Moderna

 

Tα περισσότερα απ’ τα ερευνητικά μας εμβόλια μορφοποιούνται και επενεργούν μέσα σ’ ένα LNP (νανολιπίδιο) το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε συστημικές παρενέργειες που έχουν σχέση με την σύνθεση του LNP το οποίο μπορεί να μην έχει δοκιμαστεί στους ανθρώπους. Ενόσω συνεχίζουμε να βελτιώνουμε τα LNP μας δεν υπάρχει καμμία βεβαιότητα ότι δεν θα έχουν παρενέργειες. Τα LNP μας μπορεί να προκαλέσουν, εν όλω ή εν μέρει, ένα ή περισσότερα απ’ τα κάτωθι: ανοσοαντιδράσεις, αλλεργικές αντιδράσεις, ανοσολογικά προβλήματα διαφόρων τύπων, αντιδράσεις παραγωγής αντισωμάτων IgA, IgM, IgE, ή IgG…

Συγκεκριμένες πλευρές των πειραματικών φαρμάκων μας μπορεί να προκαλέσουν ανοσολογικές αντιδράσεις είτε απέναντι στο mRNA είτε απέναντι στο λιπίδιο, καθώς και παρενέργειες στο συκώτι ή εκφυλισμό του mRNA ή του LNP, και οτιδήποτε απ’ τα πιο πάνω μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές παρενέργειες σε μια ή περισσότερες απ’ τις κλινικές μας μελέτες… Μπορεί να υπάρξει αβεβαιότητα για τις αιτίες οποιασδήποτε παρενέργειας, πράγμα που θα κάνει δύσκολο να προβλέψουμε τις όποιες παρενέργειες σε μελλοντικές κλινικές δοκιμές…

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων η εταιρεία moderna σε γράμμα της στην επιτροπή που

εποπτεύει την ασφαλιστική αγορά των ηπα, στις 9 Νοέμβρη του 2018 (φωτο επάνω). Η ειλικρίνεια ήταν υποχρεωτική. Η εταιρεία θεωρούνταν από πολλούς «σκοτωμένο φίδι» αφού μετά από 9 χρόνια χρηματοδότηση και την υποστηρίξη των ερευνών της απ’ την DARPA και άλλους, και παρά τον «απόρρητο» χαρακτήρα των πειραμάτων της, δεν είχε καταφέρει να ξεμυτίσει στην φαρμακοπιάτσα με ένα “προϊόν”, ωστόσο αναζητούσε επιπλέον χρηματοδοτήσεις. Έμοιαζε με φιλόδοξο βαρέλι χωρίς πάτο… Και, κατά συνέπεια, έπρεπε να παρουσιάσει με κάποιο κομψό τρόπο τα προβλήματα που είχαν οι «πρωτοποριακές» φιλοδοξίες της, ώστε να δικαιολογήσει την εμπορική ανυπαρξία της… Περιμένετε και θα δείτε ήταν ο επιχειρηματικός κράχτης των ceo της, που προσπαθούσαν ταυτόχρονα να σταματήσουν την διαρροή στελεχών της επιχείρησης σε άλλες φαρμακομαφίες…

Νωρίτερα η διοίκηση της moderna είχε αναρωτηθεί για το όφελος του να αλλάξει επιχειρηματικό προφίλ. Αντί να είναι μια I gonna be (αποτυχημένη) φαρμακευτική, να γίνει κάτι σαν think tank για άλλες, κάνοντας και πατεντάροντας τις εφευρέσεις γενετικής μηχανικής, αλλά μεταφέροντας αλλού τις ευθύνες για τις αποτυχίες και τις παρενέργειες. Έψαχνε για μαλάκες, για να το πούμε πεζοδρομιακά. Όμως ούτε σ’ αυτό βρήκε σπουδαία επιχειρηματική προθυμία. Στα ’10s, ως το 2019 δηλαδή, οι μαζικές γενετικές επεμβάσεις στο ανθρώπινο είδος έμοιαζαν dirty και επικίνδυνη δουλειά. Μόνο οι “πεφωτισμένοι” με τα πολλά μηδενικά φρόντιζαν και ετοιμάζονταν να αλλάξουν δια παντός τον ορίζοντα…

Κι ύστερα; Ένα χρόνο και κάτι μετά την παραδοχή ότι «θέλουμε να κάνουμε βιοτεχνολογική τομή αλλά προχωράμε στα σκοτάδια» ήρθε η ευκαιρία – ξέρετε ποια. Χάρη στην «έκτακτη υγιεινομική ανάγκη» κανείς δεν έψαξε αν τα προβλήματα που παραδεχόταν η ίδια η εταιρεία στα τέλη του 2018 (κι εκείνα που δεν παραδεχόταν) μετά από 9 χρόνια καλοχρηματοδοτημένων ερευνών, δοκιμών, πειραμάτων και αποτυχιών, είχαν λυθεί ως δια μαγείας στις αρχές του 2020, μέσα σ’ ένα χρόνο.

Αντίθετα έγινε μόδα το εξής επιχείρημα: Αυτά τα «εμβόλια» που φτιάχτηκαν σε χρόνο dt είναι αποτελεσματικά και ασφαλή επειδή έπεσαν πολλά λεφτά στις έρευνές τους… (Αν τα λεφτά φτιάχνουν θεραπείες, τότε τα καλύτερα ιατρεία είναι οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια!)

Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε: τίποτα δεν είχε λυθεί! Τίποτα!! Βρέθηκαν όμως τρομοκρατημένοι και καταναγκασμένοι αγοραστές σε μεγάλη ποσότητα, που θα δέχονταν οτιδήποτε σαν «σωτηρία», χωρίς απαιτήσεις, επειδή αυτό τους είπαν οι «ειδικοί»…

Πώς λέγεται αυτό; «Θεία τύχη»; Ή μήπως καπιταλιστική αναγκαιότητα;

πηγή