Η δηλητηριώδης “Πολιτική Ορθότητα” (2) – Ευθεία επίθεση στη Δύση

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ένα μεγάλο μέρος της Δυτικής Αριστεράς, ένιωσε την ανάγκη να “ξεφύγει” από τον έλεγχο των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν “υπερασπίσιμη” πλέον.

Η εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία, οι πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Κομμουνιστικής Ρωσίας και Κομμουνιστικής Κίνας (1969), η απόλυτη εναντίωση των Κομμουνιστών στο Μάη του ’68 (το Γαλλικό ΚΚ ήταν από την πρώτη στιγμή κατηγορηματικά αντίθετο) και η επίδραση που είχε η καταγγελία των “Γκούλαγκ” στη Σταλινική Ρωσία από τον Σολτζενίτσιν, όλα αυτά έσπασαν το δεσμό ανάμεσα στην Αριστερή δυτική διανόηση και τον επίσημο Μαρξισμό που είχε ως “θεματοφύλακά” του την ΕΣΣΔ.

Από αυτό το ρήγμα βγήκαν πολλά ρεύματα: Κυρίως, ο Ευρωκομμουνισμός στην Ευρώπη (που δεν πήγε πολύ μακριά) κι ένα “αμάλγαμα” ιδεολογικών ρευμάτων πασιφιστικών, οικολογικών και φεμινιστικών, χωρίς άμεση πολιτική εκπροσώπηση, με πανεπιστημιακή παρουσία ή/και ακτιβιστικό προσανατολισμό…

Τα επόμενα 20 χρόνια η κύρια “εκτόνωση” όλου αυτού το μορφώματος ήταν τα

Η δηλητηριώδης “Πολιτική Ορθότητα” (1)…

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Ο γνωστός και ταλαντούχος γελοιογράφος ΑΡΚΑΣ έπεσε θύμα μιας “ορθοπολιτικής λογοκρισίας” στο διαδίκτυο.

Επειδή δημοσίευσε, λέει, ένα αθώο σκίτσο, όπου υποτίθεται ότι ειρωνευόταν τις “χοντρές”!

Να σημειωθεί ότι επί δεκαετίες ο Αρκάς μας ψυχαγωγούσε με σκίτσα “χοντρών” ηρώων, όπως η χοντρή και τριχωτή αντρογυναίκα “Θέκλα”, το χοντρό “Καστράτο” και το σεξουαλικό αχόρταγο γουρούνι.

Όλα τα απολάμβαναν οι πάντες – τώρα ξαφνικά “θυμήθηκαν” κάποιοι την ευαισθησία για τα υπέρβαρα άτομα…

Όχι δεν “ενόχλησαν” τα “χοντρά αστεία” του ΑΡΚΑ. Ενόχλησε το ελεύθερο πνεύμα του. Όπως ενοχλεί πάντα, όλους τους, ανά τους αιώνες σκοταδιστές…

Η γνωστή θηλυκή… “Ροβεσπιέρα” της ελληνικής επιφυλλιδογραφίας, ο “πιο αδύνατος κρίκος” της ορθοπολιτικής φανατίλας, “ενοχλήθηκε” με ένα άλλο αθώο σκίτσο για την δυσλεξία. Δεν ξέρει, η καημένη, ότι

Ούτε η Cia δεν το είπε

Τώρα με το Κουκάκι μάθαμε και το εντελώς πρακτορικό σύνθημα «Αλληλεγγύη στην Επανάσταση στη Συρία». 

Ώστε, η Cia , η Μοσάντ, και το ΜΙ6 έκαναν «επανάσταση» στη Συρία για την οποία αγωνίζονται και οι τρομοκράτες στο Κουκάκι που τους υποστηρίζει και Αλεβί από το Χαχαμικάτα.

πηγή

Αυτοί είναι οι "Επαναστάτες" (ΝΑΤΟ και Κούρδοι) της Βόρειας Συρίας...

και αυτή είναι η "Επανάσταση" τους... η  λεηλασία του συριακού πετρελαίου από τους "Επαναστάτες" (ΝΑΤΟ και Κούρδοι)

"Αλληλεγγύη στις καταλήψεις"...

Η Νεοφιλελεύθερη ατζέντα του Ύστερου Φεμινισμού, η Αμερικανική «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και η έννοια της Πατρότητας (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!)

 Του Ηλία Παπαναστασίου

«Πατέρας; Τι θα πει «Πατέρας»; Είναι ξεπερασμένη έννοια, της Πατριαρχίας»! 

Αυτά τα μαργαριτάρια ακούστηκαν σε ελληνική τηλεοπτική σειρά, Παρασκευή 29/11/2019 σε ζώνη υψηλότατης, βραδινής τηλεθέασης. Εννοείται, δεν ακούσαμε ούτε είδαμε καμιά αντίδραση από οποιονδήποτε φορέα. 

Θα θέλαμε να ρωτήσουμε εάν έχει γίνει τα τελευταία δέκα –τουλάχιστον– χρόνια κάποια έρευνα από Πανεπιστημιακό Τμήμα για την εικόνα του άνδρα και του πατέρα που παρουσιάζεται στην ελληνική τηλεόραση.

Εικόνα που παρουσιάζει τους άνδρες σαν φοβισμένους, υποταγμένους, δειλούς και ευθυνόφοβους δηλαδή ένα ερμαφρόδιτο κατασκεύασμα χωρίς τις ιστορικές και βιολογικές έννοιες του ανδρισμού, της ανυποταξίας, του θάρρους, της ακεραιότητας και της ευθύνης, του χρέους και της αυτοθυσίας.

Το εντελώς αντίθετο δηλαδή απ’ ότι γνωρίσαμε από τους Πατέρες μας αλλά και

Η Λαϊκή Εξέγερση εναντίον του Ρατσιστικού Μισογυνικού δικτάτορα Έβο Μοράλες!

ΑΠΟ ΤΟ "PRESS-GR"

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Μια γνήσια Λαϊκή Εξέγερση εναντίον του

Ρατσιστικού Μισογυνικού δικτάτορα Έβο Μοράλες»

Μαρία Γκαλίντο, λεσβία φεμινίστρια,

αναρχο-τροτσκιστική μπλόγκερ, ηγέτης του κινήματος

"Συλλογική Επιτροπή Βολιβιανών Γυναικών"

(Colectivo de las mulheres bolivianas)

Θα ήταν παράξενο να μην έχει δραστηριοποιηθεί η κοσμοπολίτικη ιμπεριαλιστική "αριστερά" στη Λατινική Αμερική.

Θα ήταν παράξενο το παγκόσμιο κίνημα του "δικαιωματισμού", των "ανοιχτών συνόρων" με τη μεταφορά λαθρομεταναστών για να χτυπηθούν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, της επαγγελματικής "αντιρατσιστικής" δράσης, του κινήματος εναντίον της "ομοφοβίας", εναντίον της κλιματικής αλλαγής, την "πράσινη ανάπτυξη" του καπιταλισμού, τη διάλυση κρατών και εθνών, την παγκόσμια ένωση των εκκλησιών... να μην είχε την ανάπτυξή του και στη Λατινική Αμερική.

Θα ήταν παράξενο να μην υποστήριζε αυτή η "αριστερά" το φασιστικό πραξικόπημα στη Βολιβία, όπως αντίστοιχα στη Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας το

Υπάρχει μία λέξη για το όραμα της Αριστεράς: Ολοκληρωτισμός

Άρθρο του Rod Dreher / ΚΟ

Διάβασα πρόσφατα τα σχόλια που έκανε για το bestselling βιβλίο του Ibram X. Kendi, “How To Be An Antiracist” («Πώς να είσαι ένας Αντιρατσιστής»), ο Andrew Sullivan, ο οποίος γράφει ότι για τον βραβευμένο μαύρο συγγραφέα και καθηγητή ιστορίας, οτιδήποτε στον κόσμο, είναι είτε «ρατσιστικό», είτε «αντιρατσιστικό»: «Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει μια μη-ρατσιστική ή φυλετικά ουδέτερη πολιτική ... Αν κάποια διάκριση δημιουργεί ισότητα, τότε είναι αντιρατσιστική. Εάν η διάκριση δημιουργεί ανισότητα, τότε είναι ρατσιστική». Η ανισότητα ορίζεται ως οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ οποιωνδήποτε εθνικών ομάδων στις μέσες αποδόσεις τους σε οποιοδήποτε πεδίο ζωής ή εργασίας. Κάθε πολιτική που οδηγεί σε οποιεσδήποτε φυλετικές διαφορές σε οτιδήποτε δεν αντανακλά σε γενικές γραμμές τη φυλετική δημογραφία της κοινωνίας είναι εκ των πραγμάτων "ρατσιστική".

Ο Kendi δεν έχει χρόνο για φυλετικές ουδετερότητες από το κράτος ή για κάποιες ελευθερίες οι οποίες μπορεί να έχουν κάποιες ανισότητες ως αποτέλεσμα. Στην

Διεθνισμὸς καὶ μόνον εἶναι ἀποδεκτός…

Μία ἀκόμη πράξις, στὴν ἰλαροτραγικὴ θεατρικὴ παράσταση «Ἐὰν δὲν μπορῇς νὰ ἀποφύγῃς τὸν βιασμό, ἀπόλαυσέ τον» ἡ «νὰ εἶσαι εὐγενικὸς μὲ τὸν δυνάστη σου», παίχθηκε στὴν Κύπρο μὲ τὸν μαθητὴ ποὺ κατέβασε τὴν Τουρκικὴ σημαία ἀπὸ σχολεῖο στὰ κατεχόμενα…



Εἶναι ἐξοργιστικὸ στὰ ὅρια τῆς παρανοίας, τὸ πῶς ἀντιμετώπισε τὸ συμβάν, τόσο ὁ τύπος σὲ Ἑλλάδα καὶ Κύπρο, ὅσο καὶ τὸ πολιτικὸ προσωπικό. Ὅλο αὐτὸ τὸ «μέτωπο τῆς λογικῆς καὶ τοῦ ῥεαλισμοῦ», μίλησε γιὰ ἐπιπόλαιη καὶ ἀνεύθυνη πράξη, ποὺ μόνο κακὸ μπορεῖ νὰ κάνῃ. Ὁ νεαρὸς φέρεται νὰ ἔχει….μετανοιώση!!! Κάτι ποὺ

ΓΙΑΤΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΣΟ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;

Παρουσίαση των λόγων που αριστεροί & διεθνιστές υποστηρίζουν με κάθε τρόπο την μετανάστευση ανθρώπων μη ευρωπαϊκής καταγωγής προς τον Δυτικό Κόσμο. Βασισμένη στην ανάρτηση του @IwannhsXwston: https://twitter.com/IwannhsXwston/status/1164279039198146560?s=20.

Το βίντεο ήταν διαθέσιμο στο YouTube από 23/8 μέχρι 9/9/2019 κ είχε 3.700 προβολές μέχρι που το κανάλι μου τερματίστηκε για "ρητορική μίσους"

Epicrotus

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ & Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ

Διαφέρουν τα ένστικτα δεξιών & αριστερών; Υπάρχουν σ' αυτά ομοιότητες μεταξύ θηλυκής & αρσενικής αντίληψης της πραγματικότητας; Χειραγωγεί η Αριστερά το μητρικό ένστικτο;

Το βίντεο αυτό είχε ανέβει στο YouTube στις 9/9/2019 για μία ώρα, είχε 172 θεάσεις κ ήταν η αφορμή που τερματίστηκε το κανάλι μου για "ρητορική μίσους"

Ενημερωθείτε & αντισταθείτε στην Αντικατάσταση Πληθυσμών.
Twitter: @Epicrotus

Epicrotus

Αποστολή: Δολοφονία χαρακτήρα

Χριστόφορος Τριαντάφυλλος

Η δολοφονία χαρακτήρων είναι ένα εξελιγμένο πρόγραμμα εξόντωσης προσωπικοτήτων, με μοναδικό στόχο την εξαφάνιση των φωνών της αντίστασης στην χώρα μας και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Είναι ένα πρόγραμμα που εντάσσεται στον πόλεμο επικοινωνίας σκοπεύοντας να...
καταστείλει την αντιπροπαγάνδα και να συνεχίσει ανενόχλητο την χειραγώγηση των μαζών. Ένα πρόγραμμα που με προτάγματα την ειρωνεία και τον χαβαλέ, χρησιμοποιεί την δύναμη της μάζας και δουλεύει με την συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας ενός κόσμου που δεν έχει κανένα αντανακλαστικό σε λειτουργία, ακόμα και ατόμων που αυτοαποκαλούνται πολιτικοποιημένοι ή και επαναστάτες.
Και στην Ελλάδα αυτό το πρόγραμμα δουλεύει με αμείωτο ρυθμό!

Ιστορικό

Πριν μπω στο κυρίως θέμα του άρθρου είναι απαραίτητο να κάνω μία ιστορική αναδρομή και να περιγράψω βήμα προς βήμα το τι έχει συμβεί στην Ελλάδα τα τελευταία 11 χρόνια στον πόλεμο επικοινωνίας.

Το 2008 η χώρα μας εισχωρεί στην μνημονιακή περίοδο και

Ο Gramsci, ο Alinsky και η Αριστερά

«Ο σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει καταλαμβάνοντας πρώτα τον πολιτισμό μέσω της διείσδυσης στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις εκκλησίες και τα μέσα ενημέρωσης μεταμορφώνοντας την συνείδηση της κοινωνίας» - Antonio Gramsci

«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος αγωνίζεται να γεννηθεί. Τώρα είναι η στιγμή των τεράτων»- Antonio Gramsci

Όταν ακούτε να αναφέρονται οι πάντες στην αριστερά με μια διάθεση εξωραϊσμού, όταν ακούτε να την συνδέουν με την «πρόοδο» και την «δημοκρατία» (και "αγώνες" που τιμούνε), όταν ακούτε ακόμα και δεξιούς ή και «ακροδεξιούς» (!) να βάζουν εισαγωγικά στην λέξη αριστερά όταν αναφέρονται σε φαινόμενα αυταρχισμού, λογοκρισίας, αδικιών, φοροεπιδρομών και γενικότερα κακής πολιτικής και να λένε ότι «αυτό δεν είναι αριστερά», (ή θέτοντας το ρητορικό ερώτημα «αυτή είναι η αριστερά;») εξαγιάζοντας την ιδεολογία της και ξεπλένοντας το παρελθόν της και υπονοώντας ότι η αριστερά αποτελεί ένα αμόλυντο ηθικά σύστημα που απλώς «δεν εφαρμόζεται», όταν βλέπετε στα διάφορα σήριαλ μονίμως ο αριστερός να ταυτίζεται με τον «προοδευτικό» ή τον «ανθρωπιστή», όταν βλέπετε η

Η εποχή των τεράτων και των τερατολάγνων

Όταν η αριστερά μιλάει για αντιρατσιστικές πολιτικές εννοεί την υποκριτική, χριστιανικού τύπου, «αγάπη», «συμπόνια» και «αλληλεγγύη» για τους αλλοδαπούς μετανάστες και πρόσφυγες, χωρίς να αγωνίζεται ενάντια στις αιτίες του κακού. «Αγάπη», «συμπόνια» και «αλληλεγγύη» που εξαντλούνται σε κάποιο συσσίτιο ντροπής, ή στην ανεύρεση κάποιας αμφίβολης και ποντικοκατεχόμενης στέγης, και σε κραυγές υποκριτικής αγανάκτησης για τους δουλεμπόρους και τα πνιγμένα παιδιά. Αυτά τα κάνει κι ο παπάς από τον άμβωνα της εκκλησίας.

Ταυτόχρονα, δείχνει πλήρη αδιαφορία και απραξία που ξεπερνάει τα όρια της περιφρόνησης για τους Έλληνες ανέργους και αστέγους. Η αριστερά έχει διαχωρίσει, στην ΠΡΑΞΗ τους δυστυχισμένους που ζουν στη χώρα μας σε «καλούς» αλλοδαπούς και «ανάξιους» Έλληνες. Οι δεύτεροι ή είναι ανύπαρκτοι για τις Αριστερές πολιτικές ή είναι άξιοι της μοίρας τους. Αυτή η στάση αποτελεί αντίστροφο ρατσισμό, αλλά πάντα ρατσισμό. Είναι ένα ξεκάθαρο απαρτχάιντ που έχει δημιουργήσει η αριστερά και οι συνεταίροι της, όχι στην βάση του χρώματος του δέρματος, αλλά στην βάση της εθνικότητας. Αυτή η στάση έχει ποτίσει μέχρι το κόκαλο ακόμα και τα ξεχωριστά άτομα και εκδηλώνεται με καθημερινές πρακτικές κάθε είδους. Και σ’ αυτό το σημείο η Ακροδεξιά χορεύει, έξαλλη από χαρά.

Σήμερα, ύστερα από εννέα χρόνια αποικίας χρέους, κυβερνήσεων και την ύπαρξη της σημερινής, 100% μνημονιακής βουλής, τα δικαιώματα του ελληνικού λαού και η εθνική του κυριαρχία έχουν τραυματιστεί βαριά και

HASTA ΜΚΟ SIEMPRE! Ελεύθερη η "καπετάνισσα" του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος!

ΑΠΟ ΤΟ "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«est modus in rebus

sunt certi denique fines»

Οράτιος (Quintus Horatius Flaccus), "Σάτιρες", I, 1, 106-107.

(μετάφραση: "Όλα τα πράγματα εμπεριέχουν ένα όριο.

Τα σύνορα είναι καλά καθορισμένα")

Ενώ γραφόταν οι παρακάτω σκέψεις... η "λαϊκή αγανάκτηση" έφερε την πολυπόθητη "λευτεριά" στη "καπετάνισσα", το θηλυκό Τσε Γκεβάρα των τραπεζιτών και της κοσμοπολίτικης "αριστεράς"...

Σχολιάζει ο μαρξιστής Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro, την "απόφαση" της προϊσταμένης στην εισαγγελία της Αγκριντζέντο, που δεν επικύρωσε την απόφαση του εισαγγελέα που άσκησε δίωξη εναντίον της Καρόλα, μετά την επίθεση εναντίον σκάφους τελωνειακών από τη Γερμανίδα:
«Η Καρόλα Ρακέτε ελεύθερη. Είχατε αμφιβολίες; Οι φίλοι των αφεντικών τη βγάζουν πάντα καθαρή. Αυτοί είναι οι εκλεκτοί, δεν είναι μέρος του λαουτζίκου που παλεύει κάθε μέρα για το μεροκάματο. Η πλαστή επαναστατικότητα τους είναι η φούξια όψη της απορρύθμισης, που τόσο αγαπάει η κοσμοπολίτικη εργοδοσία».

Τα σύνορα είναι η βάση της Δημοκρατίας. Χωρίς σύνορα δεν υπάρχει Δημοκρατία, αλλά ισχύει ο Νόμος του πιο ισχυρού.

Σήμερα το κίνημα "No Global", κατά της παγκοσμιοποίησης, με την ροζ κοσμοπολίτικη ευρωπαϊκή "αριστερά" μετατράπηκε, πέρασε στο κίνημα "No Border" - "Χωρίς Σύνορα" υπέρ της παγκοσμιοποίησης, όπως ακριβώς επιθυμούν οι... τραπεζίτες.

Ο Régis Debray, σύντροφος στα

Ἰσοβίτες δολοφόνοι ἀπελευθερώνονται

 Ἀποφυλακίζονται Γιωτόπουλος, Ξηροί, Τζωρτζάτος τῆς 17Ν μὲ τοὺς νέους κώδικες, ἀπὸ Σεπτέμβριο ἀλλὰ καὶ ὁ «Λουκᾶς».
Καλὴ κοινωνία παιδιά!




Ὁ Γιωτόπουλος ἔχει 17 φορὲς ἰσόβια καὶ 25 χρόνια κάθειρξη.
Ὁ Κουφοντίνας 11 φορὲς ἰσόβια καὶ 25 χρόνια κάθειρξη.
Ὁ Χριστόδουλος Ξηρὸς ἕξι φορὲς ἰσόβια καὶ 25 χρόνια κάθειρξη.
Ὁ Σάββας Ξηρός, πέντε φορὲς ἰσόβια καὶ 25 χρόνια κάθειρξη.
Ὁ Βασίλειος Τζωρτζάτος 4 φορὲς ἰσόβια καὶ 25 χρόνια κάθειρξη.

Καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ αὐτὲς οἱ εὐνοϊκὲς διατάξεις γιὰ τοὺς καταδικασμένους γιὰ τρομοκρατία ἰσχύουν ἔστω κι

Κατά τον Αγρειο Πάγκο ο Κουφοντίνας ειναι πολιτικός κρατούμενος.

Σε κάθε περίπτωση πάντως η απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία καλείτο το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου να αναιρέσει το βούλευμά του με το οποίο δεν δινόταν άδεια στον Κουφοντίνα, κρίνεται και νομικά προβληματικό.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο Άρειος Πάγος ανέπεμψε την απόφαση του Συμβουλίου του Βόλου με το επιχείρημα ότι εξέτασε την ουσία της απόφασης, αφήνοντας για τον εαυτό του (παρατύπως) αυτόν τον ρόλο μιας και μπαίνει όχι μόνο στην ουσία της υπόθεσης, αλλά επί της ουσίας παρέχει και νομικό άλλοθι στους αδίστακτους δολοφόνους!

πηγή

Εδώ και τώρα βγάλτε και τον...Κουφοντίνα.

Έχει καλύτερη διαγωγή από τον Ρωμανό, και είναι και άρρωστος. .

Στην αποφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού προχωρά της επόμενες ημέρες η ελληνική Δικαιοσύνη η οποία του μειώνει ποινή για το αδίκημα της κατοχής και τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών το 2012.

Το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας υιοθετώντας τη σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου, αναγνώρισε στο Νίκο Ρωμανό το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη, κίνηση η οποία ισοδυναμεί με την άμεση αποφυλάκιση του.

Το δικαστήριο κατέληξε επί της ουσίας στη μείωση της ποινής του από 18 έτη κάθειρξης σε 14, για τα αδικήματα της κατοχής και τοποθέτησης εκρηκτικών μηχανισμών, ενώ ήδη βρίσκεται στη φυλακή για έξι χρόνια.

Υπενθυμίζεται ότι

Αποζημίωση στην Ηριάννα για τις ημέρες που βρισκόταν υπό κράτηση

H Ηριάννα, της οποίας το δακτυλικό αποτύπωμα βρέθηκε σε γεμιστήρα όπλου, αθωώθηκε και πρέπει να αποζημιωθεί για τις μέρες που κρατήθηκε… από το Δημόσιο… δηλαδή από εμάς κι όχι από αυτούς που έκαναν τα όποια λάθη στη διαδικασία.

Αυτοί που έλαβαν λανθασμένες αποφάσεις είναι που θα πρέπει να πληρώσουν την αποζημίωση και όλο το διοικητικό κόστος που φόρτωσαν στο Δημόσιο, τις εργατοώρες και τα υλικά που ξοδεύτηκαν άσκοπα.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον στο άρθρο για την αναρχική… Ηριάννα είναι ότι έχασε τη σειρά της να μπει κι αυτή στο Δημόσιο! Ναι! Έχασε μόρια!

Αυτός είναι ο καημός των αναρχικών Βορείων Προαστίων… Να φάνε κι αυτοί από τις σάρκες των φτωχών, ώστε να

Η ΑΚΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η CIA

Πιστεύουμε ότι από τα άρθρα ιστορικής έρευνας που δημοσίευσε ο Θεόδοτος, δύο είναι αυτά που μπορεί να χαρακτηριστούν ως ‘ιδιαίτερα’: το πρώτο είχε τον τίτλο: ‘Οι πολιτικές ανοίξεις σε Πράγα και Αθήνα’ και το δεύτερο είναι αυτό που σήμερα δημοσιεύουμε.

Η εβδομαδιαία Ιταλική εφημερίδα της εξωκοινοβουλευτικής επαναστατικής άκρας αριστεράς Lotta Continua (Συνεχής Αγώνας) μετατρέπεται σε καθημερινή το 1972. Τι υπέκρυπτε αυτή η αλλαγή;

Παρουσιάζουμε το άρθρο του Marco Nozza, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ‘Il Giorno’ στις 31 Ιουλίου 1988. 

Άρθρο του M. Nozza

Μετάφραση & σχόλια: Ιωάννης Αυξεντίου

Η Lotta Continua και η CIA

Στο άρθρο που δημοσιεύθηκε εχθές από τη ‘Giorno’, με τον υποβλητικό τίτλο Αγαπητέ διευθυντή, εγώ ήμουν εκεί, άρθρο ειλικρινές και θαρραλέο, η Adele Cambria διηγήθηκε πως συνέβη, μετά τη δολοφονία του αστυνομικού Luigi Calabresi, να υποστεί μία δίκη για ‘απολογία εγκλήματος και υποκίνηση τέλεσης εγκλήματος’, δεδομένου ότι το όνομα της βρισκόταν μεταξύ των υπευθύνων της διεύθυνσης της εφημερίδας Lotta Continua, ιδρυμένη από τον Adriano Sofri. Όπως πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι που διαδέχτηκαν σε εκείνη τη διεύθυνση, έτσι και η Cambria είχε δανείσει το όνομα της, γιατί ο αναχρονιστικός νόμος της εποχής εμπόδιζε τους μη-δημοσιογράφους να υπογράφουν άρθρα σε εφημερίδα. “Δεν συμμεριζόμουν καθόλου εκείνες τις λέξεις” (δηλαδή τα σχόλια πάνω στο θάνατο του Calabresi). H υπογραφή μου ήταν μία συνεισφορά στην εγγύηση της ελευθερίας της έκφρασης.”

‘Ήμουν μαζί με τους δύο που είχαν πουλήσει, στις 18 Μαΐου 1972, τα ενοχοποιητικά τεύχη της εφημερίδας Lotta Continua”, έτσι διηγείται η Cambria, η μόνη που δικάστηκε εξαιτίας της δολοφονίας του Calabresi.

Για την ιστορία, άλλοι τέσσερις κατηγορούμενοι που ανήκαν στη Lotta Continua είχαν δικαστεί στο Τορίνο, την ημέρα της δίκης της Cambria. Και αυτοί καταδικάστηκαν σε

Εφημερίδα Πριν «Επιθετική κίνηση ή μονομερής κήρυξη ΑΟΖ» 24.3.2019

Του Γ. Σιώζου

Για δες καιρό που διάλεξε η ομάδα εργασίας του ΝΑΡ, για την δημοσίευση των θέσεών τους, σχετικά με το ζήτημα του Αιγαίου και τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Την ημέρα της επετείου του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, της εθνικοαπελευθερωτικής Επανάστασης του 1821!!!
Ίσως και να ήθελαν με τον πιο «λαμπρό» τρόπο να τιμήσουν τους ήρωες του ’21!!!

Και πραγματικά τους τιμούν δεόντως, ενταφιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Χώρας, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, στο όνομα ενός δήθεν Διεθνισμού.

Ταυτόχρονα λειτουργούν ως λαγοί μαζί με τον κο Κοτζιά - το αίμα νερό δεν γίνεται - προτρέποντας την Κυβέρνηση και προετοιμάζοντας τον Ελληνικό λαό και κυρίως την Αριστερά, για τις «αναγκαίες υποχωρήσεις» εκ μέρους της Χώρας μας, προκειμένου να «εξομαλυνθούν» οι σχέσεις της με την Τουρκία.

Εάν κάποιοι τους

Ένα αφιέρωμα στους ποικίλους «αντιρατσιστές»

Από ΤΑΡΙΦΟΔΙΑΙΤΟ

Εδώ και μερικές εβδομάδες, λόγω των εκλογών που πλησιάζουν, (θα δούμε αν συμπεριλαμβάνονται και οι Εθνικές) βρίσκονται για άλλη μία φορά σε έξαρση τα διάφορα "αντιρατσιστικά" ιδεολογήματα. Φυσικά εκ μέρους των κάθε μάρκας δήθεν "αριστερών" οι οποίοι στην πραγματικότητα (συνειδητά ή ασυνείδητα) υπηρετούν τον μεγάλο "ανθρωπιστή" Σόρος.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, σκεφτήκαμε να τους αφιερώσουμε ένα απόσπασμα από παλιά ομιλία του Σαμόρα Ματσέλ, που απευθυνόταν στους ομοεθνείς του, όταν ήταν Πρόεδρος της Μοζαμβίκης.

Ο Σαμόρα Ματσέλ, ήταν ένας από τους ηγέτες της επανάστασης της χώρας του εναντίον των αποικιοκρατών Πορτογάλων. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Μοζαμβίκης όταν το 1975 απέκτησε την ανεξαρτησία της. Στρατιωτικός, και Μαρξιστής. Σκοτώθηκε κάτω από