Με αφορμή την στάση του Βρετανού πρωθυπουργού να στηρίξει το εθνικό του συμφέρον έναντι των ευρωπαϊκών συμφερόντων, ο πρόεδρος της Κομισιόν είπε με απύθμενο θράσος: «Δεν είμαι τύπος που τρέμει μπροστά σε πρωθυπουργούς ή άλλους θεσμούς». Μπορεί να μην ενδιαφέρει τον Έλληνα πολίτη για το τι λέει ο Γιούνκερ διότι το θέμα του είναι αν το κόμμα της αρεσκείας του θα είναι στην εξουσία. Αλλά μετά την δήλωση Γιούνκερ το σίγουρο είναι ένα. Όποιον και να έχεις πρωθυπουργό από την στιγμή που είσαι μέλος του ναζιστοεκτρώματος Ε.Ε, ο Γιούνκερ και όχι ο αιρετός σου εκπρόσωπος θα αποφασίζει για το εθνικό συμφέρον της πατρίδας σου και κατ’ επέκταση για την ζωή την δική σου και των απογόνων σου.
Πόλεμος να γίνει, επανάσταση να γίνει, λοιμός ή καταποντισμός να γίνει, ο Γιούνκερ όχι μόνο δεν
πτοείται αλλά έχει γραμμένους όλους τους θεσμούς. Με αυτή λοιπόν, την πολιτική γραμμή που θα ακολουθήσει η Κομισιόν τι ακριβώς επαναδιαπραγμάτευση χρέους να ζητήσει ο Χαρδουβέλερ (που δεν είναι καν θεσμός) και τι κουβέντες να κάνει ο επαναστατικός Σύριζα και η συνασπισμένη αντιμνημονιακή του παρέα συγκυβέρνησης;
Ο αυτοκράτορας έχει κυριολεκτικά χεσμένους και τους δημοκρατικούς εκπροσώπους χωρών αλλά και τις διαταγές που θα δώσουν μέσω ψήφου οι πολίτες αυτών. Να φανταστεί κανείς ότι ο ίδιος ο Γιούνκερ είναι ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος, βάση αποτελεσμάτων ευρωεκλογών, πρόεδρος της Κομισιόν και ο ίδιος αποδέχεται την απολυταρχία. Έχει να πει κάτι ο αριστερός Τσίπρας που έσκιζε τα σώβρακά του για την δημοκρατική εκλογή που θα έπρεπε να διέπει την Κομισιόν; Έχει να πει κάτι ο Έλληνας αριστερός αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Δημήτρης Παπαδημούλης του Σύριζα; Συμφωνεί ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την στάση του προέδρου του Γιούνκερ απέναντι σε έναν πρωθυπουργό και στους θεσμούς μιας χώρας; Δηλαδή αν στον Κάμερον η στάση του Γιούνκερ και κατ’ επέκταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι τέτοια, ποια θα είναι η στάση απέναντι σε έναν πρωθυπουργό μιας από τις χώρες του Νότου που είναι σε κρίση ; Δεν φαίνεται σε αριστερούς και δεξιούς Έλληνες περίεργο ότι πρώτα η Μέρκελ απείλησε την Βρετανία με έξοδο από την ΕΕ και μετά έρχεται από πίσω ο Γιούνκερ να του πει ότι δεν μασάει από Δημοκρατίες και θεσμούς; Τελικά στην Ελλάδα πέρα από το τομάρι του ουδείς ενδιαφέρεται για αυτά που γίνονται μπροστά στα μάτια του.
Ο Γιούνγκερ μπορεί κάλλιστα θεσμούς υποτακτικών σαν τους Έλληνες, όπως τον θεσμό του προέδρου της Δημοκρατίας να τον έχει χεσμένο. Όμως τι είναι αυτό που στηρίζει τον Γιούνγκερ να έχει χεσμένη και την βασίλισσα της Αγγλίας; Γιατί κι αυτός θεσμός είναι. Τι περίεργα παιχνίδια ξεκινάνε τα πιόνια της Ναζιστοενωμένης Ευρώπης; Διότι λογικά οι Άγγλοι αυτό δεν θα το αφήσουν αναπάντητο.
Στους θεσμούς που έχει χεσμένους ο Γιούνγκερ περιλαμβάνεται και ο ΟΗΕ; Και ο Αμερικανός πρόεδρος; Τον Πούτιν δεν τον βάζουμε μέσα γιατί μέχρι κι ο Βενιζέλος του κήρυξε πόλεμο.
Όσο για τους Έλληνες έχουν πάρει μια μεγάλη αμετάκλητη απόφαση για να μην ζητούν τον λόγο για τέτοια ναζιστικά φαινόμενα. Έχουν πάρει απόφαση ότι δεν τους ενδιαφέρει αν ακόμα και ο Σύριζα με την στάση του δίπλα στον Γιούνκερ είναι πιο ναζιστικό κόμμα ακόμα και από αυτά που έχουν σβάστικες κάτω από μαξιλάρι τους.
Από την 1η Νοεμβρίου και για τα επόμενα 5 χρόνια οι εκπρόσωποι ευρωβουλευτές της Ελλάδας θα φυλάνε το πασούμι του Γιούνκερ είτε ως «δημοκρατικά» στηρίγματα, είτε ως Επίτροποι, είτε ως απλοί συνομιλητές με τον νέο Χίτλερ που πήρε την εξουσία του προκατόχου του Αδόλφου με πιο έξυπνο τρόπο από αυτόν της Βαϊμάρης. Δεν χρειάστηκε ούτε στρατό με χακί, ούτε σβάστικες, ούτε χούντα. Μπήκε με τις πλάτες όλων των «δημοκρατών» και πρώτα από όλων του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς που ηγείται ο Τσίπρας και τώρα αλωνίζει.
Τι να περιμένεις από τη συνάντηση στο Eurogroup της ελληνικής πλευράς και από συμφωνίες με εταίρους δήθεν με προληπτική εποπτεία. Ο Γιούνκερ πριν ακόμα γίνει το προτελευταίο Eurogroup διέταξε η Ομάδα Ευρωπαϊκής Εποπτείας να μείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο. Το τσοπανόσκυλο του, Ράιχενμπαχ, ο Φύρερ Γιούνκερ έδωσε διαταγή να δρα ήσυχα και αποτελεσματικά στην Ελλάδα πριν ακόμα παρθούν αποφάσεις για εποχή «μετά Μνημονίου» και μάλιστα όταν υπάρχει η πιθανότητα να κηρυχθούν εθνικές εκλογές τον Μάρτιο.
Η Δημοκρατία στην Ευρώπη έλαβε τέλος και το δράμα της Ελλάδας δεν είναι ότι σέρνεται οικονομικώς στο άρμα της Νέας Ευρώπης των Ναζί , αλλά ότι από τις ευρωεκλογές του 2014 έχει δεθεί πολιτικώς συρόμενη στο άρμα αυτό. Όποιος και να ηγηθεί της χώρας δεν θα είναι τίποτε παραπάνω από έναν νέος Τσολάκογλου με προβιά δημοκράτη. Το έχουμε ξαναδεί το έργο και η κατάληξή του θα είναι ακριβώς η ίδια. Από τον φεντεραλισμό του Αδόλφου στον φεντεραλισμό του Ζαν Κλώντ. Όπως ακριβώς ίδια η κατάληξη των ονομάτων των δύο ομοϊδεατών: Γιούνκερ και Χίτλερ.
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου