* Της Παναγιώτας Ιωακειμίδου
Ο Λίμαν φον Σάδερς (Γερμανός στρατηγός, που είχε αναλάβει στρατιωτικός σύμβουλος και ανώτατος στρατιωτικός διοικητής του στρατού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο) συνέλαβε την ιδέα της λευκής γενοκτονίας και οι Τούρκοι την εφάρμοσαν με μεγάλο ζήλο. Αυτός ο πρώην Πρώσος αξιωματικός το σχεδίασε και οι Τούρκοι το εφάρμοσαν άψογα. Η λευκή γενοκτονία με τις πορείες θανάτου διήρκεσε περίπου τρία χρόνια και εξόντωσε τα δύο τρίτα των εκτοπισμένων.
Η εξόντωσή τους με τις πορείες θανάτου ήταν ο πιο επώδυνος θάνατος. Οι εκτοπισμοί ξεκινούσαν πάντα, όταν επικρατούσαν ακραίες καιρικές συνθήκες, δηλαδή πολύ κρύο ή πολύ ζέστη. Οι εξαντλητικές πορείες μέσα στον χειμώνα οδηγούσαν σε βέβαιο θάνατο από υπερβολικό ψύχος πολλούς από αυτούς και κυρίως τα παιδιά,τους αδύναμους και τους γέρους. Το καλοκαίρι επίσης με τους μεγάλους καύσωνες η πείνα,η δίψα και η υπερβολική ζέστη είχαν το ίδιο οδυνηρό αποτέλεσμα. Ο θάνατος ήταν βασανιστικός, γιατί ήταν αργός, αλλά σταθερός.
Τους κατοίκους των παραλίων τους εκτόπιζαν χειμώνα. Τους οδηγούσαν στα ορεινά μέρη του Πόντου, όπου οι χειμώνες ήταν βαρείς και αυτοί ήταν αμάθητοι σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Τους συγκέντρωναν στην Σεβάστεια, η οποία βρίσκεται σε οροπέδιο,μια περιοχή όπου φυσούσαν δριμείς άνεμοι και το χιόνι έπεφτε νωρίς. Οι θαλασσινοί άμαθοι από το δριμύ ψύχος, χωρίς καμιά προστασία, χωρίς φαγητό, πέθαιναν πολύ γρήγορα.
Την αντίθετη πορεία ακολουθούσαν οι κάτοικοι από τα ορεινά του Πόντου. Καθώς κατέβαιναν κατά χιλιάδες και