Όποιος θεωρεί ότι είναι
τυχαία η επιλογή του γνωστού σε όλους μας, από το παρελθόν, Δένδια, στο
Ελληνικό ΥΠΕΞ αυτή την κρίσιμη περίοδο, είναι γελασμένος. Όποιος επίσης
πιστεύει ότι πάλι «τυχαία» συναντήθηκαν την περασμένη Παρασκευή
(22/11/2019) ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ με τον Αρχιεπίσκοπο
Ιερώνυμο, πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το GNTM!
Ας πάρουμε τα πράγματα, που δεν είναι καθόλου για χιούμορ, με τη σειρά :
Ο προφανής λόγος που ο Βαρθολομαίος- ξαφνικά, χωρίς προετοιμασία και χωρίς καν αίτημα της Ουκρανικής σχισματικής «εκκλησίας» – την αναγνώρισε ως «αυτοκέφαλη», είναι η «προτροπή» του Ποροσένκο, Προέδρου της χώρας, δηλαδή ενός πολιτικού και όχι εκκλησιαστικού ηγέτη. Ποιος είναι εκείνος που έχει τη δύναμη να «εξαναγκάζει» ολόκληρο Πατριάρχη να προβαίνει σε «αυτοκεφαλία» όταν κανένας απολύτως λόγος – ούτε καν στην Ουκρανία- δεν υπάρχει;
Αν ανατρέξουμε λίγα χρόνια πριν, στην
λεγόμενη «ουκρανική εξέγερση» , θα θυμηθούμε ότι αυτή , όπως εξελίχθηκε, στηρίχθηκε κυρίως από τις ΗΠΑ, και εντάθηκε μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τους Ρώσους.
Ο Βαρθολομαίος, ως υποτακτικός (υπάρχουν κι άλλες πιο αγοραίες λέξεις..) των ΗΠΑ, ξεχνώντας ότι αποτελεί την συμβολική κορυφή της Ορθοδοξίας, υπέκυψε (ο Πούτιν ανέφερε και το «αντίτιμο») στις πιέσεις και εξέδωσε την «αυτοκεφαλία», δημιουργώντας, εκτός του τυπικού σχίσματος και μια άλλη εκκλησιαστική ανωμαλία.
Την ύπαρξη δύο Επισκόπων στην ίδια γεωγραφική περιοχή, που απαγορεύεται ρητώς από τους Ιερούς Κανόνες :
Του κανονικού (αναγνωρισμένου από όλες τις Εκκλησίες) Ονουφρίου και του (σχισματικού, αναγνωρισμένου από ελάχιστους) του Επιφάνιου!
Έτσι τώρα στην Ουκρανία, το μεγαλύτερο πλήθος του κόσμου των 50 εκατομμυρίων πιστών υπάγεται στον Ονούφριο και στο Πατριαρχείο της Μόσχας, ενώ ένα μικρό μέρος (που επιθυμούν να το μεγαλώσουν τεχνητά) υπάγεται στον Επιφάνιο και τύποις μόνο στο Πατριαρχείο Μόσχας!
Μέσα σε αυτούς τους ελάχιστους που «αναγνώρισαν» , έσπευσε να είναι, ο κατά γενική ομολογία «ανύπαρκτος» ,Ιερώνυμος (αλλά όχι και το σύνολο των Μητροπολιτών της Ελλάδας- ευτυχώς) .
Εκείνος δηλαδή που ήταν ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος που παρακάθησε στο Υπουργικό Συμβούλιο του (Αμερικανού) Τζέφρυ Παπανδρέου , αυτός που δεν «ίδρωσε το αυτί του» όταν ο Τσίπρας περνούσε τη νομοθεσία για τα ετερόφυλα ζευγάρια, για την εκκλησιαστική περιουσία, για την ανέγερση του τζαμιού κλπ κλπ.
Αυτός, ο ίδιος Ιερώνυμος, ήταν που «συγκινήθηκε» με το δράμα του ουκρανικού ποιμνίου, που έσπευσε να συνταχθεί με τον άσπονδο «εχθρό» του Βαρθολομαίο, στην αναγνώριση του σχισματικού Επιφάνιου!
Την ίδια στιγμή ασφαλώς που ως επίσημη Εκκλησία, αναγνωρίζει ταυτόχρονα και τον Ονούφριο, με τον οποίο συλλειτούργησε κατά την παλαιότερη επίσκεψή του στο Κίεβο! Το προφανές γεωπολιτικό διακύβευμα, δεν άφησε κανένα πρόσχημα στους Αμερικανούς, οι οποίοι μέσω των προθύμων τους (Δένδιας, Ιερώνυμος) έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το «κενό» που δημιουργήθηκε και το πρόβλημα από τις αυξανόμενες πιέσεις των Ρώσων για την αναγνώριση.
Έβαλαν τον Ιερώνυμο, σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, να συναντήσει τον Αμερικανό Πρέσβη και να δηλώσει, μετά το πέρας της συνάντησης, ότι δεν πρόκειται να παραστεί στην Πανορθόδοξη Σύνοδο που πρότεινε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος για το «ουκρανικό».
Πιο σημαντική όμως είναι η δήλωση του Πάιατ μετά τη συνάντηση:
Χαρακτήρισε «σοφή» την κίνηση του Ιερώνυμου για την ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας και «ιστορικής σημασίας» την απόφασή του! Υπάρχουν ακόμα πολλοί που θεωρούν την απόφαση αυτή «τυχαία» τη συγκεκριμένη στιγμή;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Δικηγόρος- ΜΔΕ Ποινικού Δικαίου
πηγή
Ας πάρουμε τα πράγματα, που δεν είναι καθόλου για χιούμορ, με τη σειρά :
Ο προφανής λόγος που ο Βαρθολομαίος- ξαφνικά, χωρίς προετοιμασία και χωρίς καν αίτημα της Ουκρανικής σχισματικής «εκκλησίας» – την αναγνώρισε ως «αυτοκέφαλη», είναι η «προτροπή» του Ποροσένκο, Προέδρου της χώρας, δηλαδή ενός πολιτικού και όχι εκκλησιαστικού ηγέτη. Ποιος είναι εκείνος που έχει τη δύναμη να «εξαναγκάζει» ολόκληρο Πατριάρχη να προβαίνει σε «αυτοκεφαλία» όταν κανένας απολύτως λόγος – ούτε καν στην Ουκρανία- δεν υπάρχει;
Αν ανατρέξουμε λίγα χρόνια πριν, στην
λεγόμενη «ουκρανική εξέγερση» , θα θυμηθούμε ότι αυτή , όπως εξελίχθηκε, στηρίχθηκε κυρίως από τις ΗΠΑ, και εντάθηκε μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τους Ρώσους.
Ο Βαρθολομαίος, ως υποτακτικός (υπάρχουν κι άλλες πιο αγοραίες λέξεις..) των ΗΠΑ, ξεχνώντας ότι αποτελεί την συμβολική κορυφή της Ορθοδοξίας, υπέκυψε (ο Πούτιν ανέφερε και το «αντίτιμο») στις πιέσεις και εξέδωσε την «αυτοκεφαλία», δημιουργώντας, εκτός του τυπικού σχίσματος και μια άλλη εκκλησιαστική ανωμαλία.
Την ύπαρξη δύο Επισκόπων στην ίδια γεωγραφική περιοχή, που απαγορεύεται ρητώς από τους Ιερούς Κανόνες :
Του κανονικού (αναγνωρισμένου από όλες τις Εκκλησίες) Ονουφρίου και του (σχισματικού, αναγνωρισμένου από ελάχιστους) του Επιφάνιου!
Έτσι τώρα στην Ουκρανία, το μεγαλύτερο πλήθος του κόσμου των 50 εκατομμυρίων πιστών υπάγεται στον Ονούφριο και στο Πατριαρχείο της Μόσχας, ενώ ένα μικρό μέρος (που επιθυμούν να το μεγαλώσουν τεχνητά) υπάγεται στον Επιφάνιο και τύποις μόνο στο Πατριαρχείο Μόσχας!
Μέσα σε αυτούς τους ελάχιστους που «αναγνώρισαν» , έσπευσε να είναι, ο κατά γενική ομολογία «ανύπαρκτος» ,Ιερώνυμος (αλλά όχι και το σύνολο των Μητροπολιτών της Ελλάδας- ευτυχώς) .
Εκείνος δηλαδή που ήταν ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος που παρακάθησε στο Υπουργικό Συμβούλιο του (Αμερικανού) Τζέφρυ Παπανδρέου , αυτός που δεν «ίδρωσε το αυτί του» όταν ο Τσίπρας περνούσε τη νομοθεσία για τα ετερόφυλα ζευγάρια, για την εκκλησιαστική περιουσία, για την ανέγερση του τζαμιού κλπ κλπ.
Αυτός, ο ίδιος Ιερώνυμος, ήταν που «συγκινήθηκε» με το δράμα του ουκρανικού ποιμνίου, που έσπευσε να συνταχθεί με τον άσπονδο «εχθρό» του Βαρθολομαίο, στην αναγνώριση του σχισματικού Επιφάνιου!
Την ίδια στιγμή ασφαλώς που ως επίσημη Εκκλησία, αναγνωρίζει ταυτόχρονα και τον Ονούφριο, με τον οποίο συλλειτούργησε κατά την παλαιότερη επίσκεψή του στο Κίεβο! Το προφανές γεωπολιτικό διακύβευμα, δεν άφησε κανένα πρόσχημα στους Αμερικανούς, οι οποίοι μέσω των προθύμων τους (Δένδιας, Ιερώνυμος) έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το «κενό» που δημιουργήθηκε και το πρόβλημα από τις αυξανόμενες πιέσεις των Ρώσων για την αναγνώριση.
Έβαλαν τον Ιερώνυμο, σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, να συναντήσει τον Αμερικανό Πρέσβη και να δηλώσει, μετά το πέρας της συνάντησης, ότι δεν πρόκειται να παραστεί στην Πανορθόδοξη Σύνοδο που πρότεινε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος για το «ουκρανικό».
Πιο σημαντική όμως είναι η δήλωση του Πάιατ μετά τη συνάντηση:
Χαρακτήρισε «σοφή» την κίνηση του Ιερώνυμου για την ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας και «ιστορικής σημασίας» την απόφασή του! Υπάρχουν ακόμα πολλοί που θεωρούν την απόφαση αυτή «τυχαία» τη συγκεκριμένη στιγμή;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Δικηγόρος- ΜΔΕ Ποινικού Δικαίου
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου