Ένα άρθρο που δεν ήθελα να γράψω αλλά θεωρώ ότι έχω την υποχρέωση να κάνω. Χθες μέσα σε κλίμα πανηγυρισμών και γλωσσόφιλων από ομοφυλόφιλους στα θεωρεία της Βουλής πέρασε άλλο ένα νομοσχέδιο που δεν έπρεπε να περάσει.
Πριν μου επιτεθούν φίλοι αναγνώστες που απλά επιλέγουν ως ερωτικούς συντρόφους άτομα του ίδιου φύλου θα ήθελα να τους προλάβω.
Δεν με ενδιαφέρουν οι σεξουαλικές προτιμήσεις κανενός. Η καλύτερη φίλη μου στην Αθήνα προτιμά γυναίκες από άντρες και ένας εξαιρετικός μακετίστας ήταν επίσης φίλος μου και δεν του άρεσαν οι γυναίκες. Η φίλη μου είναι πολιτικός μηχανικός και εργάζεται στη συντήρηση αρχαιοτήτων, έχει ιδιαίτερα υψηλό δείκτη νοημοσύνης και την αηδιάζει όλη αυτή η ιστορία των παρελάσεων και της προπαγάνδας. Ο μακετινίστας είχε ιδιαίτερα καλό παρουσιαστικό με αποτέλεσμα να τον λιμπίζονται όλες οι γυναίκες της παρέας και βρισκόμουν στη δύσκολη θέση να εξηγώ ότι προτιμά τους άντρες.
Δεν κρίνω όμως τους ανθρώπους από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Ένας άνθρωπος είναι πολλά περισσότερα από αυτό που κάνει στο κρεβάτι του.
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό.