δυτικο-γερμανικούς αθλητικούς κύκλους. Σύμφωνα με τον προπονητή PeterNeururer, περισσότεροι από τους μισούς παίκτες την έπαιρναν κανονικά [1]. Βούλγαροι διακινητές το είδαν σαν μια ευκαιρία. Από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άρχισαν να την παράγουν και να την εξάγουν παράνομα στη Γερμανία με την επωνυμία Captagon.
Το 2006, ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Βουλγαρία (και μελλοντικά πρεσβευτής στη Ρωσία), Τζον Μπέιρλε, τον απεικονίζει σε ένα εμπιστευτικό τηλεγράφημα που αποκαλύφθηκε από τα Wikileaks. Τον παρουσιάζει ως συνδεδεμένο με δύο μεγάλους αρχηγούς της μαφίας, τους MladenMihalev(τον λεγόμενο «Madzho») και Ρούμεν Νικόλοφ (τον λεγόμενο «Πασάς») [2], τους δυο ιδρυτές της SIC.
Το 2007, με βάση την έκθεση που συντάχτηκε από μια μεγάλη ελβετική εταιρεία, το U.S. Congressional Quarterly βεβαιώνει ότι είχε πνίξει πολλές έρευνες στο υπουργείο εσωτερικών και ότι ο ίδιος εμπλεκόταν σε 28 δολοφονίες της μαφίας. Φέρεται να έγινε συνεργάτης του John E. McLaughlin, του αναπληρωτή διευθυντή της CIA. Φέρεται να έχει εγκαταστήσει μια μυστική φυλακή της CIA στη Βουλγαρία και να έχει βοηθήσει για την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής βάσης στα πλαίσια του σχεδίου επίθεσης στο Ιράν, συνέχιζε η εφημερίδα [3].
Το 2008, ο Γερμανός ειδικός για το οργανωμένο έγκλημα, Jürgen Roth, χαρακτηρίζει τον Μπόικο Μπορίσοφ ως «Βούλγαρο Αλ Καπόνε» [4].
Αφού ο ίδιος έγινε Πρωθυπουργός, ενώ η χώρα του ήταν ήδη μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, του ζήτησε η CIA αρωγή για το μυστικό πόλεμο εναντίον του Μουαμάρ Ελ Καντάφι.
Ο Μπόικο Μπορίσοφ προμήθευσε Captagon που κατασκευάζεται από την SIC, στους τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα στη Λιβύη. Η CIA έκανε πιο ελκυστικό και αποτελεσματικό αυτό το ναρκωτικό προϊόν χημικής σύνθεσης αναμειγνύοντας το με ένα φυσικό ναρκωτικό, το χασίς, γεγονός που επέτρεψε πιο εύκολα τη χειραγώγηση των μαχητών και να τους καταστήσουν πιο τρομακτικούς, στη γραμμή των έργων του Bernard Lewis [5]. Αργότερα, ο Μπορίσοφ επέκτεινε την αγορά του στη Συρία.
Αλλά το πιο σημαντικό, ήρθε όταν η CIA, χρησιμοποιώντας τις ιδιαιτερότητες ενός κράτους πρώην μέλους του Συμφώνου της Βαρσοβίας που εντάθηκε στο ΝΑΤΟ, του αγόρασε για 500 εκατομμύρια δολάρια στρατιωτικού εξοπλισμού σοβιετικού τύπου και το μετέφερε στη Συρία. Ήήταν κυρίως 18.800 φορητοί εκτοξευτές αντιαρματικών χειροβομβίδων και 700 αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα Konkurs.
Όταν η Χεζμπολάχ έστειλε μια ομάδα στη Βουλγαρία για να πληροφορηθεί για τη διακίνηση αυτή, ένα λεωφορείο Ισραηλινών παραθεριστών έγινε αντικείμενο μιας επίθεσης στη Μπουργκάς, κάνοντας 32 τραυματίες. Αμέσως, οι Benjamin Netanyahu και Μπόικο Μπορίσοφ κατηγόρησαν την λιβανική αντίσταση, ενώ τα ατλαντίστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης μετάδωσαν πολλές κατηγορίες κατά του φερόμενου βομβιστή αυτοκτονίας της Χεζμπολάχ. Τελικά, ο ιατροδικαστής, Δρ Γκαλίνα Mileva, παρατήρησε ότι η σορός του δεν ταίριαζε με τις περιγραφές των μαρτύρων· ένας υπεύθυνος της αντι- κατασκοπείας, ο συνταγματάρχης Lubomir Ντιμιτρόφ, σημείωσε ότι δεν επρόκειτο για βομβιστή αυτοκτονίας, αλλά για έναν απλό μεταφορέα, και ότι η βόμβα είχε πυροδοτηθεί εξ αποστάσεως, μάλλον εν αγνεία του· ενώ ο τύπος κατηγορούσε δύο Άραβες με καναδική και αυστραλιανή υπηκοότητα, το Πρακτορείο Sofia News Agency επικαλέστηκε έναν Αμερικανό συνεργό γνωστό με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Τζέφερσον.
Έτσι ώστε, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε την υπόθεση για να χαρακτηρίσει τη Χεζμπολάχ «τρομοκρατική οργάνωση», ο Υπουργός Εξωτερικών στη διάρκεια του σύντομου χρονικού διαστήματος ώσπου ο Μπορίσοφ δεν βρισκόταν στην εκτελεστική εξουσία, ο Kristian Vigenine, υπογράμμισε ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν την επίθεση με την Λιβανική Αντίσταση [6].
Από το τέλος του 2014, η CIA σταμάτησε τις παραγγελίες της και αντικαταστάθηκε από τη Σαουδική Αραβία η οποία μπορούσε έτσι να αγοράσει όπλα, όχι πλέον σοβιετικού τύπου, αλλά εξοπλισμό του ΝΑΤΟ, όπως συρματο-κατευθυνόμενα αντιαρματικά βλήματα BGM-71 TOW. Σύντομα, το Ριάντ θα υποστηριχθούν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα [7]. Τα δύο κράτη του Κόλπου εξασφάλισαν εξ ιδίων τις παραδόσεις των φορτίων στην Αλ Κάιντα και στο Ντάες/Daesh, μέσω των Saudi Arabian Cargo et Etihad Cargo, είτε στο Ταμπούκ στα σύνορα Σαουδικής Αραβίας και Ιορδανίας, είτε στη κοινή αμερικανο-γαλλο-εμιρατική βάση της Dhafra.
[11] « La Syrie, centre de la guerre du gaz au Proche-Orient », par Imad Fawzi Shueibi, Réseau Voltaire, 8 mai 2012
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου