Η ιστορία της Όμικρον
… ήταν γαλλική ταινία του 1975 που προκάλεσε αντιδράσεις για το
σαδομαζοχιστικό θέμα της. Συνοπτικά, η πλοκή αφορά την Ο, μια νεαρή
φωτογράφο μόδας, η οποία μεταφέρεται από τον εραστή της, Ρενέ, στον
απόμερο πύργο Roissy, όπου υποβάλλεται σε βασανιστήρια για να μετατραπεί
σε πειθήνια ερωτική παρτενέρ διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή. Φεύγοντας από
το Roissy φοράει το σιδερένιο δαχτυλίδι της μύησής της ως ένδειξη στους
άνδρες ότι είναι σκλάβα του σεξ.
Πρόκειται για ταινία ήπιου πορνό όπου ως γνωστόν η πορνογραφία εκμεταλλεύεται την ερωτική πράξη με κύριο σκοπό τη σεξουαλική διέγερση του ατόμου. Ουσιαστικά δηλαδή η ερωτική πράξη εκχυδαΐζεται προκειμένου να προγραμματιστεί και να κατευθυνθεί ο θεατής σε συγκεκριμένες ενέργειες και συμπεριφορές.
Στην τρέχουσα περίοδο έχουμε μιαν ανάλογη ιστορία της Ο, όπου ο εκχυδαϊσμός της ερωτικής πράξης έχει δώσει τη θέση του στον εκχυδαϊσμό του φόβου, στην πρόστυχη δηλαδή εκμετάλλευσή του και στην σκηνοθετική διόγκωση και παρουσίασή του σαν να είναι ταινία πορνό (εξ ου και ο όρος στα αγγλικά fear porn).
Ο λόγος φυσικά για τη «μετάλλαξη» Ο (ενός μη απομονωμένου ιού σύμφωνα πάντα με το CDC) όπου αντίστοιχα και εδώ υπεισέρχεται η σκοπιμότητα να επιβληθούν στο άτομο συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Κοινό σημείο και των δύο ιστοριών Ο η πρακτική του σαδομαζοχισμού. Το καθεστώς σε ρόλο σαδιστή και το άτομο στο ρόλο του υποτακτικού και του μαζοχιστή. Σκοπός η παγίωση της συμμόρφωσης με την παραπλανητικά ονομαζόμενη πανδημία (αφού έχει θνησιμότητα μόλις 0,1%) και