Το Σύμφωνο Συνεργασίας των δύο πλευρών του Ειρηνικού (ΤΤΡ) που παρουσιάστηκε σαν μία εμπορική συμφωνία και υπήρξε προϊόν σκληρής διαπραγμάτευσης υπό συνθήκες μιας μυστικότητας άνευ προηγουμένου, ουσιαστικά είναι μία εξαναγκαστική μεταβίβαση εξουσίας από τα κράτη και τους υπηκόους τους σε ξένες εταιρείες. Από τον Δεκέμβριο του 2012, 11 κράτη (Αυστραλία, Μπρουνέι, Καναδάς, Χιλή, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη, Βιετνάμ και ΗΠΑ) εμπλέκονται στην πιθανότητα περαιτέρω παραχώρησης εξουσιών τους στο μέλλον, λόγω της συμπερίληψης ενός ασυνήθιστου «συμφώνου προσκόλλησης».
Ενώ το κοινό, το Κογκρέσο των ΗΠΑ και ο Τύπος κλειδώθηκαν έξω, 600 σύμβουλοι
επιχειρήσεων συναντήθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες με αξιωματούχους των κυβερνήσεων που συμμετείχαν στην υπογραφή, για να ολοκληρώσουν το κείμενο της παγκοσμίως μεγαλύτερης πολυεθνικής εμπορικής συμφωνίας, η οποία προβλέπει και την επιβολή ποινών στις χώρες που προστατεύουν τους εργαζόμενους, τους καταναλωτές ή το περιβάλλον. Ένα απόσπασμα του