Προεκλογικό ρεσιτάλ ανάποδης παρουσίασης της τραγικής πραγματικότητας
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Όποιος πολίτης έχει διατηρήσει στοιχειωδώς την ικανότητα κριτικής του σκέψης, νιώθει κατ’ αρχάς μια απέραντη αηδία, όταν ακούει τις προεκλογικές ομιλίες του πατερ(κ)ούλη Μαριονετάκη, από τις οποίες προκύπτει περίτρανα ότι το δούλεμα του ελληνικού λαού πάει σύννεφο!
Εν συνεχεία, όμως, νιώθει τεράστια χαρά, μόλις συνειδητοποιεί πόσο τέλεια εφαρμόζεται η θεωρία του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου και πόσο συναρπαστικό είναι το παιχνίδι της ανάποδης μετάφρασης των προπαγανδιστικών λόγων που εξεμεί ο διοικητής της ελληνικής «φάρμας των ζώων».
Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, στο Δημοτικό Θέατρο της Λαμίας, ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς απατεώνες που την τετραετία 2019-2023 άφησαν το ανθελληνικό και μισάνθρωπο αποτύπωμά τους στον πρωθυπουργικό θώκο, είπε:
«Η Ν.Δ. είναι η μόνη παράταξη που εγγυάται την σταθερότητα. Εμείς μόνο μπορούμε να δώσουμε στην Ελλάδα το μέλλον που της αξίζει και
θα κερδίσουμε στις επόμενες εκλογές για να πάμε την χώρα ακόμα πιο μπροστά».
Ας φορέσουμε τα γυαλιά του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου και ας ξαναδιαβάσουμε σωστά την φράση του ταχυδακτυλουργού-προπαγανδιστή:
«Η Ν.Δ. είναι η μόνη παράταξη που εγγυάται την ΑΣΤΑΘΕΙΑ. Εμείς μόνο μπορούμε να δώσουμε στην Ελλάδα το μέλλον που ΔΕΝ της αξίζει και θα [ορθότερα: ΑΝ] κερδίσουμε στις επόμενες εκλογές, για να πάμε [ορθότερα: ΘΑ ΠΑΜΕ] την χώρα ακόμα πιο ΠΙΣΩ».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του είπε:
«Την συμφωνία αλήθειας που υπογράψαμε το 2019 την τηρήσαμε… Είμαστε η μεγάλη παράταξη της κοινωνικής δικαιοσύνης».
Ας διαβάσουμε ξανά ανάποδα:
«Τηρήσαμε την συμφωνία ΨΕΥΔΟΥΣ… Είμαστε η μεγάλη παράταξη της κοινωνικής ΑΔΙΚΙΑΣ».
Πρέπει να έχει απύθμενο θράσος και, ταυτοχρόνως, να είναι ψυχικά διαταραγμένος όποιος αναποδογυρίζει τόσο ξεδιάντροπα την πραγματικότητα, προβάλλοντας τα αίσχη του ως ανδραγαθήματα. Ταυτοχρόνως, πρέπει να αντιμετωπίζει τους ακροατές του και εν γένει τον ελληνικό λαό ως πρόσωπα μειωμένου καταλογισμού, τα οποία νομίζει ότι δεν μπορούν να αντιληφθούν το πλήρες εύρος της ανείπωτης (και ταυτοχρόνως ξετσίπωτης) κοροϊδίας τους!
Το αποκορύφωμα, όμως, της πολιτικής αγυρτείας αφορούσε την προπαγανδιστική διαχείριση της «μαζικής δολοφονίας των Τεμπών».
Επιδιώκοντας να καπηλευθεί την σφαγή της 28ης Φεβρουαρίου 2023, μετατρέποντας ξανά το μαύρο σε άσπρο, ο φρικαλέος απατεώνας αποστήθισε τις εμετικές παρόλες που του έγραψε ο ανέμπνευστος λογογράφος του και είπε τα εξής:
«Ο Μάιος είναι κοντά, φέρνοντας μαζί του και μια νέα άνοιξη με το διπλό δικό σας μήνυμα. Είναι ένα μήνυμα αναστοχασμού και συλλογικής ανασυγκρότησης μετά την τραγωδία των Τεμπών. Είναι παράλληλα και ένα εγερτήριο σύνθημα μάχης για να μείνει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης [διάβαζε: ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗΣ] και ευημερίας [διάβαζε ανάποδα: ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ], σαρώνοντας όσες νησίδες καθυστέρησης ακόμα αντιστέκονται με το φως [διάβαζε ανάποδα: ΣΚΟΤΑΔΙ] της Νέας Ελλάδος, ένας φως [διάβαζε ανάποδα: ΣΚΟΤΑΔΙ] που πρέπει να απλωθεί παντού και σε όλους».
«Ξέρουμε πια [Σ.Σ.: ΠΩΣ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ; ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;] ότι στα Τέμπη […] συναντήθηκαν τα ανθρώπινα λάθη με τις ελλείψεις ενός προβληματικού οργανισμού με διαχρονικά προβλήματα που δυστυχώς δεν μπορέσαμε να ανατάξουμε πλήρως πριν μας προλάβει το κακό. Γι’ αυτό άλλωστε ανέλαβα και την ευθύνη [Σ.Σ.: ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΑΝΕΛΑΒΕ Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ!] στο όνομα όλων όσοι κυβέρνησαν την χώρα καθώς το δράμα έγινε με εμάς στο τιμόνι. Προσωπικά δεν κρύφτηκα ποτέ ούτε και θα πω εγώ φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς».
Αφού με περισσή υποκρισία υποσχέθηκε στους γονείς των θυμάτων ότι ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί τέτοιο κακό, συνέχισε να χαϊδεύει τα αφτιά των ακροατών του με ανάποδα, καταπραϋντικά γλυκόλογα, ενώ ταυτοχρόνως προσπάθησε να επιμερίσει τις ευθύνες της Νέας Δικτατορίας, επικαλούμενος τις αμαρτίες του μάπετ σόου που είχε προηγηθεί, το οποίο αποτελείτο από μαριονέτες ιδίας (προδοτικής) στόχευσης αλλά διαφορετικού χρώματος.
Ένας πολιτικός σαλτιμπάγκος που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο και πατά, άνευ του παραμικρού δισταγμού, επί πτωμάτων, τόλμησε να μιλήσει για ιερό καθήκον:
«Και αυτή την υπόσχεση την θεωρώ ιερό μου καθήκον. Κανείς δεν πονάει σήμερα περισσότερο από τις οικογένειες των θυμάτων αλλά και κανείς Έλληνας δεν πονάει περισσότερο ή λιγότερο από τον άλλο. Δεν θα ακολουθήσω, λοιπόν, εκείνους που ρίχνουν κομματικό δηλητήριο πάνω σε ένα εθνικό τραύμα [Σ.Σ.: ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙ!]. Μένω στην προφανή αλήθεια που όλοι πλέον έχουν αντιληφθεί. Η τηλεδιοίκηση των τρένων που έπρεπε να ήταν έτοιμη από το 2016 δεν έγινε ποτέ από την τότε κυβέρνηση, ενώ εμείς μπορεί να την επιταχύναμε, να εγκαταστήσαμε τοπικό έλεγχο στην Λάρισα, όμως δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε πανελλαδικά το έργο εγκαίρως. Κι όσο για τις ατομικές συμπεριφορές των απαράδεκτων διαλόγων, των τεφτεριών, των μπλάνκο, των πλαστών ωραρίων, όλα αυτά θα κριθούν [διάβαζε: ΔΕΝ θα κριθούν] από την δικαιοσύνη, αλλά δεν παύουν να δείχνουν την παλιά Ελλάδα που θα πολεμήσω και θα αλλάξω».
Επιστρατεύοντας για πολλοστή φορά την τετριμμένη πολεμική φρασιολογία που η Νέα τάξη Πραγμάτων θεωρεί ότι διεγείρει τα δήθεν πολεμοχαρή πλήθη, συνέχισε την ομιλία του με τις εξής α(δια)νόητες φράσεις:
«Πρώτος εγώ θα ήθελα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, όμως δεν πρέπει να μείνει και ο τόπος πίσω. Καθήκον μας λοιπόν είναι να σφίξουμε τα δόντια, μετατρέποντας τον πόνο και τον θυμό σε πείσμα για μεγάλες ανατροπές. Αυτή, άλλωστε, είναι και η μεγάλη διαφορά στο πολιτικό ήθος αυτής της παράταξης. Από την πλευρά μας παραδεχθήκαμε ότι στον ΟΣΕ δεν φέραμε τις αλλαγές που έγιναν σε άλλες υποδομές, ιδίως στις οδικές. Στο συγκεκριμένο πεδίο συνεπώς, η μεταρρυθμιστική μας απόπειρα ηττήθηκε. Δεν έσπασε το τείχος που για καιρό οικοδομούσε ο ανεύθυνος κρατισμός και ο ατομικός ωχαδερφισμός Χάσαμε αυτή τη μάχη, αλλά θα επιμείνουμε πιο δυναμικά στον πόλεμο με το παρελθόν μέχρι να αλλάξει κάθε δημόσια δράση και κάθε ατομική στάση».
Ακόμη κι ένα μικρό παιδί θα μπορούσε να υποβάλει την εξής απορία: Μια ολόκληρη τετραετία, και παρά την γνώση του χάους που επικρατούσε στον σιδηρόδρομο, ουδείς, και πρωτίστως ο υποδυόμενος τον πρωθυπουργό της Ελλάδος, θέλησε να δώσει αυτήν την «μάχη» (sic) και να «πολεμήσει» (sic) για την αλλαγή. Γιατί να πιστέψουμε ότι οι μεγαλόστομες υποσχέσεις του για μελλοντική αλλαγή είναι ειλικρινείς;
Αν η παρούσα κυβέρνηση, η οποία προσιδιάζει αναμφίβολα σε εγκληματική-τρομοκρατική οργάνωση, ήθελε να δείξει τούτη την υστάτη ώρα την στοιχειώδη ευαισθησία της απέναντι στους συγγενείς της ανθρωποθυσίας των Τεμπών, θα έπρεπε, εις ένδειξιν βαθύτατου πένθους, να απαγορεύσει τις εκλογικές ομιλίες, οι οποίες, με τα χειροκροτήματα, τα χαχανίσματα και τα γλοιώδη δημοσιοσχετίστικα παραληρήματα, βάζουν σιγαστήρα στον πόνο της ανθρώπινης απώλειας.
Για κάθε, όμως, (ανθ)ελληνική κυβέρνηση οι πολίτες δεν είναι άνθρωποι, αλλά άχρωμοι και άγευστοι αριθμοί. Η ζωή τους μετριέται με βάση την ευτελή αξία ενός εισιτηρίου που, δίκην λαχνού θανάτου, κρατούν ανά χείρας ως ανυποψίαστοι επιβάτες κάποιου τρένου, λεωφορείου, πλοίου, αεροπλάνου, κατασκήνωσης κ.λπ.
Στα Τέμπη, η βελόνα του ανθρωποφάγου κοντέρ κόλλησε στον μαγικό αριθμό 57 (αν και ο πραγματικός απολογισμός των νεκρών εικάζεται ότι είναι πολύ μεγαλύτερος). Σε σύγκριση, επομένως, με το αρνητικό ρεκόρ των κόκκινων-τσιπρικών μαριονετών που σημειώθηκε στο Μάτι, η γαλάζια κυβέρνηση της Νέας Δικτατορίας ισχυρίζεται ότι στα Τέμπη έγραψε καλύτερο σκορ!
Κάθε εκλογική αναμέτρηση, λοιπόν, μοιάζει με έναν διαγωνισμό κομματικών τραγωδιών. Οι πολίτες καλούνται να ρίξουν το ψηφοδέλτιό τους υπέρ εκείνου του (ανθ)ελληνικού κόμματος που υποσυνείδητα εκτιμούν ότι θα προκαλέσει την μικρότερη τραγωδία, την πιο εύπεπτη σφαγή.
Για όποιον έχει μελετήσει τους κανόνες της προπαγάνδας δεν πρέπει να σαστίζει, βλέποντας τον αμετανόητο Κυρ. Μητσοτάκη (στην πραγματικότητα το επιτελείο του) να έχει εντάξει τα Τέμπη στην προεκλογική του ατζέντα.
Μια «μαζική δολοφονία» που θα έπρεπε να τον φέρει μαζί με πολλά άλλα πρόσωπα –προεξάρχοντος του Υπουργού Μεταφορών– στο εδώλιο του κατηγορουμένου για διάπραξη κακουργημάτων κατά συρροήν, υποβιβάζεται σε «τραγωδία των Τεμπών» και διαφημίζεται ως «αχίλλειος πτέρνα» της κυβέρνησης, για την οποία υποτίθεται ότι αξίζει να της δοθεί μία ακόμη ευκαιρία, ώστε, μόλις επανεκλεγεί, να την θεραπεύσει!
Η προπαγάνδα, η οποία εδράζεται πρωτίστως στην αρχή της αντιστροφής της πραγματικότητας, είναι η τέχνη της ταχυδακτυλουργίας και η αγαπημένη τεχνική κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Η σφαγή των Τεμπών είναι ένα πρώτης τάξεως παράδειγμα προπαγανδιστικής διαχείρισης ενός συμβάντος που θα έπρεπε να οδηγήσει στην εξαφάνιση της Νέας Δικτατορίας από τον πολιτικό χάρτη.
Το επιτελείο του εμπαίκτη δικτατορίσκου έθεσε σε εφαρμογή την θεωρία του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου, δίνοντάς του την σωτήρια συμβουλή:
Ό,τι θα έπρεπε να σε σκοτώσει, παρουσίασέ το με τρόπο που θα σε αναστήσει!
Αυτή είναι η θλιβερή ποιότητα των πολιτικών που θέλουν να μας (ξανα)κυβερνήσουν. Άρα, οι πολίτες που καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες, στην πραγματικότητα θα πορευθούν και πάλι ως «λογικά [διάβαζε ανάποδα: ΠΑΡΑΛΟΓΑ] πρόβατα επί σφαγή».
Άραγε, η νέα σφαγή θα επιγράφεται Τέμπη Νο 4, Μάτι Νο 2 ή θα συνδεθεί με έναν ολοκαίνουργιο τόπο εγκλήματος;
Ήγγικεν η ώρα να απολαύσουμε το σεμινάριο προπαγάνδας που οργάνωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης μπροστά στα ευνουχισμένα γιουσουφάκια της Ν.Δ. Λαμίας!
ΥΓ: Όποιος θέλει να εξασκηθεί στον προπαγανδιστικό λόγο του και να εφαρμόσει την θεωρία του ανάποδου κόσμου, ας μελετήσει το ακόλουθο απόσπασμα από την ομιλία του:
«Καμία κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά δεν αντιμετώπισε στην θητεία της περισσότερες εξωγενείς κρίσεις από την δική μας: από τις μεταναστευτικές εισβολές στον Έβρο και τις διαρκείς απειλές μις προκλητικής Τουρκίας μέχρι την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την ενεργειακή κρίση, την έφοδο της παγκόσμιας ακρίβειας, μια σειρά από μεγάλες φυσικές καταστροφές, πλημμύρες, την καταστροφική φωτιά στην Βόρειο Εύβοια. Δεν χρειάζεται να σκεφτείτε τι θα συνέβαινε στην πατρίδα, αν όλα αυτά τύχαιναν σε άλλους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου