Χρυσάφης Χατζηβασίλης ή Χριστόφορος Περραιβός |
Η τακτική αυτή των αρχαίων ονομάτων και των τοπωνυμίων (βλ. και Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα) εφαρμόστηκε από
τους Έλληνες διαφωτιστές που προωθούσαν καλυμμένα την ανάσταση του γένους μέσα από το διεθνές εταιρικό σύστημα, μιλώντας μόνον για αρχαιοελληνισμό. Υιοθετήθηκε και από τις δυο πλευρές («Φεραίος» ο Ρήγας, «Χίος» ο Κοραής). Τα βιογραφικά στοιχεία του είναι ελάχιστα. Στο πρώτο μετεπαναστατικό του σύγγραμμα (Απομνημονεύματα πολεμικά, 1836) ο Περραιβός θα τα αποφύγει. Ο αδελφός του ήταν αρχιμανδρίτης στον ναό του Αγ. Γεωργίου της Βιέννης. Ο ίδιος σπούδασε στην Τσαρίτσανη και στην Ελληνική Σχολή του Βουκουρεστίου, όπου το 1793 γνώρισε τον Ρήγα. Το 1796 βρέθηκε στην Βιέννη για σπουδές ιατρικής. Στην βιογραφία του ξεχωρίζει η παρολίγον σύλληψή του το 1797 στην Αυστριακή (τότε) Τεργέστη, μαζί με τον Ρήγα και τους λοιπούς συντρόφους, λίγο πριν ο Ρήγας συναντηθεί με τον Ναπολέοντα. Είναι ο μόνος που γλύτωσε· ο ίδιος το αποδίδει στην γαλλική υπηκοότητα και στην προστασία του Γάλλου προξένου που έλαβε, αμέσως μόλις διέφυγε την πρώτη σύλληψη. Γύρισε στην Κέρκυρα όπου βρήκε «κυβέρνησιν ελευθέραν, ήτοι δημοκρατικήν«, γι αυτό και επανατύπωσε εκεί τραγούδια του Ρήγα.
Συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου