Ο Δημήτρης έκανε μία δημοσίευση χθες για την “εδώ” πλευρά, με ένα κολλάζ φωτογραφιών. Σε αυτές υπήρχε και η φωτογραφία του “ναυάρχου-νομικού” Αντώνη Παπαντωνίου.
Εγώ, όπως έχω πει, δεν πρόκειται να ασχοληθώ άλλο δημόσια με κανέναν από τους “αγωνιστές” που εκτός από εμάς έχουν βάναυσα προσβάλει χιλιάδες ανθρώπους σε όλη τη χώρα που βίωσαν το πρωτόκολλο του θανάτου, αποκρύπτοντας ή αρνούμενοι την εφαρμογή του σε δεκάδες νοσοκομεία-κολαστήρια. Όπως έγραψα χθες, αυτούς τους έχουν καταδικάσει τα ίδια τα θύματα του πρωτοκόλλου.
Αυτό που έπρεπε να κάνω, το έχω κάνει, μένουν οι νομικές κινήσεις κατά μερικών ακόμα “αγωνιστών” των καναπέδων, των δρόμων, των υπογραφών, του διαδικτύου, του facebook και των μικροφώνων, η δημοσιοποίησή των κινήσεων αυτών, και ό,τι άλλο ξεστομίσουν θα προστίθεται στο προανακριτικό υλικό ή θα συμπληρωθεί στο δικόγραφο των προτάσεων στα πολιτικά δικαστήρια.
Μετά τη χθεσινή δημοσίευση του Δημήτρη, βγήκε ο ηλικιωμένος “ναύαρχος-νομικός” και κάτι έγραψε για κάτι βόθρους που ξεχείλισαν. Και ότι
αυτός προχωρά μπροστά και δεν θα ασχοληθεί με τους βόθρους αυτούς.
Ο ένας βόθρος που ξεχείλισε είναι ο δικός μου, ο άλλος του Δημήτρη.
Να θυμίσω λοιπόν στον “κύριο” αυτό, δοθείσης της τελευταίας αυτής ευκαιρίας, ότι όπως συνέβη με όλους τους “αγωνιστές” του “τόσο – όσο”, ήταν αυτός που πρώτος πάλι με έπιασε στο στόμα του ήδη από το καλοκαίρι του 2020, όταν τον ρωτούσαν για μένα και προσπαθούσε να με απαξιώσει και αυτός, ρίχνοντας τον προβολέα στο πρόσωπό μου απομακρύνοντάς τον από τη δράση μου, την οποία κανένας από τους “αγωνιστές” δεν τολμά να αγγίξει ή όταν το κάνει προσπαθεί να την αμφισβητήσει ή να τη μειώσει.
Γιατί όσο μεγαλύτερος φαίνεται ο άλλος, τόσο μικρότερος δείχνεις εσύ…
Τότε είχε πει το γνωστό που ακούγαμε συχνά από τους “άξιους” εκπροσώπους της “εδώ” πλευράς, δηλαδή “μην τον ακούτε αυτόν, έχει πολιτικές βλέψεις”, ο δε “ναύαρχος-νομικός” ισχυρίστηκε συγκεκριμένα ότι θα “κατέβω” με τον Φαίδωνα Βόβολη. Τότε μάλιστα, σε αντιδιαστολή με τις δικές μου νομικές κινήσεις, αντιπαρέβαλε μία μήνυση που είχε καταθέσει κατά του Σωτήρη Τσιόδρα για απάτη. Ήταν μία μήνυση που δεν θα κατέθετε ούτε περαστικός από τη Νομική Σχολή. Τον έχω προκαλέσει μάλιστα να βγούμε δημόσια να αποδείξω γιατί η μήνυση αυτή ήταν για τα πανηγύρια, αλλά σιώπησε και αυτός, όπως συστηματικά κάνει και η απέναντι πλευρά.
Μετά έγινα αποδέκτης πληροφοριών για υπογραφές που συγκέντρωνε ο Παπαντωνίου από απελπισμένους και αφελείς πολίτες, από τους οποίους ζητούσε, και αν κατάλαβα καλά σε συνεργασία με τον Fuellmich, να γράψουν οι πολίτες πόσα χρήματα έχασαν από τα lock downs. Πολλοί χάρηκαν τότε και πίστεψαν ότι ξεκινά διαδικασία αποζημίωσής τους, λες και έτσι λειτουργεί αυτό στα δικαστήρια, όπου πηγαίνεις, σε ρωτά ο πρόεδρος “πόσα έχασες εσύ;”, απαντάς ας πούμε “30.000, κύριε πρόεδρε”, και αυτός σου λέει “εντάξει, πάρτα, και πάρε και ένα χιλιάρικο για τον κόπο σου να έρθεις μέχρι εδώ”…
Δεν μίλησα τότε.
Μίλησα όμως για τη “δίκη της Νυρεμβέργης-2”, για την οποία κάποια στιγμή κύματα ενθουσιασμού κατέκλυσαν το διαδίκτυο στην “είδηση” ότι “ξεκίνησε”.
Όσο ξεκίνησε η “δίκη της Νυρεμβέργης” στο …διαδίκτυο, άλλο τόσο εγώ είμαι εξωγήινος…
Δεν διέφερε και πολύ η “είδηση” αυτή από τα άλλα τα απίθανα που κυκλοφορούν κατά καιρούς στο διαδίκτυο και σηκώνουν και αυτά κύματα ενθουσιασμού στις τάξεις των δυστυχών πολιτών, όπως τότε που κάποιοι διέδιδαν ότι έχουν …συλληφθεί ο Τσιόδρας, ο Μητσοτάκης και οι υπόλοιποι (ή ότι κυκλοφορούν με …βραχιολάκια), ή τότε που θα έπεφτε το ίντερνετ για τρεις μέρες, γιατί ο Τραμπ τα είχε ανατρέψει όλα, θα έμπαιναν όλοι φυλακή και όλα θα τελείωναν.
Σχετικά με την τελευταία επίσκεψη των Fuellmich και Bhagdi στην Ελλάδα, πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές και ανεξάρτητες προσωπικότητες.
Ο δεύτερος είναι ένας τεράστιος επιστήμονας και αποτελεί αυτονοήτως ένα μεγάλο κεφάλαιο για μένα στην ποινική διαδικασία που θα οδηγήσει στη Δίκη των Αθηνών. Η επικοινωνία μου μαζί του δεν θα γίνει γνωστή παρά μόνο όταν η συνεργασία μας λάβει σάρκα και οστά και θα έχω να ανακοινώσω συγκεκριμένα πράγματα. Μία επικοινωνία που είχε αρχίσει πριν από ένα χρόνο, όταν είχε στείλει στον Δημήτρη μία μελέτη που είχε συντάξει τότε και επέτρεψε στον Δημήτρη να την αναφέρει πρώτος.
Και αυτό ακριβώς είχαμε κάνει.
Ο πρώτος είναι ένας δικηγόρος που από την πρώτη στιγμή απαξίωσε το Ποινικό Δίκαιο ως όχι απλά το μοναδικό εργαλείο στη μάχη κατά της παγκόσμιας απάτης, αλλά ούτε καν επικουρικά σε αυτό που διακήρυξε ότι θα έκανε αυτός, αλλά που μέχρι τώρα φαίνεται πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά δίκες στο διαδίκτυο και συγκέντρωση υπογραφών.
Από εκεί και πέρα, σε όλα όσα δημοσιεύτηκαν το τελευταίο διάστημα για τις εκκρεμότητες που φέρεται να έχει με τη Δικαιοσύνη στη Γερμανία, κράτησα όπως όλοι ακούσατε στις σχετικές live μεταδόσεις στο facebook επιφυλακτική στάση. Είπα ότι δεν μιλάω ποτέ αν δεν έχω στα χέρια μου στοιχεία.
Αυτό που σημείωσα όμως, και πάλι με βάση αυτά που έχουν δημοσιευτεί, ήταν ότι δεν μπορεί να γίνεται σύγκριση μεταξύ εμού και του Γερμανού. Γιατί κάποιοι σχολίασαν ότι αν ισχύουν αυτά, μπορεί να είναι η αντίστοιχη λάσπη από το σύστημα στη Γερμανία, με αυτή που δέχθηκα εγώ στην Ελλάδα, και ότι μπορεί να τον έχουν στοχοποιήσει και αυτόν η γερμανική κυβέρνηση και το γερμανικό παρακράτος, όπως έχει συμβεί με εμένα εδώ.
Δεν είναι όμως έτσι. Σύμφωνα πάντα με τις σχετικές δημοσιεύσεις, τις οποίες επαναλαμβάνω δεν υιοθετώ εφόσον δεν έχω ακόμα συγκεκριμένα στοιχεία στα χέρια μου ή δεν μιλήσω ο ίδιος με τον Fuellmich, ο Γερμανός συνάδελφός μου έχει μηνυθεί από πολίτες για απάτη και δεν πρόκειται για αυτεπάγγελτες διώξεις από το σύστημα. Πρόκειται για μηνύσεις από πολίτες με ονοματεπώνυμα για εξαπάτησή τους και όχι διώξεις από το σύστημα κατόπιν emails κουκουλοφόρων έμμισθων παρακρατικών υπαλλήλων ή αυτεπάγγελτες διώξεις από ομάδες επίορκων εισαγγελέων, ούτε έχει στοχοποιηθεί από οργανωμένες εγκληματικές ομάδες στο διαδίκτυο ούτε από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς σταθμούς της Γερμανίας στα κεντρικά δελτία τους και από τις μεγαλύτερες γερμανικές συστημικές ειδησεογραφικές σελίδες, ούτε έχει ελεγχθεί από τους αντίστοιχους φορολογικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς της Γερμανίας, ούτε στοχοποιήθηκε από τον εκπρόσωπο της γερμανικής κυβέρνησης και υπουργούς της, όπως συνέβη με εμένα εδώ.
Ώστε ούτε υιοθετώ αυτά που έχουν δημοσιευτεί στη γερμανική ειδησεογραφική ιστοσελίδα t-online.de ούτε όμως απορρίπτω το περιεχόμενό τους όταν διαβάζω ονοματεπώνυμα πολιτών και δικηγόρων και όχι “ξαδέρφες” με κουκούλα, την οποία κουκούλα, όπως και αυτή των παρακρατικών σκουπιδιών είμαι εγώ που τη βγάζω και τους στέλνω τον έναν μετά τον άλλον στην Εισαγγελία, και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν, με την κουκούλα στο χέρι…
Παρά ταύτα, και επειδή τίποτα δεν αποκλείω αν δεν έχω προσωπική εικόνα και αντίληψη, σκέφτηκα να τον δω για δέκα λεπτά πριν τον ενημερώσω μέσω του διαύλου στην Αυστρία.
Τι σχέση έχει η Αυστρία με τον Fuellmich και την επικοινωνία μου μαζί του;
Είπαμε. Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλα μονοπάτια.
Και εκεί πέσαμε στον τοίχο που λέγεται Αντώνης Παπαντωνίου. Και δεν τηλεφώνησε στο σπίτι του όπου έμεινε όσο ήταν στην Αθήνα ο Γερμανός δικηγόρος, ο όποιος τυχαίος.
Αλλά κορυφαίος επιστήμονας της πραγματικά εδώ πλευράς.
Η απάντηση του “ναυάρχου-νομικού” ήταν “δεν θέλουμε καμία σχέση με τον Αντωνιάδη”.
Προχθές έμαθα ότι ο Fuellmich δεν είχε ιδέα…
Έτσι, ναύαρχε, στρατηγέ, νομικέ, και ό,τι άλλο;
Μην εκπλήσσεστε επομένως με τη φωτογραφία ΚΑΙ του Παπαντωνίου στο χθεσινό κολλάζ του Δημήτρη. Εγώ δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ άλλο μαζί του, ο Δημήτρης όμως, εκτός από τα παραπάνω τα δικά μου, έχει μάλλον κάθε λόγο να το κάνει.
Γιατί είναι καιρός που κρατά στην άκρη κάτι μηνύματα εναντίον του σε κάτι ομάδες.
Έτσι, ναύαρχε;
Και θα τα βγάλει στην αμέσως επόμενη δημοσίευση.
Έτσι, για να μην πιστεύει κανείς ότι κάναμε πίσω σε αυτό που έχουμε κάνουμε ξεκάθαρο πολλές φορές. Ότι εμείς ποτέ δεν επιτεθήκαμε πρώτοι σε κανέναν της “εδώ” πλευράς, αλλά πάντα αμυνόμασταν. Και στην άμυνα αυτή έγινε το ξεκαθάρισμα. Ο Δημήτρης θεώρησε σκόπιμο, και καλά έκανε για να πάμε οριστικά μπροστά, να ξεκαθαρίσει το τοπίο της “εδώ” πλευράς καθολικά. Περίμενε ότι η φωτογραφία του Π*** στο κολλάζ, δεν θα τον έκανε να “τσιμπήσει” και να επιτεθεί γνωρίζοντας ότι έχει τη φωλιά του λερωμένη με τον Δημήτρη.
Και φυσικά ο Παπαντωνίου, και ο κάθε Παπαντωνίου, θα πει ότι δεν θα ασχοληθεί άλλο. Γιατί για να ασχοληθείς θα πρέπει να έχεις δίκιο και πραγματικά επιχειρήματα, με στοιχεία και αποδείξεις. Οπότε ή το βουλώνεις και λες ότι δεν ασχολείσαι ή μιλάς για emails που έχεις αλλά δεν βγάζεις, και που τώρα πάνε από …χέρι σε χέρι, συμβουλές των 100 ευρώ σε ασθενείς ή συγγενείς τους, που στα είπαν αλλά δεν αναφέρεις φυσικά κανέναν από αυτούς, γιατί πολύ απλά τους έχεις βγάλει από την αρρωστημένη φαντασία σου, άπλυτα, μασονοαναθρεμένους απογόνους των Ναζί, μερέντες και σαλάμια.
Αφού όμως είπε ότι δεν θα ασχοληθεί μαζί μας, αλλά ταυτόχρονα μίλησε για βόθρους, μπας και πει την τελευταία λέξη, κάνω και εγώ την τελευταία δημοσίευση για την “εδώ” πλευρά, για να γίνουν και οι συγκεκριμένες διευκρινίσεις για την αναφορά του Δημήτρη στον ναύαρχο, και η συνέχεια θα δοθεί στα δικαστήρια, θα δημοσιοποιούνται μόνο οι νομικές κινήσεις και οι εξελίξεις στο δικαστικό μέτωπο, και το πολύ – πολύ να δημοσιεύονται χωρίς σχολιασμό, και με την επισήμανση ότι θα προστίθενται στο προανακριτικό υλικό ή στο δικόγραφο των προτάσεων στη διαδικασία των αγωγών αποζημίωσης, τυχόν νέες ακραίες ύβρεις και συκοφαντίες από τους ήδη μηνυθέντες ή εναχθέντες. Γιατί όπως έχει φανεί, μία τάση μαζοχισμού και αυτοχειρίας την έχουν επιδείξει οι περισσότεροι από αυτούς και συμπεριφέρονται σαν να θέλουν να ενισχύουν και να “κλειδώσουν” την ενοχή και καταδίκη τους.
Θα κλείσω με δύο λέξεις προς τον ναύαρχο.
Μίλησες για βόθρο.
Ρίξε μία ματιά τριγύρω σου. Εκεί που κάθεσαι όταν γράφεις για βόθρους.
Αν κατάλαβες ότι ξεχείλισε βόθρος, δες από πού έρχεται η μπόχα.
Η ακράτεια είναι μεγάλο πρόβλημα.
Υ.Γ.1 Για τον άλλον τον νταή, που μεγάλωσε στους δρόμους, έχει φάει πολύ ξύλο, έχει σπάσει κεφάλια, δόντια και μύτες και το καραφλό κρανίο του εκτός από καθαρό είναι και γεμάτο με λακκούβες, και τις διαφορές του τις λύνει με ξύλο (το λες και απειλή του 333 Π.Κ. αυτό…), και πόσο θα αντέξει από τις επιθέσεις μου εναντίον του, καθώς όπως φαίνεται έχει πείσει τον εαυτό του ότι εγώ περίπου απρόκλητα και από το πουθενά, και όχι για όλα αυτά για τα οποία τον έχω μηνύσει στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, του έχω επιτεθεί, δύο λέξεις και προς αυτόν, και τα υπόλοιπα, όπως είπαμε, στην ποινική διαδικασία:
Ώστε πολύ ξύλο και το κρανίο γεμάτο λακκούβες;
Πες το ντε τόσο καιρό.
Τώρα εξηγούνται πολλά.
Y.Γ.2 Ξέρω, ξέρω, ενωθείτε με τους …συκοφάντες που λασπολογούν και ταυτόχρονα προσβάλλουν τα χιλιάδες θύματα των κολαστηρίων, αντί να …τσακώνεστε”, “μην ασχολείσαι, τους δίνεις αξία”, και “γι αυτό δεν θα πάει μπροστά η χώρα”.
Οι γνωστοί …”ενωσάκηδες”. Που έτσι και τους ίδιους τους …στραβοκοιτάξει ο αντιμεμβολιαστής και συνοδοιπόρος γείτονας, πάνε όλα.
Λοιπόν, η χώρα μία χαρά θα πάει μπροστά. Με τη μόνη ουσιαστική μάχη που δίνεται εδώ.
Απλά, ξεκαθαρίζουμε το τοπίο από τα παράσιτα.
Εμείς δεν ψάχναμε ποτέ για τα παράσιτα αυτά.
Αυτά βρέθηκαν στο δρόμο μας.
[Η σκυτάλη στον Δημήτρη.
Και μετά, τέλος.
Και το εννοώ.]
Είναι λυπηρό να υπάρχουν αντιπαραθεσεις σε ένα τόσο μικρό πολιτικά χώρο που όμως έχει μεγάλη σημασία σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον του ιατροφασισμου. Οι λιγοι και θαραλλεοι που πάνε μπροστά δε θα πρέπει να θυσιάζουν τις ελπίδες των πολιτών για μια ανατροπή.
ΑπάντησηΔιαγραφή