ΣΤΑΘΗΣ
Είμαι βραβευμένος. Ο Τσίπρας αφιέρωσε το βραβείο που έλαβε για τις υπηρεσίες του στην Τρόικα και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών (εν ονόματι του Βερολίνου) στον ελληνικό λαό! Το αφιέρωσε τιμώντας! (και αποτιμώντας) τις «θυσίες του ελληνικού λαού». Συνεπώς, είναι και η αφεντιά μου
ένας από τους Έλληνες βραβευμένους.
Έχω λάβει κι εγώ, όπως εκατομμύρια Έλληνες, το βραβείο της ανοιχτής παλάμης. Παρ’ ότι είμαι μάλλον μπουνταλάς διότι οι (αέναες) θυσίες μου οδηγούν σε έτι περαιτέρω θυσίες, λαμβάνω κι εγώ ένα βραβείο. Μπορεί να με θεωρούν μαλάκα,
αλλά είμαι ένας βραβευμένος μαλάκας.
Και δεν μπορεί παρά να μας θεωρούν ηλίθιους οι κυβερνώντες (εν ονόματι του Βερολίνου) όταν η κυρία Αχτσιόγλου, φερ’ ειπείν σεμνύνεται να διατυμπανίζει τη μείωση της ανεργίας παραλείποντας τους 500.000 Έλληνες που έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Επί Τσίπρα το χρέος ανέβηκε περίπου όσον ανέβαινε και επί Σαμαρά, φθάνοντας (απ)αισίως τα 330 δισ. ευρώ, ήτοι στο 180% του ΑΕΠ. Πού διάολο πήγαν οι θυσίες μου; Είμαι τόσο μαλάκας που πληρώνω φόρους, για να πληρώνω αύριο περισσότερους; Εντάξει είπαμε να