Η ιστορία όμως της Ευρώπης επισημαίνει, είναι κυρίως ιστορία διαίρεσης και όχι ενότητας και όταν υπήρξε ιστορία ενότητας (Ναπολέον, Χίτλερ, Σοβιετική Ένωση) οι συνέπειες ήταν τραγικές για τους ανθρώπους.
Τα παιδιά μπερδεύονται και αρχίζουν να συνδέουν την Ευρωπαϊκή υπηκοόητα με κάποια εθνική συνείδηση. Προωθείται η ιδέα ότι ανήκουμε στον Ευρωπαϊκό «Δήμο» ή λαό, αλλά τα ιστορικά στοιχεία για έναν τέτοιο «Ευρωπαίκό Δήμο» είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Ο David Abulafia δημοσίευσε μία έκθεση επί του θέματος που συμπίπτει με την εκστρατεία 30 γνωστών ιστορικών οι οποίοι ζητούν επειγόντως από την κυβέρνηση να αναθεωρήσει την σχέση της Βρετανίας με την ΕΕ.
Κάποιοι ιστορικοί έχουν συγκρίνει αυτές τις αυταρχικές προσπάθειες ενοποίησης της
Ευρώπης με την τυραννία του Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση.
Ο Paul Nuttall, αναπληρωτής ηγέτης του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ανέφερε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει τεράστιο ποσό πολλών δισεκατομμυρίων για να προωθήσει αυτήν την προπαγάνδα μέσω επιχορηγήσεων και ακαδημαϊκών εδρών. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν πλημμυρίσει τα σχολικά βιβλία με προπαγανδιστικές ανακρίβειες.
Αποκαλώντας τους ευρωτεχνοκράτες των Βρυξελλών «μαζορέτες» ο Paul Nuttall είπε ότι με τα ψέματά τους για έναν κοινό Ευρωπαϊκό πολιτισμό προσπαθούν να ολοκληρώσουν το σχέδιό της μίας χώρας που θα λέγεται Ευρώπη. Συμπλήρωσε επίσης ότι γίνεται κατάχρηση της εξουσίας από την ελίτ των Βρυξελλών, η οποία νομίζει ότι έχει το δικαίωμα να διαγράφει της εθνικές ιστορίες των κρατών μελών κατασκευάζοντας μία κοινή ιστορία για όλους, υποκρινόμενη ότι στο τέλος όλα τα γεγονότα οδηγούν αναπόφευκτα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
Εγώ πάλι θα ήθελα να πω σε όλους αυτούς τους κυρίους να μην ανησυχούν διότι υπάρχουν και χειρότερα. Στην Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια κακοποίησης της ιστορίας μας αλλά και της γλώσσας μας δεν έχει βρεθεί ούτε ένας ακαδημαϊκός να διαμαρτυρηθεί. Αντιθέτως, θα τους βρεις να «συνωστίζονται» στην πρώτη γραμμή όταν πρόκειται να βεβηλώσουν αυτήν την ιστορία. Και είναι πολλοί. Φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Θα τους βρεις και μέσα στο κοινοβούλιο να «κάνουν την ανάγκη τους» όταν τηρείται ενός λεπτού σιγή εις μνήμην των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Και αν κάνουν έτσι οι Άγγλοι για την ιστορία τους εμείς δηλαδή τί πρέπει να κάνουμε για την δική μας ιστορία;
Οι ‘δικοί μας’ είναι large, και την χαρίζουν όπου φυσάει ο άνεμος.
Οι ‘δικοί μας’ είναι large. Δεν μιλάνε για «Ευρωπαϊκό δήμο» αλλά το έχουν προχωρήσει ακόμα πιο πέρα. Μιλάνε για «παγκόσμιο χωριό», όπως μας είπε ο μέγας σοφός βούδας το γαπάτο. Μέγας σοφός αυτός !! Μιλάει, και σπάνε τα κοθώνια !!
Οι ‘δικοί μας’ είναι large και δεν κολλάνε στις υπηκοότητες, δίνουν ιθαγένειες μπαμ και κάτω.
Οι ‘δικοί μας’ είναι large και δεν καταλαβαίνουν όλα τούτα περί εθνικής ιστορίας και εθνικής συνείδησης. Όσο καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ των λέξεων «ιθαγένεια» και «υπηκοότητα», άλλο τόσο καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ της δικής μας ιστορίας και της δικής σας.
###
Φαίη/Αβέρωφ
Το βρήκα εδώ (στα αγγλικά): ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑ
Πηγή Express.co.uk
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου