Η καινούργια έκδοση του λειτουργικού συστήματος Windows της Microsoft, τα Windows 7 έχουν το ίδιο πρόβλημα που είχαν τα Vista, XP και όλες οι προηγούμενες εκδόσεις -- είναι μονοπωλιακό, "ιδιωτικό" λογισμικό. Δεν επιτρέπεται στους χρήστες να μοιράζονται ή να τροποποιούν το λογισμικό των Windows, ή να εξετάζουν πώς δουλεύει "από μέσα".
Το γεγονός ότι τα Windows 7 είναι μονοπωλιακά, σημαίνει ότι η Microsoft επιβάλλει νομικό έλεγχο πάνω στους χρήστες των μέσω ενός συνδυασμού από πνευματικά δικαιώματα (κόπιράϊτ), συμβόλαια και πατέντες. Η Microsoft χρησιμοποιεί τη δύναμή της για να κακομεταχειρίζεται τους χρήστες των υπολογιστών. Στο windows7sins.org, το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού παρουσιάζει επτά παραδείγματα κατάχρησης που έχει
διαπράξει η Microsoft.
Θα θέλαμε πολύ να στέλναμε περισσότερα γράμματα σ' όσους παίρνουν αποφάσεις για τα Windows 7 και ο κόσμος έχει αναγνωρίσει μέσα στην οργάνωση ή στην κοινότητά του ο καθένας, και με τη βοήθειά σας μπορούμε.
Αν δωρίστε $25 δολλάρια, θα στείλουμε άλλες 50 επιστολές, δωρίστε $100 και θα στείλουμε 200 επιστολές κ.ο.κ.
Στείλτε μας τις προτάσεις σας για οργανισμούς που θα ωφελούνταν από την επιστολή μας.
1. Δηλητηρίαση της εκπαίδευσης: Σήμερα, τα περισσότερα παιδιά των οποίων η μόρφωση εμπλέκεται με υπολογιστές, διδάσκονται να χρησιμοποιούν το προϊόν μιας εταιρείας: Της Microsoft. Η Microsoft ξοδεύει μεγάλα χρηματικά ποσά σε λομπίστες και σε μάρκετινγκ ώστε να διαφθείρει εκπαιδευτικά τμήματα. Μια εκπαίδευση που αξιοποιεί την ισχύ των υπολογιστών πρέπει να αποτελεί μέσο για ελευθερία και ενδυνάμωση και όχι μια λεωφόρο προκειμένου μια εταιρεία να ενσταλλάξει το μονοπώλιό της.
2. Εισβολή στην ιδιωτικότητα: Η Microsoft χρησιμοποιεί λογισμικό με οπισθοδρομικά ονόματα όπως "Γνήσιο Πλεονέκτημα των Windows" προκειμένου να επιβλέπει τα περιεχόμενα των σκληρών δίσκων των χρηστών. Η συμφωνία αδειοδότησης που οι χρήστες υποχρεούνται να αποδεχθούν πριν χρησιμοποιήσουν τα Windows προειδοποιεί ότι η Microsoft διεκδικεί το δικαίωμα να κάνει τα προηγούμενα χωρίς προειδοποίηση.
3. Μονοπωλιακή συμπεριφορά: Σχεδόν κάθε υπολογιστής που αγοράζεται έχει τα Windows προεγκατεστημένα -- αλλά όχι με επιλογή του αγοραστή. Η Microsoft υπαγορεύει απιτήσεις σε φορείς/προμηθευτές υλικού, οι οποίοι δεν θα προσφέρουν προσωπικούς υπολογιστές χωρίς αυτοί να έχουν εγκατεστημένα τα Windows, παρόλο που πολλοί άνθρωποι ζητάνε κάτι τέτοιο. Ακόμη και υπολογιστές που είναι διαθέσιμοι με άλλα λειτουργικά συστήματα όπως το GNU/Linux,προεγκατεστημένα, συχνά είχαν αρχικά τα Windows.
4. Εξάρτηση του πελάτη: Η Microsoft συχνά προσπαθεί να υποχρεώσει τους χρήστες σε ενημερώσεις/ανανεώσεις, με το να αφαιρεί την υποστήριξη από παλιότερες εκδόσεις των Windows ή της σουίτας Γραφείου (Office), και με το "φούσκωμα" των απιτήσεων σε υλικό (hardware). Για πολλούς ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πετάξουν υπολογιστές που δουλεύουν, απλά επειδή δεν πληρούν τις περιττές απαιτήσεις των επόμενων εκδόσεων των Windows.
5. Κατάχρηση των προτύπων: Η Microsoft επιχειρήσει να εμποδίσει την ελεύθερη προτυποποίηση διαφόρων μορφών εγγράφου, επειδή πρότυπα όπως η μορφοποίηση (format) OpenDocument θα απειλούσε τον έλεγχο που έχει τώρα πάνω στους χρήστες μέσω των μονοπωλιακών/ιδιωτικών μορφοποιήσεων του Word. Σε μια προσπάθει να σταματήσουν τέτοιες προσπάθειες, έχουν εμπλακεί σε ύπουλες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της δωροδοκίας αξιωματούχων.
6. Επιβολή της Διαχείρισης Ψηφιακών Περιορισμών --Digital Restrictions Management (DRM): Με τον Windows Media Player, η Microsoft δουλεύει σε συνεργία με τις μεγάλες εταιρείες Μέσων ώστε να δημιουργήσει περιορισμούς στην αντιγραφή και αναπαραγωγή μέσων στο λειτουργικό τους σύστημα. Για παράδειγμα, κατ' απαίτηση του NBC, η Microsoft μπόρεσε να εμποδίσει τους χρήστες των Windows από το να εγγράφουν τηλεοπτικές εκπομπές που είχαν νόμιμο δικαίωμα να εγγράφουν.
7. Απειλούν την ασφάλεια του χρήστη: Τα Windows έχουν μακρά ιστορία ευπαθειών στην ασφάλεια, καθιστώντας ικανό το διασκορπισμό ιών και επιτρέποντας σε απομακρυσμένους χρήστες να παίρνουν τον έλεγχο των υπολογιστών άλλων ανθρώπων για να τους χρησιμοποιήσουν ως ρομπότ που στέλνουν spam μηνύματα. Εφόσον το λογισμικό είναι κρυφό, όλοι οι χρήστες εξαρτώνται από τη Microsoft για να λύσει αυτά τα προβλήματα -- αλλά η Microsoft έχει κατά νου τα δικά της ενδιαφέροντα στην ασφάλεια και όχι εκείνα των χρηστών της.
Λειτουργικά Συστήματα Ελεύθερου λογισμικού όπως το GNU/Linux μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά με τα Windows, αλλά επιπλέον ενθαρρύνουν τους χρήστες να μοιράζονται, τροποποιούν και μελετούν το λογισμικό όσο θέλουν. Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουν οι χρήστες την Microsoft και να μην πέφτουν θύματα των 7 αμαρτιών των Windows 7, είναι να χρησιμοποιούν ένα ελεύθερο λειτουργικό σύστημα. Το λογισμικό και οι υπολογιστές πάντα θα έχουν προβλήματα, αλλά χρησιμοποιώντας ελεύθερο λογισμικό, οι χρήστες και οι κοινότητές τους έχουν τη δύναμη να λύνουν μόνοι τους τα προβλήματα για τον εαυτό τους και τους άλλους.
Μπορείτε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αμαρτίες και πώς να τις αποφύγετε στο windows7sins.org. Παρακαλούμε εγγραφείτε εκεί για νέα σχετικά με εκστρατείες και ειδοποιήσεις σχετικά με ενέργειες ούτως ώστε να ανεβάσουμε τη συνειδητοποίηση σχετικά με τις καταχρήσεις της Microsoft, τα προβλήματα των Windows 7 και τη σημασία του ελεύθερου λογισμικού!
Δυο χρόνια πριν, η Microsoft έβγαλε τα Windows Vista, με λίγες φανφάρες και πολύ απογοήτευση, και τα δυο απ' τους χρήστες, που αντιμετώπισαν μάχες με χαλασμένο λογισμικό, οδηγούς συσκευών και βαριούς περιορισμούς και από τους δημιουργούς που πάλευαν να ενημερώσουν το λογισμικό έτσι ώστε να δουλεύει στο νέο σύστημα.
Δυο χρόνια μετά η ίδια η Microsoft παραδέχεται ότι τα Vista απέτυχαν. Οι χρήστες δεν ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν το πισογύρισμα που τους πρόσφεραν τα Vista και η Microsoft προσπάθησε να επανορθώσει με την αναγγελία των Windows 7. Τα Windows 7, όπως τα Windows XP το 2001, έχουν ένα ίχνος πιο μετριοπαθών απαιτήσεων, πράγμα που τα κάνει ιδανικά για χαμηλής ισχύος υπολογιστές-σημειωματάρια (netbooks). Όμως, σε αντίθεση με τα Windows XP, η Microsoft έχει σκόπιμα σακατέψει τα Windows 7, αφήνοντας τους χρήστες των netbooks στο έλεος της Microsoft που ελέγχει ποιές εφαρμογές μπορούν να χρησιμοποιήσουν όπως επίσης και των αριθμό των εφαρμογών που μπορούν να εκτελέσουν ταυτόχρονα.
Η Microsoft ξαναρχίζει πάλι τα γνωστά της κόλπα μόνο που αυτή τη φορά, εισάγουν επίσης τεχνητούς περιρορισμούς στο ίδιο το λειτουργικό σύστημα. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν, αυτή είναι η πρώτη έκδοση των Windows που μπορεί μαγικά να εξαφανίσει ακαριαία περιορισμούς με την αγορά μιας ακριβότερης εκδοχής (version) από τη Microsoft.
Αυτό δεν είναι κάτι νέο όμως. Στα 1996 σάλος ξέσπασε σχετικά με τα Windows NT της Microsoft. Εκείνη την εποχή, η Microsoft πουλούσε δυο εκδόσεις του λειτουργικού της συστήματος: Τα Windows NT Workstation και τα Windows NT Server. Η έκδοση server κόστιζε περίπου 800$ περισσότερο από την έκδοση σταθμού εργασίας (workstation) του λειτουργικού συστήματος.
Ενώ τα Windows NT Server συμπεριλάμβαναν μια σειρά εφαρμογών εξυπηρετητή (server) που δεν διατίθοταν με τα NT Workstation, η Microsoft επέμενε ότι τα ίδια τα λειτουργικά συστήματα ήταν, "δύο πολύ διαφορετικά προϊόντα που προοριζόταν για δυο πολύ διαφορετικές λειτουργίες". Τα NT Server, ισχυριζόταν η Microsoft, ήταν κομμένα και ραμμένα για χρήση ως εξυπηρετητές Internet ενώ τα NT Workstation ήταν χονδροειδώς ανεπαρκή. Σκοπεύοντας να επιβάλλει αυτή τη διαφορά, τόσο ο κώδικα των NT Workstation όσο και η συμφωνία άδειας, περιόριζε τους χρήστες σε όχι περισσότερες από δέκα ταυτόχρονες TCP/IP (δηλ. Internet) συνδέσεις, την ώρα που στα NT Server ο αριθμός αυτός παρέμενε απεριόριστος.
Πολλοί χρήστες παρατήρησαν ότι και οι δυο εκδόσεις των Windows NT ήταν πολύ όμοιες. "Σκάβοντας" βαθύτερα, μια ανάλυση των "O' Reilly και Συνεργάτες" αποκάλυψε ότι ο πυρήνας, και στην πραγματικότητα κάθε δυαδικό αρχείο που περιλαμβανόταν στα NT Workstation, ήταν πανομοιότυπο με αυτά που ερχόταν με τα NT Server. Η μοναδική διαφορά ανάμεσα στις βάσεις των δυο προϊόντων βρίσκεται στις πληροφορίες εγκατάστασης των λειτουργικών συστημάτων: Η έκδοση server περιείχε αρκετές επιλογές ή 'σημάδια' (flags) που την χαρακτήριζαν ως είτε 'Workstation' είτε 'Server'. Αν το μηχάνημα ήταν 'μαρκαρισμένο' ώς 'Σταθμός Εργασίας' (workstation), συγκεκριμένη λειτουργικότητα θα απενεργοποιούταν και θα περιοριζόταν ο αριθμός των συνδέσεων στο δίκτυο.
Αποκαλούμε τέτοιους περιορισμούς, αντί-προσόντα (antifeatures). Ένα αντι-προσόν είναι λειτουργικότητα που ο δημιουργός της κάθε τεχνολογίας χρεώνει τους χρήστες ώστε να μην την συμπεριλάβει -- είναι πιο δύσκολο για τη Microsoft να περιορίσει τις συνδέσεις στο Internet απ' ότι να τις αφήσει ελεύθερες -- και τα όρια δεν είναι κάτι που ο κάθε χρήστης θα ζητούσε.
Δυστυχώς, για τις εταιρείες και τα άτομα που προσπαθούν να προωθήσουν τέτοια αντιπροσόντα, οι χρήστες με ρυθμό που όλο και αυξάνεται, έχουν εναλλακτικές λύσεις στο ελεύθερο λογισμικό. Αποδεικνύεται τελικά ότι η ελευθερία του λογισμικού κάνει τα αντιπροσόντα αδύνατα στις περισσότερες καταστάσεις. Η αρπακτική χρέωση των NT της Microsoft είναι αδύνατη για το GNU/Linux, που οι χρήστες μπορούν να προγραμματίσουν γύρω απ' αυτό.
Μια έκδοση του Firefox χρηματοδοτούμενη από διαφημίσεις θα ήταν επίσης αδύνατη -- οι χρήστες απλώς θα δημιουργούσαν και θα μοιραζόταν μια εκδοχή του λογισμικού χωρίς τα εν λόγω αντιπροσόντα.
Εν τέλει, η απουσία παρόμοιων αντιπροσόντων ορίζει μερικές από τις ευκολότερες νίκες για το ελεύθερο λογισμικό. Δεν κοστίζει τίποτε στους δημιουργούς ελεύθερου λογισμικού να αποφύγουν τα 'αντιπροσόντα'. Σε πολλές περιπτώσεις, το να μην κάνεις τίποτε είναι ακριβώς αυτό που θέλουν οι χρήστες και δεν τους δίνει το μονοπωλιακό λογισμικό.
το είδα
Το γεγονός ότι τα Windows 7 είναι μονοπωλιακά, σημαίνει ότι η Microsoft επιβάλλει νομικό έλεγχο πάνω στους χρήστες των μέσω ενός συνδυασμού από πνευματικά δικαιώματα (κόπιράϊτ), συμβόλαια και πατέντες. Η Microsoft χρησιμοποιεί τη δύναμή της για να κακομεταχειρίζεται τους χρήστες των υπολογιστών. Στο windows7sins.org, το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού παρουσιάζει επτά παραδείγματα κατάχρησης που έχει
διαπράξει η Microsoft.
Έχουμε ταχυδρομήσει ένα γράμμα σε 499 από τις 500 εταιρείες του Fortune (θεωρήσαμε ότι η Microsoft δεν θα άκουγε), αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή...
Έχουμε επίσης ταχυδρομήσει άλλο ένα γράμμα σε 500 μη κερδοσκοπικές ομάδες ανά τον κόσμο.
Θα θέλαμε πολύ να στέλναμε περισσότερα γράμματα σ' όσους παίρνουν αποφάσεις για τα Windows 7 και ο κόσμος έχει αναγνωρίσει μέσα στην οργάνωση ή στην κοινότητά του ο καθένας, και με τη βοήθειά σας μπορούμε.
Αν δωρίστε $25 δολλάρια, θα στείλουμε άλλες 50 επιστολές, δωρίστε $100 και θα στείλουμε 200 επιστολές κ.ο.κ.
Στείλτε μας τις προτάσεις σας για οργανισμούς που θα ωφελούνταν από την επιστολή μας.
1. Δηλητηρίαση της εκπαίδευσης: Σήμερα, τα περισσότερα παιδιά των οποίων η μόρφωση εμπλέκεται με υπολογιστές, διδάσκονται να χρησιμοποιούν το προϊόν μιας εταιρείας: Της Microsoft. Η Microsoft ξοδεύει μεγάλα χρηματικά ποσά σε λομπίστες και σε μάρκετινγκ ώστε να διαφθείρει εκπαιδευτικά τμήματα. Μια εκπαίδευση που αξιοποιεί την ισχύ των υπολογιστών πρέπει να αποτελεί μέσο για ελευθερία και ενδυνάμωση και όχι μια λεωφόρο προκειμένου μια εταιρεία να ενσταλλάξει το μονοπώλιό της.
2. Εισβολή στην ιδιωτικότητα: Η Microsoft χρησιμοποιεί λογισμικό με οπισθοδρομικά ονόματα όπως "Γνήσιο Πλεονέκτημα των Windows" προκειμένου να επιβλέπει τα περιεχόμενα των σκληρών δίσκων των χρηστών. Η συμφωνία αδειοδότησης που οι χρήστες υποχρεούνται να αποδεχθούν πριν χρησιμοποιήσουν τα Windows προειδοποιεί ότι η Microsoft διεκδικεί το δικαίωμα να κάνει τα προηγούμενα χωρίς προειδοποίηση.
3. Μονοπωλιακή συμπεριφορά: Σχεδόν κάθε υπολογιστής που αγοράζεται έχει τα Windows προεγκατεστημένα -- αλλά όχι με επιλογή του αγοραστή. Η Microsoft υπαγορεύει απιτήσεις σε φορείς/προμηθευτές υλικού, οι οποίοι δεν θα προσφέρουν προσωπικούς υπολογιστές χωρίς αυτοί να έχουν εγκατεστημένα τα Windows, παρόλο που πολλοί άνθρωποι ζητάνε κάτι τέτοιο. Ακόμη και υπολογιστές που είναι διαθέσιμοι με άλλα λειτουργικά συστήματα όπως το GNU/Linux,προεγκατεστημένα, συχνά είχαν αρχικά τα Windows.
4. Εξάρτηση του πελάτη: Η Microsoft συχνά προσπαθεί να υποχρεώσει τους χρήστες σε ενημερώσεις/ανανεώσεις, με το να αφαιρεί την υποστήριξη από παλιότερες εκδόσεις των Windows ή της σουίτας Γραφείου (Office), και με το "φούσκωμα" των απιτήσεων σε υλικό (hardware). Για πολλούς ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πετάξουν υπολογιστές που δουλεύουν, απλά επειδή δεν πληρούν τις περιττές απαιτήσεις των επόμενων εκδόσεων των Windows.
5. Κατάχρηση των προτύπων: Η Microsoft επιχειρήσει να εμποδίσει την ελεύθερη προτυποποίηση διαφόρων μορφών εγγράφου, επειδή πρότυπα όπως η μορφοποίηση (format) OpenDocument θα απειλούσε τον έλεγχο που έχει τώρα πάνω στους χρήστες μέσω των μονοπωλιακών/ιδιωτικών μορφοποιήσεων του Word. Σε μια προσπάθει να σταματήσουν τέτοιες προσπάθειες, έχουν εμπλακεί σε ύπουλες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της δωροδοκίας αξιωματούχων.
6. Επιβολή της Διαχείρισης Ψηφιακών Περιορισμών --Digital Restrictions Management (DRM): Με τον Windows Media Player, η Microsoft δουλεύει σε συνεργία με τις μεγάλες εταιρείες Μέσων ώστε να δημιουργήσει περιορισμούς στην αντιγραφή και αναπαραγωγή μέσων στο λειτουργικό τους σύστημα. Για παράδειγμα, κατ' απαίτηση του NBC, η Microsoft μπόρεσε να εμποδίσει τους χρήστες των Windows από το να εγγράφουν τηλεοπτικές εκπομπές που είχαν νόμιμο δικαίωμα να εγγράφουν.
7. Απειλούν την ασφάλεια του χρήστη: Τα Windows έχουν μακρά ιστορία ευπαθειών στην ασφάλεια, καθιστώντας ικανό το διασκορπισμό ιών και επιτρέποντας σε απομακρυσμένους χρήστες να παίρνουν τον έλεγχο των υπολογιστών άλλων ανθρώπων για να τους χρησιμοποιήσουν ως ρομπότ που στέλνουν spam μηνύματα. Εφόσον το λογισμικό είναι κρυφό, όλοι οι χρήστες εξαρτώνται από τη Microsoft για να λύσει αυτά τα προβλήματα -- αλλά η Microsoft έχει κατά νου τα δικά της ενδιαφέροντα στην ασφάλεια και όχι εκείνα των χρηστών της.
Μπορείς να βοηθήσεις!
Λειτουργικά Συστήματα Ελεύθερου λογισμικού όπως το GNU/Linux μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά με τα Windows, αλλά επιπλέον ενθαρρύνουν τους χρήστες να μοιράζονται, τροποποιούν και μελετούν το λογισμικό όσο θέλουν. Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουν οι χρήστες την Microsoft και να μην πέφτουν θύματα των 7 αμαρτιών των Windows 7, είναι να χρησιμοποιούν ένα ελεύθερο λειτουργικό σύστημα. Το λογισμικό και οι υπολογιστές πάντα θα έχουν προβλήματα, αλλά χρησιμοποιώντας ελεύθερο λογισμικό, οι χρήστες και οι κοινότητές τους έχουν τη δύναμη να λύνουν μόνοι τους τα προβλήματα για τον εαυτό τους και τους άλλους.
Μπορείτε να πάρετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αμαρτίες και πώς να τις αποφύγετε στο windows7sins.org. Παρακαλούμε εγγραφείτε εκεί για νέα σχετικά με εκστρατείες και ειδοποιήσεις σχετικά με ενέργειες ούτως ώστε να ανεβάσουμε τη συνειδητοποίηση σχετικά με τις καταχρήσεις της Microsoft, τα προβλήματα των Windows 7 και τη σημασία του ελεύθερου λογισμικού!
Υποστηρίξτε την εκστρατεία μας — προσθέστε τις 'Αμαρτίες των Windows 7 στην Ιστοσελίδα σας!
Πώς φτάσαμε ως εδώ
Δυο χρόνια πριν, η Microsoft έβγαλε τα Windows Vista, με λίγες φανφάρες και πολύ απογοήτευση, και τα δυο απ' τους χρήστες, που αντιμετώπισαν μάχες με χαλασμένο λογισμικό, οδηγούς συσκευών και βαριούς περιορισμούς και από τους δημιουργούς που πάλευαν να ενημερώσουν το λογισμικό έτσι ώστε να δουλεύει στο νέο σύστημα.
Δυο χρόνια μετά η ίδια η Microsoft παραδέχεται ότι τα Vista απέτυχαν. Οι χρήστες δεν ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν το πισογύρισμα που τους πρόσφεραν τα Vista και η Microsoft προσπάθησε να επανορθώσει με την αναγγελία των Windows 7. Τα Windows 7, όπως τα Windows XP το 2001, έχουν ένα ίχνος πιο μετριοπαθών απαιτήσεων, πράγμα που τα κάνει ιδανικά για χαμηλής ισχύος υπολογιστές-σημειωματάρια (netbooks). Όμως, σε αντίθεση με τα Windows XP, η Microsoft έχει σκόπιμα σακατέψει τα Windows 7, αφήνοντας τους χρήστες των netbooks στο έλεος της Microsoft που ελέγχει ποιές εφαρμογές μπορούν να χρησιμοποιήσουν όπως επίσης και των αριθμό των εφαρμογών που μπορούν να εκτελέσουν ταυτόχρονα.
Η Microsoft ξαναρχίζει πάλι τα γνωστά της κόλπα μόνο που αυτή τη φορά, εισάγουν επίσης τεχνητούς περιρορισμούς στο ίδιο το λειτουργικό σύστημα. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν, αυτή είναι η πρώτη έκδοση των Windows που μπορεί μαγικά να εξαφανίσει ακαριαία περιορισμούς με την αγορά μιας ακριβότερης εκδοχής (version) από τη Microsoft.
Αυτό δεν είναι κάτι νέο όμως. Στα 1996 σάλος ξέσπασε σχετικά με τα Windows NT της Microsoft. Εκείνη την εποχή, η Microsoft πουλούσε δυο εκδόσεις του λειτουργικού της συστήματος: Τα Windows NT Workstation και τα Windows NT Server. Η έκδοση server κόστιζε περίπου 800$ περισσότερο από την έκδοση σταθμού εργασίας (workstation) του λειτουργικού συστήματος.
Ενώ τα Windows NT Server συμπεριλάμβαναν μια σειρά εφαρμογών εξυπηρετητή (server) που δεν διατίθοταν με τα NT Workstation, η Microsoft επέμενε ότι τα ίδια τα λειτουργικά συστήματα ήταν, "δύο πολύ διαφορετικά προϊόντα που προοριζόταν για δυο πολύ διαφορετικές λειτουργίες". Τα NT Server, ισχυριζόταν η Microsoft, ήταν κομμένα και ραμμένα για χρήση ως εξυπηρετητές Internet ενώ τα NT Workstation ήταν χονδροειδώς ανεπαρκή. Σκοπεύοντας να επιβάλλει αυτή τη διαφορά, τόσο ο κώδικα των NT Workstation όσο και η συμφωνία άδειας, περιόριζε τους χρήστες σε όχι περισσότερες από δέκα ταυτόχρονες TCP/IP (δηλ. Internet) συνδέσεις, την ώρα που στα NT Server ο αριθμός αυτός παρέμενε απεριόριστος.
Πολλοί χρήστες παρατήρησαν ότι και οι δυο εκδόσεις των Windows NT ήταν πολύ όμοιες. "Σκάβοντας" βαθύτερα, μια ανάλυση των "O' Reilly και Συνεργάτες" αποκάλυψε ότι ο πυρήνας, και στην πραγματικότητα κάθε δυαδικό αρχείο που περιλαμβανόταν στα NT Workstation, ήταν πανομοιότυπο με αυτά που ερχόταν με τα NT Server. Η μοναδική διαφορά ανάμεσα στις βάσεις των δυο προϊόντων βρίσκεται στις πληροφορίες εγκατάστασης των λειτουργικών συστημάτων: Η έκδοση server περιείχε αρκετές επιλογές ή 'σημάδια' (flags) που την χαρακτήριζαν ως είτε 'Workstation' είτε 'Server'. Αν το μηχάνημα ήταν 'μαρκαρισμένο' ώς 'Σταθμός Εργασίας' (workstation), συγκεκριμένη λειτουργικότητα θα απενεργοποιούταν και θα περιοριζόταν ο αριθμός των συνδέσεων στο δίκτυο.
Αποκαλούμε τέτοιους περιορισμούς, αντί-προσόντα (antifeatures). Ένα αντι-προσόν είναι λειτουργικότητα που ο δημιουργός της κάθε τεχνολογίας χρεώνει τους χρήστες ώστε να μην την συμπεριλάβει -- είναι πιο δύσκολο για τη Microsoft να περιορίσει τις συνδέσεις στο Internet απ' ότι να τις αφήσει ελεύθερες -- και τα όρια δεν είναι κάτι που ο κάθε χρήστης θα ζητούσε.
Δυστυχώς, για τις εταιρείες και τα άτομα που προσπαθούν να προωθήσουν τέτοια αντιπροσόντα, οι χρήστες με ρυθμό που όλο και αυξάνεται, έχουν εναλλακτικές λύσεις στο ελεύθερο λογισμικό. Αποδεικνύεται τελικά ότι η ελευθερία του λογισμικού κάνει τα αντιπροσόντα αδύνατα στις περισσότερες καταστάσεις. Η αρπακτική χρέωση των NT της Microsoft είναι αδύνατη για το GNU/Linux, που οι χρήστες μπορούν να προγραμματίσουν γύρω απ' αυτό.
Μια έκδοση του Firefox χρηματοδοτούμενη από διαφημίσεις θα ήταν επίσης αδύνατη -- οι χρήστες απλώς θα δημιουργούσαν και θα μοιραζόταν μια εκδοχή του λογισμικού χωρίς τα εν λόγω αντιπροσόντα.
Εν τέλει, η απουσία παρόμοιων αντιπροσόντων ορίζει μερικές από τις ευκολότερες νίκες για το ελεύθερο λογισμικό. Δεν κοστίζει τίποτε στους δημιουργούς ελεύθερου λογισμικού να αποφύγουν τα 'αντιπροσόντα'. Σε πολλές περιπτώσεις, το να μην κάνεις τίποτε είναι ακριβώς αυτό που θέλουν οι χρήστες και δεν τους δίνει το μονοπωλιακό λογισμικό.
το είδα
<<< Στρατώνι: γαλάζια σημαία, κίτρινη θάλασσα - Ας δούμε τώρα ποιός προσπαθεί ελεεινά να παραπληροφορήσει !
14+1 Τζαμιά θέλουν στην Αθήνα Ιουδαίοι+Μασόνοι+ ΠΑΣΟΚ+ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου