Ενώ ο πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε την απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ από την "Ευρύτερη Μέση Ανατολή", το Πεντάγωνο συνεχίζει να εφαρμόζει το σχέδιο Ρούμσφελντ-Σεμπρόουσκι. Αυτή τη φορά πρόκειται για την καταστροφή των κρατών της Λεκάνης της Καραϊβικής. Δεν πρόκειται καθόλου, όπως στη δεκαετία του 1970, για την ανατροπή των φιλοσοβιετικών καθεστώτων, αλλά για τη καταστροφή όλων των περιφερειακών κρατικών δομών ανεξάρτητα αν πρόκειται για φίλους ή πολιτικούς εχθρούς. Ο Τιερί Μεϊσάν εξετάζει τη προετοιμασία αυτής της νέας σειράς πολέμων.
Σε μια σειρά προηγούμενων άρθρων, παρουσιάσαμε το σχέδιο της SouthCom για την πρόκληση ενός πολέμου μεταξύ των Λατινοαμερικανών για την καταστροφή των κρατικών δομών όλων των κρατών της λεκάνης της Καραϊβικής [1].
Η προετοιμασία για έναν τέτοιο πόλεμο, ο οποίος αναμένεται να ακολουθήσει τις συγκρούσεις στη «Ευρύτερη Μέση Ανατολή» στο πλαίσιο της στρατηγικής των Ρούμσφελντ-Σεμπρόουσκι, απαιτεί μια δεκαετία [2].
Μετά την περίοδο της οικονομικής αποσταθεροποίησης και
της στρατιωτικής προετοιμασίας [3] , η πραγματική επιχείρηση αναμένεται να ξεκινήσει τα επόμενα χρόνια από μια επίθεση κατά της Βενεζουέλας από τη Βραζιλία (που υποστηρίζεται από το Ισραήλ), τη Κολομβία (σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών) και την Γουιάνα (δηλαδή από το Ηνωμένο Βασίλειο). Θα ακολουθήσουν άλλες, ξεκινώντας από την Κούβα και τη Νικαράγουα (η «τρόικα της τυραννίας» σύμφωνα με τον Τζον Μπόλτον).
Ωστόσο, το αρχικό σχέδιο μπορεί να αλλάξει, κυρίως λόγω της επιστροφής των αυτοκρατορικών φιλοδοξιών του Ηνωμένου Βασιλείου [4] που μπορεί να επηρεάσει το Πεντάγωνο.
Εδώ είναι που βρισκόμαστε:
Εξέλιξη της Βενεζουέλας
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες είχε αναπτύξει σχέσεις με την «ευρύτερη Μέση Ανατολή» σε ιδεολογική βάση. Είχε ιδιαίτερα στενή επαφή με τον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ. Μαζί είχαν φανταστεί τη δυνατότητα δημιουργίας ενός διακυβερνητικού οργανισμού, το «Κίνημα των Ελεύθερων Συμμάχων» κατά το πρότυπο του «Κινήματος των Αδεσμεύτων», το τελευταίο έχοντας παραλύσει λόγω της ευθυγράμμισης με το χρόνο μερικών από τα μέλη του με τις Ηνωμένες Πολιτείες [5].
Αν και ο Νικολά Μαδούρο κρατά τον ίδιο λόγο με τον Ούγκο Τσάβες, επέλεξε μια τελείως διαφορετική εξωτερική πολιτική. Συνέχισε βέβαια την προσέγγιση με τη Ρωσία και, με τη σειρά του, φιλοξένησε ρωσικά βομβαρδιστικά στη Βενεζουέλα. Υπέγραψε σύμβαση για την εισαγωγή 600.000 τόνων σιταριού για να αντιμετωπίσει τον λιμό στη χώρα του. Προπαντός, προετοιμάζεται να λάβει επένδυση ύψους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων 5 στον πετρελαϊκό τομέα. Οι Ρώσοι μηχανικοί θα πάρουν τη θέση που άνηκε στους Βενεζουελάνους αλλά την οποία οι τελευταίοι άφησαν κενή.
Ο Νικόλας Μαδούρο αναδιοργάνωσε τις συμμαχίες της χώρας του σε νέες βάσεις. Έχει δημιουργήσει στενούς δεσμούς με την Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, και της οποίας ο στρατός καταλαμβάνει σήμερα τη βόρεια Συρία. Ο Μαδούρο ταξίδεψε τέσσερεις φορές στην Κωνσταντινούπολη και ο Ερντογάν μία φορά στο Καράκας.
Η Ελβετία ήταν σύμμαχος του Ούγκο Τσάβες την οποία είχε συμβουλευτεί για να συντάξει το σύνταγμά του. Φοβούμενος ότι δεν θα μπορέσει πλέον να εξευγενίσει το χρυσό της χώρας του στην Ελβετία, ο Νικόλας Μαδούρο το στέλνει τώρα στην Τουρκία που μετατρέπει το ακατέργαστο μετάλλευμα σε ράβδους. Στο παρελθόν, ο χρυσός αυτός παρέμεινε στις ελβετικές τράπεζες για τη διασφάλιση των συμβάσεων πετρελαίου. Από τώρα και στο εξής, τα μετρητά μεταφέρθηκαν επίσης στη Τουρκία, ενώ το νέο κατεργασμένο χρυσό επιστρέφει στη Βενεζουέλα. Αυτός ο προσανατολισμός μπορεί να θεωρηθεί ως βασισμένος όχι πλέον σε μια ιδεολογία, αλλά σε συμφέροντα. Απομένει να καθοριστούν ποια είναι αυτά.
Ταυτόχρονα, η Βενεζουέλα αποτελεί το αντικείμενο μιας εκστρατείας αποσταθεροποίησης που ξεκίνησε με τις διαδηλώσεις των guarimbas , συνεχίστηκε με την απόπειρα πραξικοπήματος της 12ης Φεβρουαρίου 2015 ( «Επιχείρηση Ιεριχώ») και μετά από επιθέσεις κατά του εθνικού νομίσματος και την οργάνωση της μετανάστευσης. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία έχει παράσχει στην Βενεζουέλα την ευκαιρία να παρακάμψει τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών αυξήθηκαν δεκαπέντε φορές το 2018.
Όποια και να είναι η εξέλιξη του καθεστώτος της Βενεζουέλας, τίποτα δεν επιτρέπει αυτό που προετοιμάζεται κατά του πληθυσμού της.
Συντονισμός της διοικητικής υποστήριξης
Από τις 31 Ιουλίου έως τις 12 Αυγούστου 2017, η SouthCom διοργάνωσε μια μεγάλη άσκηση με περισσότερους από 3.000 άνδρες από 25 συμμαχικά κράτη, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Επρόκειτο να προετοιμαστεί μια ταχεία αποβίβαση στρατευμάτων στη Βενεζουέλα [6].
Η Κολομβία
Η Κολομβία είναι κράτος, αλλά όχι έθνος. Ο πληθυσμός της ζει γεωγραφικά διαιρεμένος σύμφωνα με τις κοινωνικές τάξεις, με τεράστιες διαφορές στο επίπεδο διαβίωσης. Σχεδόν κανένας Κολομβιανός δεν έχει αποτολμήσει να περπατήσει σε μια γειτονιά που έχει ανατεθεί σε άλλη κοινωνική τάξη από τη δική του. Αυτός ο αυστηρός διαχωρισμός κατέστησε δυνατή τη διάδοση παραστρατιωτικών δυνάμεων και κατά συνέπεια των εσωτερικών ένοπλων συγκρούσεων που έφεραν περισσότερα από 220.000 θύματα σε περίπου τριάντα χρόνια.
Στην εξουσία από τον Αύγουστο του 2018, ο πρόεδρος Ιβάν Ντούκε αμφισβήτησε την εύθραυστη εσωτερική ειρήνη που συνήψε ο προκάτοχός του Juan Manuel Santos με τους FARC - όχι όμως με την ELN-. Δεν απέκλεισε την επιλογή μιας στρατιωτικής επέμβασης κατά της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με τον Νικολά Μαδούρο, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκπαιδεύουν σήμερα 734 μισθοφόρους σε στρατόπεδο εκπαίδευσης που βρίσκεται στη Τόννα εν όψει μιας επιχείρησης υπό fake flag για να ξεκινήσει το πόλεμο ενάντια στη Βενεζουέλα. Δεδομένης της κοινωνιολογικής ιδιαιτερότητας της Κολομβίας, δεν είναι δυνατόν να πούμε με βεβαιότητα αν αυτό το στρατόπεδο εκπαίδευσης είναι ελεγχόμενο ή όχι από την Μπογκοτά.
Η Γουιάνα
Στο δέκατο ένατο αιώνα, οι αποικιοκρατικές δυνάμεις είχαν συμφωνήσει για τα σύνορα μεταξύ της βρετανικής Γουιάνας (τώρα Γουιάνα) και της ολλανδικής Γουιάνας (τώρα Σουρινάμ), αλλά δεν υπήρχε κείμενο που να καθορίσει τα σύνορα μεταξύ της βρετανικής και της ισπανικής ζώνης (σήμερα Βενεζουέλα. Στην πραγματικότητα, η Γουιάνα διαχειρίζεται 160.000 τ.χλμ. δασών που αμφισβητούνται από τον μεγάλο γείτονά της. Σύμφωνα με τους όρους της Συμφωνίας της Γενεύης της 17ης Φεβρουαρίου 1966, τα δύο Κράτη κατέφυγαν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών (τότε ο Βιρμανός Ου Θαντ). Τίποτα δεν άλλαξε από τότε που η Γουιάνα πρότεινε να παραπεμφθεί η υπόθεση στο διαιτητικό δικαστήριο του ΟΗΕ, ενώ η Βενεζουέλα τάσσεται υπέρ των άμεσων διαπραγματεύσεων.
Αυτή η εδαφική διαφορά δεν φαινόταν επείγουσα, διότι η αμφισβητούμενη περιοχή είναι ένα μη κατοικημένο δάσος που θεωρούταν χωρίς αξία, αλλά είναι ένας τεράστιος χώρος που αντιπροσωπεύει τα δύο τρίτα της Γουιάνας. Η συμφωνία της Γενεύης παραβιάστηκε 15 φορές από τη Γουιάνα, η οποία ενέκρινε μεταξύ άλλων την εκμετάλλευση ενός χρυσωρυχείου. Προπαντός, προέκυψε μια σημαντική πρόκληση το 2015 με την ανακάλυψη κοιτασμάτων πετρελαίου από την Exxon Mobil στον Ατλαντικό Ωκεανό, ακριβώς στα χωρικά ύδατα της αμφισβητούμενης περιοχής.
Ο πληθυσμός της Γουιάνας αποτελείται από Ινδούς κατά το 40%, 30% Αφρικανούς, 20% μιγάδες και 10% Αμερικανο-ινδιάνους. Οι Ινδοί είναι πολύ παρόντες στις δημόσιες υπηρεσίες και οι Αφρικανοί στο στρατό.
Στις 21 Δεκεμβρίου, κατατέθηκε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης του προέδρου Ντέιβιντ Γκρέιντζερ, ενός φιλοβρετανικού στρατηγού και αντι-βενεζουελάνου, στην εξουσία από το 2015. Με γενική έκπληξη, ένας βουλευτής, ο Charrandas Persaud, ψήφισε κατά του ιδίου του κόμματος του, και σε μια απερίγραπτη ανακατωσούρα, προκάλεσε τη πτώση της κυβέρνησης που είχε τη πλειοψηφία με μια και μόνο ψήφο. Από τότε βασιλεύει μια μεγαλειοτάτη αστασία: δεν γνωρίζει κανείς αν ο πρόεδρος Γκρέιντζερ, ο οποίος υπόκειται σε χημικοθεραπεία, θα είναι σε θέση να διεκπεραιώσει τα τρεχούμενα ζητήματα, ενώ ο Charrandas Persaud αποχώρησε από τη βουλή με συνοδεία από μια κρυμμένη πόρτα και διέφυγε στον Καναδά.
Στις 23 Δεκεμβρίου 2018, με την απουσία κυβέρνησης, το πλοίο Ramform Thethys (που φέρει τη σημαία των νήσων Μπαχάμες) και το Delta Monarch (Τρινιντάντ και Τομπάγκο) διεξήγαγαν υποβρύχιες έρευνες στην επίμαχη περιοχή για λογαριασμό της Exxon Mobil. Θεωρώντας ότι αυτή η διείσδυση παραβιάζει τη συμφωνία της Γενεύης, ο στρατός της Βενεζουέλας κυνήγησε τα δύο πλοία. Το υπουργείο Εξωτερικών της Γουιάνας, ενεργώντας για υπηρεσιακά θέματα, κατάγγελλε μια εχθρική πράξη.
Ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Γκάβιν Ουίλιαμσον δήλωσε επίσης στη Sunday Telegraph στις 30 Δεκεμβρίου 2018 ότι το Στέμμα θέτει τέρμα στην αποαποικιοποίηση η οποία, από της υπόθεσης του Σουέζ το 1956 ήταν το δόγμα της Whitehall. Το Λονδίνο ετοιμάζεται να ανοίξει μια νέα στρατιωτική βάση στην Καραϊβική (προς το παρόν το Βασίλειο έχει βάσεις μόνο στο Γιβραλτάρ, στην Κύπρο, στον Ντιέγκο Γκαρσία και στα Νησιά των Φώκλαντ). Θα μπορούσε να είναι στη Μονσεράτ (Δυτικές Ινδίες) ή πιθανότερα στη Γουιάνα και θα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία έως το 2022 [7].
Η Γουιάνα είναι γειτόνισσα του Σουρινάμ (Ολλανδική Γουιάνα). Ο πρόεδρός της, Ντέσι Μπουτέρσε, διώκεται στην Ευρώπη για διακίνηση ναρκωτικών, μια υπόθεση πριν από την εκλογή του. Αλλά ο γιος του, Ντίνο, συνελήφθη στο Παναμά το 2013, παρόλο που εισήλθε με διπλωματικό διαβατήριο. Εκδόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλάκισης για διακίνηση ναρκωτικών, στην πραγματικότητα επειδή εγκαθιστούσε τη Λιβανέζικη Χεζμπολά στο Σουρινάμ.
Η Βραζιλία
Τον Μάιο του 2016, ο υπουργός Οικονομικών της μεταβατικής κυβέρνησης του Λιβανοβραζιλιάνου Μισέλ Τέμερ, Henrique Meirelles, διόρισε τον Ισραηλινοβραζιλιάνο Ilan Goldfajn ως διευθυντή της Κεντρικής Τράπεζας. Ο Mereilles, που προέδρευε την Προπαρασκευαστική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων, έκανε επίσης έκκληση στην Τσαχάλ (IDF) για να συντονίσει τον βραζιλιάνικο στρατό και την αστυνομία και έτσι να εγγυηθεί την ασφάλεια των Αγώνων. Κρατώντας την Κεντρική Τράπεζα, τον βραζιλιάνικο στρατό και την αστυνομία, το Ισραήλ δεν αντιμετώπισε δυσκολίες για να στηρίξει το λαϊκό κίνημα «φτάνει-πιά» ενώπιον της απερισκεψίας του Εργατικού Κόμματος.
Πιστεύοντας ότι η πρόεδρος Ντίλμα Ρουσέφ είχε παραποιήσει τους δημόσιους λογαριασμούς στο πλαίσιο του σκανδάλου της Petrobras, αλλά χωρίς καμία καθοριστική απόδειξη, οι βουλευτές την καθαίρεσαν τον Αύγουστο του 2016.
[8] «Declaración del Grupo de Lima», Red Voltaire , 4 de enero de 2019.
το είδα
Όσον αφορά τον Παναμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου