«Ο Σχεδιασμός απαιτείται όταν η μελλοντική επιθυμητή κατάσταση συμπεριλαμβάνει ένα σύνολο αλληλοεξαρτώμενων αποφάσεων, δλδ. ένα σύστημα αποφάσεων. Η βασική πολυπλοκότητα στο Σχεδιασμό προέρχεται από τον αλληλο – συσχετισμό των αποφάσεων κι όχι από τις ίδιες τις αποφάσεις».
Russell Lincoln Ackoff
Ρωτήστε οποιοδήποτε στέλεχος επιχειρήσεων, κυβερνητικό στέλεχος ή μέλος του κοινοβουλίου: «Τι είναι Στρατηγική»; Μάλλον θα εισπράξετε ένα συγκαταβατικό/υπεροπτικό χαμόγελο, αν όμως σταθείτε τυχεροί ο συνομιλητής σας θα σας απαντήσει: «Στρατηγική είναι ένα γενικό σχέδιο που στοχεύει στην επίτευξη ενός μακροπρόθεσμου στόχου» ή κάτι παρόμοιο. Έπειτα, ρωτήστε τον καταδεκτικό συνομιλητή σας: «Τι είναι Στρατηγικός Σχεδιασμός»; Ανοησία έ; Η Στρατηγική, ως έννοια, εμπεριέχει δομικά την έννοια του σχεδίου, άρα και του σχεδιασμού. Ως εκ τούτου, η έννοια «Στρατηγικός Σχεδιασμός» είναι σχήμα οξύμωρον.
Πάμε λοιπόν στη Στρατηγική
Κάθε σπουδαστής Διοίκησης Επιχειρήσεων θα σας απαντήσει γρήγορα πως μία ολοκληρωμένη στρατηγική απαιτεί κατανόηση της υπάρχουσας καταστάσεως («Χαρτογράφηση»), καθορισμό προτεραιοτήτων, καθορισμό και ιεράρχηση στόχων, ορθολογική διάταξη πόρων και συνεχή επισκόπηση/αξιολόγηση όλων των προηγουμένων με σκοπό την αναθεώρησή τους, όπου κριθεί αναγκαία. Απλά, κατανοητά και λίγο εώς πολύ γνωστά. Ας αλλάξουμε επίπεδο και ας πάμε από τη Στρατηγική μιάς επιχειρήσεως στη Εθνική Στρατηγική ενός κράτους, θεωρώντας εκ