Απευθυνόμενος στο προσωπικό του υπουργείου Αμύνης, ο Πούτιν υπογράμμισε την αναντιστοιχία στις στρατιωτικές δαπάνες ΗΠΑ και Ρωσίας (725 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι μόνο 46δις) αλλά προειδοποίησε ότι καλύτερα οι Αμερικανοί να μη οδηγηθούν σε τίποτε τρελά συμπεράσματα από αυτό.
[Aξίζει πολύ προσεκτικής ανάγνωσης -από τους διαχειριστές της μοίρας του απομένοντος Ελληνισμού, αλλά και από τον μέσο αναγνώστη- η πιο κάτω ανάλυση του πεπειραμένου και διεισδυτικού Ινδού διπλωμάτη, υπό το φως αφ’ ενός των απειλητικών εξελίξεων στον ιδιαίτερα εύφλεκτο ελλαδικό περίγυρο ( Ουκρανία- Εύξεινος Πόντος- Βαλκάνια- Ανατ. Μεσόγειος) και αφ’ ετέρου του ελαφρόμυαλα ενθουσιώδους πολλαπλασιασμού των αμερικανικών αεροπορικών και ναυτικών βάσεων στην χώρα μας -από Κρήτης έως Αλεξανδρούπολης- που της υπόσχονται πυρηνικό ολοκαύτωμα σε περίπτωση και περιορισμένης ρωσο-αμερικανικής σύρραξης.
Στις επισημάνσεις του αρθρογράφου θα πρέπει να προστεθούν οι επεξηγήσεις του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκώφ (Fort-Russ 21/12/18) ότι «εάν η Ουάσιγκτον εγκαταστήσει (πυρηνικούς) πυραύλους ενδιαμέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη, μετά την αποχώρησή της από την Συνθήκη INF, η Ρωσία θα αναγκαστεί να μεταβάλει τα αμερικανικά πυραυλικά συστήματα στις χώρες αυτές σε στόχους του δικού της πυραυλικού οπλοστασίου.»
Οι προειδοποιήσεις του Ρώσου Προέδρου και του εκπροσώπου του θα έθεταν λογικά σε κάποιο προβληματισμό και τον πιο απερίσκεπτο κάτοικο αυτής της γης.]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Η ομιλία του Ρώσου Προέδρου σε μια διευρυμένη σύνοδο του συμβουλίου του υπουργείου Αμύνης στις 18 Δεκεμβρίου εξέχει σαν μια επισκόπηση του ορίζοντα της διεθνούς στρατηγικής ισορροπίας. Η Ομιλία πρέπει να ιδωθεί μέσα στο πλαίσιο της συνεχούς επιδείνωσης των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων, την