνωστό . Μπορεί όμως κανείς να βγάλει μερικά χρήσιμα συμπεράσματα παρακολουθώντας την αντίστοιχη κατάσταση στην Ελλάδα και κυρίως μερικά γεγονότα της εποχής που όχι μόνο δεν διδαχθήκαμε στο σχολείο αλλά ούτε καν είναι γνωστά στον πολύ κόσμο.
‘Ενα από αυτά είναι ο ξαφνικός θάνατος του Ιωάννη Μεταξά και οι ακριβώς πριν απ’αυτό το γεγονός συνομιλίες με τον Γερμανό ναύαρχο Φον Κανάρις , υπαρχηγό τότε του Χίτλερ και παλαιό στέλεχος του γερμανικού υπουργείου στρατιωτικών που είχε επίσης διατελέσει επικεφαλής της Διευθύνσεως Κατασκοπείας , σχετικά με τον τερματισμό του πολέμου και την υπογραφή συνθήκης τερματισμού των εχθροπραξιών. Διαβάζουμε στο http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BB%CF%87%CE%B5%CE%BB%CE%BC_%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CCE%B9%CF%82
“…..Οταν όμως ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος στις 28 Οκτωβρίου του 1940, η είδηση του οποίου έπεσε ως κεραυνός στο Γερμανικό Επιτελείο, που βέβαια γνώριζε πολλά στοιχεία του επικείμενου πολέμου, τους φόβους εκ των οποίων διοχέτευε προηγουμένως στους Έλληνες διπλωμάτες, αλλά που δεν περίμενε ποτέ την αιφνίδια και άνευ συνεννόησης με τον Χίτλερ επίθεση του Μουσολίνι, τόσο ο ίδιος ο Χίτλερ όσο και οι Ρίμπεντροπ και Κανάρις ρίχτηκαν στον αγώνα να σταματήσουν τον πόλεμο εκείνο, και ειδικότερα μετά τα μέσα του Νοεμβρίου. Γνωστή έμεινε στην Ιστορία η συνάντηση Χίτλερ – Μουσολίνι στη Φλωρεντία. Τότε ο Κανάρις σπεύδει στη Μαδρίτη προκειμένου να συναντήσει τον πρέσβη της Ουγγαρίας στρατηγό Ρούντολφ Αντόρκα με τον οποίο διατηρούσε φιλικές σχέσεις, από προηγούμενες συνεργασίες, και ο οποίος ήταν φίλος του εκεί Έλληνα πρέσβη Περικλή Αργυρόπουλου. Έτσι στις 17 Δεκεμβρίου ο Αντόρκα πληροφορεί τον Αργυρόπουλο για μια γερμανική πρόταση ανακωχής. Οι όροι που είχε θέσει ο Κανάρις στη πρόταση εκείνη ήταν μεταξύ άλλων ότι η Γερμανία θα βοηθούσε την άμεση κατάπαυση του πυρός, με παρεμβολή στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των δύο αντιμαχομένων παρατάξεων, τη διατήρηση των εδαφών κατάληψης από τον ελληνικό στρατό, την εγγύηση του στάτους κβο και το απαραβίαστο των νέων συνόρων έναντι του μοναδικού όρου, της επαναφοράς της Ελλάδας στην “αυστηρή ουδετερότητα” και την εγκατάλειψη του ελληνικού εδάφους από τους Άγγλους.
Με βάση το βιβλίο «Η Ελλάδα και ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος», του Θανάση Σφήκα, Νοεμβ. 2000 , ISBN-960-8032-55-5, σελ. 356, ο Περικλής Αργυρόπουλος έσπευσε αμέσως και τηλεγράφησε τη γερμανική πρόταση ανακωχής με ταυτόχρονη συμπληρωματική έκθεση (θετική εισήγηση) στην Αθήνα, στον Ιωάννη Μεταξά, την οποία, όμως, ο Μεταξάς απέρριψε, θεωρώντας ότι η συνεργασία του με την Γερμανία θα υποβοηθούσε τον διαμελισμό της Ελλάδας μετά από την, κατ’ εκείνον, υπερίσχυση των Συμμάχων.
Τρεις ημέρες αμέσως μετά το τηλεγράφημα του Αργυρόπουλου, ο Ιωάννης Μεταξάς, όπως σημειώνει στο ημερολόγιό του, στις 20 Δεκεμβρίου, δέχθηκε την επίσκεψη του Γερμανού πρέσβη στην Αθήνα φον Έρμπαχ, όπου το πλέον βέβαιο της συνομιλίας εκείνης πρέπει να ήταν η επανεξέταση της γερμανικής πρότασης, του Κανάρις, περί ανακωχής, έτσι προσδιορίστηκε νέα συνάντηση για τις 28 Δεκεμβρίου. Βέβαια και ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ και ο Μεταξάς καθώς και όλο το Γενικό Επιτελείο, τότε, αντιλαμβάνονταν πως η εξέλιξη του πολέμου θ΄ ανάγκαζε την εμπλοκή της Γερμανίας προς βοήθεια της συμμάχου της Ιταλίας. Τη νέα λοιπόν συνάντηση φαίνεται πως δεν ήθελε να χάσει ο Κανάρις, (που μάλλον ο ίδιος την είχε επιζητήσει).
Στις 25 Δεκεμβρίου φθάνει στο αεροδρόμιο του Χασανίου, (μετέπειτα Ελληνικού), ένας “μυστηριώδης Ισπανός” με το όνομα Γκρατσία Πονιέρο τον οποίον και παρέλαβε, ένας δραστήριος ναυλομεσίτης του Πειραιά και προσωπικός του φίλος, ο Ανδρέας Καρπαθάκης, ο οποίος και τον φιλοξένησε στη βίλα του που διατηρούσε στη Φρεαττύδα, που ήδη φρουρούσαν ένοπλοι γερμανοί πράκτορες. Εκεί ο Γκρατσία Πονιέρο συναντήθηκε με τον στρατιωτικό ακόλουθο της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα συνταγματάρχη Κρίστιαν φον Κλεμ, καθώς και με τον Έλληνα στρατηγό Τέτση, εκπρόσωπο του Μεταξά και αρχηγό του Στρατιωτικού Οίκου του Βασιλέως. Εκείνη η συνάντηση παρέμεινε “ινκόγκνιτο”, και τίποτα δεν δημοσιοποιήθηκε περί αυτής. Αυτή έγινε γνωστή μετά τον πόλεμο, από τα πρακτικά της συμμαχικής επιτροπής που ανέκρινε τον συνταγματάρχη φον Κλεμ, έτσι ο πόλεμος συνεχίστηκε.
Γεγονός πάντως είναι πως ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε στη συνέχεια “υπουργικό συμβούλιο” και ανακοίνωσε σ΄ αυτό τη γερμανική πρόταση καθώς και τη μυστική συνάντηση που είχε παράλληλα με τον αμερικανό συνταγματάρχη Ουίλιαμ Ντόνοβαν καθώς και την άποψη του Βασιλέως. Φαίνεται όμως πως οι υπουργοί δεν μπόρεσαν ν΄ αποφασίσουν, όπου εντυπωσιασμένοι από τη συνεχιζόμενη προέλαση του ελληνικού στρατού, σε συνδυασμό με τις αγγλικές επιτυχίες στη Κυρηναϊκή ερμήνευσαν την προσπάθεια του Κανάρις ως σύμπτωμα αδυναμίας των Ιταλών ή ακόμη και γερμανική προσπάθεια υπονόμευσης του ηθικού των Ελλήνων….”
Αυτά τα πάνω -κάτω σωστά λέει η wikipedia . Ο Κανάρις φθάνει λοιπόν στην Ελλάδα στις 25 Δεκεμβρίου με σκοπό να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του ελληνοϊταλικού πολέμου ,με άκρως ευνοϊκούς όρους για την Ελλάδα διότι αυτό που ενδιέφερε τους Γερμανούς δεν ήταν η κατάληψη της Ελλάδας αλλά η επίθεση εναντίον της Ρωσίας . Ο Ιωάννης Μεταξάς φαίνεται όμως ότι συζητάει αυτή την πρόταση με τον αγγλόφιλο βασιλέα Γεώργιο Β και πριν ληφθεί απόφαση βρίσκεται ξαφνικά νεκρός .’Οπως αποκάλυψε ο ιστορικός Δημήτριος Μιχαλόπουλος ,την παραμονή του θανάτου του ,25 ή 26 Γενάρη 1941, ο Ιωάννης Μεταξάς πήγε επίσκεψη στο σπίτι του Δημητρίου Λαμπράκη κι εκεί τον κέρασαν, σύμφωνα με τον καθηγητή ,μία δηλητηριασμένη πορτοκαλάδα. Ο γιος του γιατρού του Μεταξά αποκάλυψε το φρικτό μυστικό, αφού ξέραμε μεν πως οι Άγγλοι σκότωσαν τον Μεταξά, αλλά αγνοούσαμε ποιος ήταν το εκτελεστικό τους όργανο. Ήταν ο γνωστός για τις σχέσεις του με την Ιντέλλιτζενς Σέρβις, Δημήτριος Λαμπράκης; Κι άλλα φοβερά πράγματα αποκάλυψε ο καθηγητής της Ιστορίας Δημήτρης Μιχαλόπουλος: Το πιστοποιητικό θανάτου του Μεταξά, το οποίο έπρεπε να «καλυφθεί» το υπέγραψε ο μέγας γιατρός της εποχής Γερουλάνος, παππούς του διατελέσαντα πρόσφατα υπουργού Πολιτισμού. Τυχαίο; Επίσης δεν έχει ακόμη εκδοθεί το πιστοποιητικό θανάτου του Παπάγου, τον οποίον επίσης δολοφόνησαν οι Άγγλοι, κατά τον καθηγητή Μιχαλόπουλο, διότι τα είχε βρει με τους Γερμανούς. Φαίνεται ότι οι «επιταγές» που εισέπραξαν κάποιοι εκείνη την εποχή έφταναν και για εγγόνια τους.
Αλλες πηγές αναφέρουν σχετικά με το θέμα . ” …Ο Μεταξάς στην τελευταία του εγγραφή στο ημερολόγιό του στις 17 Ιανουαρίου 1941, αλλά και στη διακοίνωση που επέδωσε προς τη βρεταννική κυβέρνηση μέσω του βρεταννού πρέσβη, δήλωνε ότι δεν θα δεχθεί να δημιουργηθεί μέτωπο από τους Άγγλους στη Θεσσαλονίκη και ότι θα δεχθεί βρεταννικά στρατεύματα μόνο αν οι Γερμανοί διέλθουν τον Δούναβη.Ασθένεια του Μεταξά. Το τέλος. Κατά μία ατυχή συγκυρία που μόνο η ίδια η Ιστορία γνωρίζει να δημιουργεί, την ίδια χρονική στιγμή μπαίνει στην τελική ευθεία η ζωή του Μεταξά. Στις 17 Ιανουαρίου ο Μεταξάς αισθάνθηκε μία ελαφρά αδιαθεσία. Οι γιατροί διέγνωσαν παραμυγδαλιτικό απόστημα και τον εγχειρίζουν στις 19 Ιανουαρίου. Το ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη με τον θάνατό του αναφέρει: <<Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον, φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς, ως γαστρορραγίαν και ουρίαν, και απέθανε σήμερον, 6 π.μ.Εν Αθήναις τη 29η Ιανουαρίου 1941 Οι θεράποντες ιατροί. >>Για την σκοτεινή περίοδο των δέκα ημερών της ασθενείας του Μεταξά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς αρκετά και πολλές φορές αντιφατικά. Έχουμε όμως την επίσημη αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής (π.χ. Βραδυνή, 30 Ιανουαρίου 1941), που αναφέρει την παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά κατά την τελευταία ημέρα της ζωής του, εγγλέζου στρατιωτικού ιατρού ο οποίος την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 έκαμε ιδιοχείρως ένεση στον ασθενή. Από τους αυτόπτες μάρτυρες είναι βέβαιη η παρουσία άγγλων ιατρών στο πλευρό του Μεταξά, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, είτε έφεραν συσκευές οξυγόνου είτε έκαναν ενέσεις στον ασθενή.
Τα πρόσωπα που έζησαν από κοντά τα γεγονότα είτε σιώπησαν είτε μίλησαν επιλεκτικά. Χωρίς όμως ιστοριοδίφικες αναλύσεις, ο θάνατος του Μεταξά πέρασε στον απλό λαό σαν έγκλημα των άγγλων: «Οι άγγλοι τον φάγανε».Οι Γερμανοί από πλευράς τους υπεστήριξαν τη φήμη ότι τον Μεταξά εδολοφόνησαν οι Άγγλοι. Μάλιστα, κατά το μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1941 στο παρεκκλήσι της Ελληνικής Πρεσβείας στο Βερολίνο, οι Γερμανοί όχι μόνο έδωσαν την άδεια να τελεσθεί αυτό, αλλά και είχαν παραστεί επισήμως.
Αναμφίβολα η παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά άγγλων ιατρών είναι γεγονός. Τραγικό για την τύχη του ασθενούς αλλά και για την τύχη του Πολέμου και της Ελλάδος, δώδεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές ιατρικής να αφήνουν τον Πρωθυπουργό της χώρας στις φροντίδες του κάθε εγγλέζου υπιάτρου και αρχιάτρου εκτελούντων ποίος οίδε ποία αποστολή….”
(http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2012/10/blog-post_196.html#more ,
http://metaxas-project.com/%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC/
http://filonoi.gr/periergos-thanatos-metaxa/ )
Συμπέρασμα . Ο πρώην (;) πράκτορας των Αγγλων ,Μουσολίνι ,επιτίθεται χωρίς κανέναν απολύτως λόγο στην Ελλάδα , οι ‘Ελληνες στρώνουν τον στρατό του στο κυνήγι στο μέτωπο , ειδικός υψηλόβαθμος απεσταλμένος του Χίτλερ ,ο Βίλχεμ Καναρις έρχεται στην Ελλάδα με σκοπό να σταματήσει τον πόλεμο που αποδείχτηκε όντως κατστροφικός για τους Γερμανούς επειδή καθυστέρησε την εισβολή στην Ρωσία, ενώ δε ο τότε πρωθυπουργός σκέφτεται σοβαρά την πρόταση ,πίνει μια ωραία πορτοκαλάδα στο σπίτι του Λαμπράκη (γνωρίζουμε πλέον καλά τι εστί Λαμπράκης νομίζω) και βρίσκεται στο νοσοκομείο ,όπου τον αποτελειώνουν οι άγγλοι γιατροί .Η συνέχεια γνωστή και αποκρουστική .Οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Ελλάδα ,ακολουθεί ό,τι ακολουθεί και όταν αυτοί χάνουν τον πόλεμο , ακολουθεί ο φοβερός ελληνικός εμφύλιος που δημιούργησαν ,εξέθρεψαν ,υπέθαλψαν και εν τέλει επέβαλαν ξένες δυνάμεις ,στο πλαίσιο του τότε νέου διαχωρισμού της Ευρώπης σε ζώνες επιρροής ,με προεξέχουσες τις αγγλικές ,χωρίς να αγνοείται βεβαίως ο αντίστοιχος σοβιετικός ρόλος . Αν βγάλει κάποιος τις δεξιές ,αριστερές κεντρώες κλπ παρωπίδες και αναρωτηθεί ποιά θα ήταν η τύχη της Ελλάδας αν δεν είχε ανακατευτεί στον β’Παγκ.Πόλεμο ,θα πάρει ασφαλώς την απάντηση ότι η Ελλάδα θα είχε αποφύγει και τον πόλεμο και τον εμφύλιο και θα είχε γίνει σημαντικότατη δύναμη στην περιοχή .Εχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο ποιοί και γιατί δεν θέλουν με τίποτα να γίνει αυτό .
Ακόμα χειρότερα , η παραπάνω ανάλυση δεν αφορά μόνο ιστορικές αναζητήσεις αλλά είναι δυστυχώς επίκαιρη .Στον επικείμενο νέο ,ίσως παγκόσμιο ,πόλεμο η Ελλάδα προορίζεται να παίξει ακόμα μια φορά τον ρόλο της “συμμάχου ” των δυτικών δυνάμεων (δηλαδή του οίκου των Ρότσιλντ ), όπερ μεθερμηνευόμενο είναι αυτός του αρνιού για σφάξιμο εφόσον η συμμαχία της αυτή μπορεί να την φέρει σε τροχιά σύγκρουσης με την Ρωσία και να την εμπλέξει σε πολεμικές επιχειρήσεις στον ευαίσθητο ευρασιατικό -μεσανατολικό χώρο και αυτό την ώρα που έχει στο έδαφός της ισλαμική και αλβανική πέμπτη φάλαγγα ,οπλισμένη και ικανή για νέο “εμφύλιο”. Η γνώση της πραγματικής ιστορίας είναι η μόνη που θα βοηθήσει τον κόσμο να καταλάβει τι παιχνίδια παίζουν στην πλάτη του και να πάψει να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου ενώ κάποιοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους.
το είδα
<<< AΚΥΡΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ
Η έννοια του εχθρού >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου