Για το σημερινό θέμα με ιντρίγκαρε ερώτηση του κ. Γκότζου, από το δημοτικό ραδιόφωνο των Ιωαννίνων. «Μα ο κ. Τσίπρας δεν κάνει βήματα, όταν βλέπει τον Πατριάρχη, με τις δηλώσεις του για το μεταναστευτικό ή τις αναφορές του στην πατρίδα; Δεν μετατοπίζεται σε πιο πατριωτικές θέσεις;» Μεγάλη χάρη μας έκανε. Είπε «πατρίδα» ο σύντροφος. Φήμες λένε ότι ο Κολοκοτρώνης στη Σταδίου έβγαλε την περικεφαλαία, κατέβηκε από το άλογο, έκανε ένα τσιγάρο δακρυσμένος, περπατώντας γύρω απ' τη Παλαιά Βουλή, κι ύστερα ξανανέβηκε στη σέλα. Το τεντωμένο χέρι του ακόμη τρέμει απ' τη συγκίνηση.
Η καθαρή θέση υπέρ των εθνικών συμφερόντων, ο πατριωτισμός, δεν είναι «βήμα», δεν είναι εξέλιξη. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Π.χ. στον καιρό των κατάπτυστων «δεκεμβριανών» εκτρόπων, όταν ξεχαρβαλώθηκε και κάηκε η Αθήνα πάνω στο αίμα ενός δολοφονημένου παιδιού, στον καιρό της διπλά κατάπτυστης «Υπατίας» και του οργανωμένου πολιτικού τουρισμού διάφορων κατσαπλιάδων, που τους είχαν πάρει κάτι συριζαίοι από το χέρι δίκην πενταήμερης επαναστατικής εκδρομής, πόσο δονούσε η πατρίδα την ψυχή του Αλέξη;
Για δε την «αστική νομιμότητα», τη σκέτη νομιμότητα, αδέρφια, δεν το συζητώ. Την κάνουν χαρτοπόλεμο τα ευθυγραμμισμένα με την τρομοκρατία και την ανομία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/J.P. Morgan. Διότι είναι
