ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ vs ΑΤΖΜΟΝ: ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟ-ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ vs ΕΒΡΑΙΟY ΑΝΤΙ-ΣΙΩΝΙΣΤΗ

Σχόλιο:Ο Gilad Atzmon είναι εβραίος, γνωστός μουσικός της Jazz και αντισιωνιστής που έχει γράψει το βιβλίο «The Wandering who?”. Μπορείτε να δείτε το βιογραφικό του στην προσωπική του ιστοσελίδα που περιλαμβάνει και άλλα άκρως ενδιαφέρονται κείμενα του. Ο Μπουτάρης είναι έλληνας δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Για να κατανοήσετε καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο το εβραϊκό λόμπυ λειτουργεί και να συνειδητοποιήσετε ότι μεγάλο τμήμα της ελληνικής πολιτικής ελίτ είναι πλήρως συγχρονισμένο αν όχι ελεγχόμενο από τους σιωνιστές παραθέτουμε αποσπάσματα από τον ελληνικό τύπο δηλώσεων της ελληνικής πολιτικής ελίτ και στην συνέχεια ένα εξαιρετικά κατατοπιστικό άρθρο του Εβραίου Άτζμον σχετικά με το ολοκαύτωμα και την χρήση του από το εβραϊκό λόμπυ για την προώθηση της εβραϊκής δύναμης. Δημοσιεύουμε με μεγάλη χαρά άρθρα σαν το παρακάτω που δείχνουν ότι υπάρχουν πολιτικά έντιμοι Εβραίοι, τους οποίους τιμούμε, οι οποίοι δεν είναι (και δεν θα μπορούσαν άλλωστε να είναι) Σιωνιστές, όπως και κανένας έντιμος αριστερός δεν είναι (και δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι) ρατσιστής.

ΠΗΓΗ : Gilad Atzmon, “Holocaust Day Backfires,” (30-01-2013). http://www.gilad.co.uk/writings/holocaust-day-backfires.html

Μετάφραση: Postbezorger

=== Αποσπάσματα από το ελληνικό τύπο της ελληνικής πολιτικής ελίτ ===

Η Θεσσαλονίκη να γίνει Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων (…) «Εγώ δεν λέω να γίνουμε Βαρκελώνη -δεν θα γίνουμε ποτέ-, προτείνω όμως να πλησιάσουμε στο Μπιλμπάο. Προτού γίνει το μουσείο Γκούγκενχαϊμ δεν το ήξερε ούτε η μάνα του (…) Ο κ. Μπουτάρης φιλοδοξεί να
επαναπατρίσει τα αρχεία της Εβραϊκής Κοινότητας που βρίσκονται σήμερα στη Μόσχα. (…) Το Βήμα (31-12-2010)

Μουσείο και Εκπαιδευτικό Κέντρο για το Ολοκαύτωμα στη Θεσσαλονίκη. Μνημόνιο συνεργασίας για την ίδρυση Μουσείου και Εκπαιδευτικού Κέντρου για το Ολοκαύτωμα στην περιοχή του Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού Θεσσαλονίκης υπογράφηκε σήμερα μεταξύ του Δήμου Θεσσαλονίκης, της ΓΑΙΑΟΣΕ Α.Ε. και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης. Παρών στην υπογραφή του μνημονίου ήταν ο υπουργός Υποδομών, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο οποίος συνεχάρη το Δήμαρχο και μετέφερε χαιρετισμό του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, καθώς και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Βαγγέλη Βενιζέλου, τονίζοντας ότι αισθάνεται τυχερός που παρευρίσκεται στην παραχώρηση ενός χώρου της ΓΑΙΑΟΣΕ για να γίνει το μουσείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη και ευχαρίστησε θερμά τον Δήμαρχο και την Ισραηλιτική Κοινότητα. (…)«Η δημιουργία ενός Μουσείου και Εκπαιδευτικού Κέντρου για το Ολοκαύτωμα υπήρξε μια μακροχρόνια επιθυμία της Κοινότητάς μας και το γεγονός ότι η ΓΑΙΑΟΣΕ Α.Ε. διέθεσε για αυτό το σκοπό έκταση (…) Ελευθεροτυπία (20-12-2013)

Να πραγματοποιείται κάθε χρόνο η πορεία μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Η πορεία μνήμης διοργανώθηκε για πρώτη φορά πέρυσι (…) «Είναι υποχρέωσή μας να θυμίζουμε στις νέες γενιές το Ολοκαύτωμα» δήλωσε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης (…) Ελευθεροτυπία (24-02-2014).

=== Gilad Atzmon, “Holocaust Day Backfires,” (30-01-2013) ===

Το Εβραϊκό Λόμπι του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκεται σε κατάσταση πανικού ― η Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος γυρνάει μπούμερανγκ. Αν μη τι άλλο φωτίζει τις βαθιές προβληματικές τάσεις που είναι δυστυχώς εγγενείς στην εβραϊκή πολιτική κουλτούρα και το κολεκτιβισμό.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο έγινε σαφές ότι υπό το πρίσμα των εγκλημάτων που διαπράττονται από το εβραϊκό κράτος στο όνομα των Εβραίων, πολλοί Βρετανοί το βρίσκουν κάπως δύσκολο να συμπάσχουν πραγματικά με τα εβραϊκά δεινά. Αν μη τι άλλο, ισχύει ακριβώς το αντίθετο, όλο και περισσότεροι άνθρωποι περιμένουν οι Εβραίοι και η χώρα τους να γίνουν πιο ενσυναίσθητοι.

Την ημέρα πριν από την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, ο Βρετανός βουλευτής David Ward εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την έλλειψη εβραϊκής ενσυναίσθησης. Έγραψε στο blog του:

«Είμαι λυπημένος που οι Εβραίοι, οι οποίοι υπέφεραν απίστευτα επίπεδα δίωξης κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, μπόρεσαν μέσα σε λίγα χρόνια από την απελευθέρωση από τα στρατόπεδα του θανάτου να προκαλέσουν θηριωδίες κατά των Παλαιστινίων στο νέο κράτος του Ισραήλ και να συνεχίσουν να το κάνουν σε καθημερινή βάση στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα.»

Ο βουλευτής Ward έπρεπε να εκδώσει άμεσα συγγνώμη μετά από την ασφυκτική πίεση από το «ανύπαρκτο» [Σ.Μ. ειρωνεύεται] εβραϊκό λόμπι. Εν ολίγοις, ο βουλευτής Ward και το βρετανικό κοινό είχαν την τιμή να παρακολουθήσουν το «φαντασιακό» λόμπυ να εκτελεί μία από τις πιρουέτες της εξουσίας του, φέρνοντας έναν εκλεγμένο Βρετανό πολιτικό στα γόνατα.

Την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος άλλο ένα ίχνος αλήθειας εμφανίστηκε στους The Times ― μια γελοιογραφία, από τον Gerald Scarfe, που απεικονίζει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου να χτίζει ένα τοίχο από τούβλα με το αίμα και τα άκρα Παλαιστινίων, καθώς η Βρετανία προετοιμαζόταν για τον εορτασμό του ολοκαυτώματος.

Το διαβόητο υπερ-σιωνιστικό Διοικητικό Συμβούλιο των Αντιπροσώπων των Βρετανών Εβραίων (Board of Deputies of British Jews) ήταν εξοργισμένο. Επέμενε ότι η γελοιογραφία «θυμίζει σοκαριστικά τις αιματοβαμμένες συκοφαντικές απεικονίσεις που συνηθέστερα εμφανίζονται σε τμήματα του κακεντρεχή αντισημιτικού αραβικού τύπου». Προφανώς και δεν είναι έτσι. Η γελοιογραφία δεν αναφέρεται «στους Εβραίους» ή «τον Εβραίο», στην πραγματικότητα δείχνει ένα συγκεκριμένο βάναυσο πρόσωπο που συμβαίνει να είναι εγκληματίας πολέμου, καθώς και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός. Επιπλέον, η γελοιογραφία απεικονίζει την αληθινή πραγματικότητα των Παλαιστινίων. Υποθέτω ότι στο Διοικητικό Συμβούλιο των Αντιπροσώπων πρέπει να είναι πεπεισμένοι ότι το Ισραήλ και οι πολιτικοί του είναι υπεράνω κριτικής, ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από μια ρατσιστική εβραϊκή οργάνωση.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, επίσης την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, ο Independent ανέφερε ότι το εβραϊκό κράτος εφάρμοσε έλεγχο γεννήσεων σε Αιθίοπες Εβραίους χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Το Ισραήλ δεν είναι απλώς ρατσιστικό προς τους Goyim, είναι προφανώς λευκά ρατσιστικό (White supremacy) μέχρι το κόκαλο και κάνει διακρίσεις εις βάρος των μαύρων Εβραίων. Στο πλαίσιο της Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος, η ετυμηγορία είναι σαφής ― οι Ισραηλινοί έμαθαν κάτι στο Άουσβιτς, αλλά προφανώς όχι το πιο προφανές ηθικό μάθημα.

Υποθέτω ότι οι Βρετανοί Εβραίοι που ήρθαν στα συγκαλά τους, ίσως τώρα συνειδητοποιήσουν ότι η επιβολή Ημέρας Μνήμης του Ολοκαυτώματος στον βρετανικό λαό ήταν ένα σοβαρό λάθος. Ωστόσο, είμαι ικανοποιημένος με αυτή την ημέρα μνήμης. Είναι πράγματι μια πολύ ιδιαίτερη ευκαιρία που πρέπει όλοι να χαιρόμαστε. Κάθε χρόνο θα χρησιμοποιήσουμε αυτή την επέτειο για να υπενθυμίζουμε στο Ισραήλ και το λόμπι του τι σκεφτόμαστε για το Εβραϊκό κράτος, την πολιτική του και τους απωθητικούς διαχειριστές του ανάμεσά μας.

το είδα