Les Cabinets et les Peuples, depuis 1815 jusqu’à la fin de 1822
Το 1822 ο βαρώνος Louis Pierre Bignon έγραψε για τη σχέση της Πατρίδας με την Θρησκεία:
Σε αντίθεση με την Ευρώπη, στην Ελλάδα η Πατρίδα ταυτίζεται με τη Θρησκεία.
και λίγο πιο κάτω:
Εις την Κωνσταντινούπολιν έδωσεν ωραίον παράδειγμα της δια την πίστιν καρτεροψυχίας ο Πατριάρχης των Ελλήνων, όστις παρεδόθη εις άτιμον αγχόνην εις το προαύλιον του ναού, όπου ιερούργησε την ιδίαν ημέραν της αγίας του Χριστού αναστάσεως. Φρίσσει πάσα ψυχή χριστιανική φανταζομένη τας τελευταίας στιγμάς του ογδοηκονταετούς τούτου μάρτυρος, απολλυμένου αδόξως, και το σεβάσμιον σώμα του, κρεμάμενον τρεις ημέρας ως των καταδίκων, και συρόμενον από τους μοχθηροτέρους των Ιουδαίων αισχυντηρώς την θάλασσαν ομού με τα σώματα των τριών αρχιερέων και οκτώ ιερέων, κατασφαγέντων εις τον αυτόν καιρόν.
Η θάλασσα δεν εκατάπιε το αξιοσέβαστον λείψανον το οποίον την επρόσφερεν η ανομία, και οι ευλαβείς ζηλωταί της πίστεως καταφρονούντες πάντα κίνδυνον, (και ως προς τους Έλληνας ο κίνδυνος είναι θάνατος), το εύρον εις τα κύματα, και το μετεκόμισαν εις χριστιανικόν έδαφος, εις την Οδησσόν, όπου οι ευσεβείς χριστιανοί το υπεδέχθησαν με σεβασμόν και υπόκλισιν.
Αυτά περιλαμβάνονται σ’ ένα βιβλίο που
