Ο γαλακτώδης χυμός της κάψας που περιέχει τους σπόρους του φυτού Μήκων η υπνοφόρος, είδος παπαρούνας, κατόπιν αποξήρανσης αποφέρει το όπιο, παραγωγική βάση πολυάριθμων ναρκωτικών ουσιών. Η αρχή της χρήσης του κυρίως για ιατρικούς σκοπούς —αναλγητικό, ηρεμιστικό και αναισθησιογόνο— ιχνηλατείται ιστορικά κατά προσέγγιση από το 3400 π.Χ. Στις αρχές του 15ου αιώνα, εμφανίζεται στην Ευρώπη η πρακτική του καπνίσματος της ουσίας, την οποία οι Κινέζοι αρχικά αποποιήθηκαν ως πρωτόγονη και βάρβαρη, αλλά στη συνέχεια με τις πίπες καπνίσματος οπίου να κατακλύζουν την αγορά, έγινε σταδιακά αρκετά δημοφιλής σε όλη τη χώρα. Οι Βρετανοί αντιλήφθηκαν τα τεράστια οικονομικά οφέλη που θα συσσώρευαν, εφόσον η Κίνα, εξαιτίας της τεράστιας αγοραστικής της δύναμης, επιχειρούσε να εισάγει όπιο και άρχισαν να εξάγουν το φάρμακο προς αυτήν σε τεράστιες ποσότητες, από την Αγγλοκρατούμενη Ινδία.
Η εισροή του οπίου στην Κινεζική αγορά δεν αποθαρρύνθηκε από τα κατασταλτικά μέτρα που επέβαλλε ο αυτοκράτορας και ώθησε τις δύο χώρες Κίνα και Αγγλία να εμπλακούν σε δύο πολεμικές συρράξεις των οποίων οι συνέπειες μακροημέρευσαν επηρεάζοντας τις διεθνείς σχέσεις τους, την Κινεζική οικονομία και κοινωνία ενώ