Δεν πείραξε ποτέ του κανέναν, μεγάλωσε στου Γκύζη, πήγε στο ελληνικό σχολείο και ανατράφηκε ως ελληνόπουλο. Χωρίς βέβαια να χάσει και την εθνική ταυτότητα των γονέων του που ήρθαν από την Αλβανία για μια καλύτερη τύχη. Ο Αρμπέν πέρασε στη σχολή Ευελπίδων και έγινε αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Ποτέ δεν έδωσε δικαιώματα σε κανέναν, πάντοτε δήλωνε ότι έχει δύο πατρίδες, και πως τις αγαπά και τις δύο. Μέχρι τη μέρα που κάποιοι επικίνδυνοι πραξικοπηματίες κατέλαβαν την εξουσία στην γειτονική χώρα και οδηγούν τους αλβανούς σε πόλεμο εναντίον των Ελλήνων και της Ελλάδας.
Και ο Αρμπέν καλείται να πράξει το καθήκον του, το οποίο τον ωθεί να επιλέξει μια από τις δύο πατρίδες και να στραφεί ενάντια στην άλλη. Εαν εγκαταλείψει την Ελλάδα θα είναι ένας προδότης και μάλιστα απ' αυτούς που τυφεκίζονται εν καιρώ πολέμου, εαν εγκαταλείψει την Αλβανία πάλι προδότης θα είναι, απ' αυτούς που τους κρεμούν οι συμπατριώτες τους στην πλατεία αν τους τσακώσουν με τη "στολή του εχθρού".
Ο Αρμπέν δεν είναι προδότης ούτε γεννήθηκε προδότης.
Προδότη θα τον έκαναν με το ζόρι όμως οι γελοίες πολιτικές των καθαρμάτων που αδυνατούν να κατανοήσουν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών τους.
Για να δώσεις την "ιθαγένεια" (αντί της υπηκοότητας) σε κάποιον, λογικά πρέπει να μην