Δεν εγνώριζαν !!!, δεν υπήρχαν στοιχεία !!!, ή υπήρχε κάτι άλλο το οποίο τούς απαγόρευε ρητά και δια "ροπάλου" έστω και την παραμικρή αναφορά περί του θέματος του “ορυκτού πλούτου” της Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένων των (υπεδάφιων και υποθαλάσσιων) υδρογονανθράκων.
Σε ποιούς παρεχωρήθη η χώρα, ή τουλάχιστον η διαχείρισή της, ώς οικόπεδο άνευ ιδιοκτήτου ;;;
Προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και συγχρόνως προβληματισμό, το ότι μία χώρα σαν την Ελλάδα με μοναδικό ορυκτό πλούτο στο υπέδαφός της, να μήν έχει αναπτύξει ανάλογη βιομηχανία, και μάλιστα εάν κρίνουμε απο τα “ορυκτά” στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω, η βιομηχανία αυτή θα αποτελούσε και “μονοπώλιο” στην Ευρώπη, μιάς και τέτοια ορυκτά δεν υπάρχουν σε αυτήν.Όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται τα έσοδα απο ανάλογη βιομηχανική δραστηριότητα είναι τεράστια, εξ αιτίας του γεγονότος ότι αυτά τα ορυκτά χρησιμοποιούνται ώς προαπαιτούμενα στην κατασκευή μηχανημάτων, πολεμικού υλικού, διαστημικών εξαρτημάτων και άλλων “χρησίμων” κατασκευών και υπάρχουν αποκλειστικά και σε ποσότητες εκμεταλλεύσημες στον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος.Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος το έτος 2009 και σήμερα βέβαια, φαντάζει “παρονυχίδα” μπροστά στο μέγεθος του ποσού των Εσόδων τα οποία θα προέκυπταν απο αντίστοιχη και ανάλογη ανάπτυξη βιομηχανικής δραστηριότητος στην Ελλάδα.
Ως φαίνεται η “ομερτά” στα υψηλά κλιμάκια των κυβερνήσεων απο το 1940 και εντεύθεν στην Ελλάδα προέκυπτε απο ανάλογες συμβάσεις με αυτήν της λεγόμενης “cooper”, ή αλλιώς την σύμβαση εκπροσώπων του Ελληνικού Δημοσίου με την Hugh Cooper & co, την οποίαν απεκάλυψε ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο του με τίτλο “Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα”.
Οφείλω να επισημάνω ότι την τελευταία 35ετία υπήρξε