Στην σημερινή εποχή,ιδιαίτερα μετά την 9/11 και την εισβολή σε άλλες χώρες από κάποιες ισχυρότερες, η πιο σημαντική και πιο συχνή δικαιολογία είναι πάντα τα ανθρωπιστικά δικαιώματα.
Στο πλαίσιο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρκετοί οργανισμοί μη κερδοσκοπικής φύσης (ΜΚΟ) δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν τον ΟΗΕ ως ανεξάρτητοι σύμβουλοι σε αυτό το έργο. Οι συγκεκριμένοι οργανισμοί, όπως το Amnesty International, κατάφεραν ομολογουμένως να δώσουν αρκετή βοήθεια σε αυτό. Όμως, από ένα σημείο και μετά, διαπιστώθηκε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και διαφορετικά.
Στην αρχή του κειμένου, η δήλωση του Αμερικανού διπλωμάτη Zbigniew Brzezinski αποτυπώνει ακριβώς πως μια «ανθρωπιστική πολιτική» μπορεί να χειραγωγηθεί, ώστε να προωθήσει ενέργειες που με άλλο τρόπο θα είχαν παραβιάσει αρκετές διεθνείς συνθήκες.
Δεν θα αναλωθώ στο τι είναι ΜΚΟ ή στο τι είναι ανθρωπιστική οργάνωση καθώς ο οποιοσδήποτε μπορεί με μια μικρή έρευνα να βρει στο internet τις αντίστοιχες εξηγήσεις. Θα πάω απευθείας σε περιπτώσεις χειραγώγησης των παραπάνω οργανώσεων για την εκπλήρωση πολιτικών συμφερόντων και