«Δεν με πειράζει αν κάποιος είναι
Μανώλης Μητσιάς...
Της Ιωάννας Υψηλάντη
Μπορεί ο Μητσιάς να τους είπε "να μην προκαλούν", αλλά αυτοί εξακολουθούν και το κάνουν.
Βασίζονται
στο δακρύβρεχτο αφήγημα τους, του "κατατρεγμένου, από την κοινωνία",
του "μη αποδεκτού, από τους γονείς του", του "τρελαμένου από την
απόρριψη".
Όμως, τέτοιες καταστάσεις, που ποντάρουν, στο συναίσθημα, αντιμετωπίζουν εκατομμύρια στρέιτ ανθρώπων, στον κόσμο.
Υπάρχουν
εκατομμύρια παρατημένα παιδιά, εκατομμύρια εκμεταλλεύσιμα παιδιά,
εκατομμύρια παιδιά, που πωλούνται, για ένα κομμάτι ψωμί, από τις
οικογένειες τους και που δεν υποστηρίχθηκαν, ενεργά, ποτέ, από την
συγκεκριμένη κοινότητα.
Δεν είδα ποτέ μου τον Κορτώ, ή τον Χριστοδούλου να στριμώχνονται, σ΄ένα απεργιακό πλήθος, για δουλειά και ψωμί.
Είδα όμως, την καλλιτεχνικά γυμνή φωτογραφία του Χριστοδούλου να κάνει, ως απάντηση, αντίσταση στο κατεστημένο, προβάλλοντας ένα αισθησιακό επιθυμητό κορμί, για επιβεβαίωση της διφορούμενης φύσης του.
Αυτούς δεν τους είδα πουθενά, δίπλα στους καθημερινούς βασανισμένους και περιθωριοποιημένους ανθρώπους της κοινωνίας μας. Ήταν πάντα "αγωνιστές", για τα δικά τους στενά δικαιώματα και σχολιαστές, επικριτές, αφ΄ υψηλού στα τηλεοπτικά πάνελ.
Είδα την κοινότητα αυτή να απορρίπτει τον ρατσισμό εναντίον της φύσης τους και καλά κάνει, αλλά να στηρίζει, διεθνώς, τον Ουκρανικό φασισμό.
Και είδα τις πληρωμένες, από τον Σόρος, παρελάσεις τους, τις "επιτυχημένες" διαφημίσεις που προωθούν την διαφορετικότητα τους και προσπαθούν να πείσουν για την γυναικεία τους υπόσταση, ανατρέποντας κάθε λογική των νόμων της Φύσης.
Με επιθέσεις στον λόγο του άλλου, δεν αλλάζουν νοοτροπίες και νόμοι της Φύσης αιώνων. Ισχυροποιούν, απλώς, το φασιστικό μέτρο της λογοκρισίας και της αυτολογοκρισίας, για να επιτευχθεί μία νέα κοινωνική πορεία του παράδοξου.
Σημ. Οι φωτο του κειμένου δικές μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου