Ποιος πρακτικά θα μπορεί να κυβερνήσει μία χώρα όταν τα λιμάνια της είναι Κινέζικα, τα αεροδρόμια Γερμανικά, ο ηλεκτρισμός στα χέρια Αμερικανών, οι επικοινωνίες σε χέρια πολυεθνικών, η Ύδρευση στα χέρια αρπακτικών της Wall Street, τα τσιμέντα σε χέρια Γάλλων, τα ορυκτά στα χέρια των Rothschild, τα πετρέλαια στα χέρια της EXXON ή της Noble, το Φυσικό Αέριο στα χέρια της Μαφίας του Αζερμπαϊτζάν, οι σιδηρόδρομοι σε Ιταλικά χέρια, οι Τράπεζες στα χέρια του Soros και του Paulson;
Και βέβαια όλοι αυτοί απλά θα είναι οι ενδιάμεσοι καθώς πάνω από όλους βρίσκονται οι Τραπεζίτες… Σ’ αυτούς που χρωστούν όλες οι πολυεθνικές, όλες οι κυβερνήσεις, όλες οι Μοναρχίες… και που κάθε φορά που μία κυβέρνηση αρνείται να υποταχθεί και να υπερχρεωθεί ή να πληρώσει τα χρέη της… παθαίνει «εμφύλιο», παθαίνει «πραξικόπημα», παθαίνει χάος… και μέσα από το χάος …επανέρχεται η τάξη…
Κάπως έτσι η Ελλάδα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βρέθηκε με μία Βουλή που ελέγχεται από μία συγκεκριμένη πλευρά συμφερόντων και που ψήφισε χωρίς δεύτερη σκέψη με 255 ψήφους από τις 300 …τον Τραπεζίτη Παπαδήμο για Πρωθυπουργό.
Κάπως έτσι παλιότερα συγκυβέρνησαν όλες