γράφει ο Kit Knightly
Μετάφραση: Απολλόδωρος
Η ανάλυση των επίσημων στοιχείων δείχνει ότι οι κίνδυνοι που συνδέονται με το «εμβόλιο» Covid υπερτερούν κατά πολύ της όποιας θεωρητικής ανταμοιβής.
Τις πρώτες ημέρες της εξάπλωσης του «εμβολίου«, δημοσιεύσαμε αρκετά άρθρα που συζητούσαν το λόγο κινδύνου-απόδοσης των νέων εμβολίων mRNA. Ο Dr. Sadaf Gilani, ειδικότερα, εκπόνησε σημαντικά και λεπτομερή άρθρα σχετικά με την «απόλυτη μείωση του κινδύνου» (absolute risk reduction).
Για να εξηγήσουμε την «απόλυτη μείωση του κινδύνου» (ARR) με απλούς όρους: εάν ένα ανεμβολίαστο άτομο έχει 10% πιθανότητα να προσβληθεί από την ασθένεια και ένα εμβολιασμένο άτομο έχει 1% πιθανότητα, τότε η ARR για το εμβόλιο είναι 9%.
Φυσικά, αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα, η πραγματική ARR για τα «εμβόλια» του Covid δεν είναι ούτε κατά διάνοια 9%:
«Αυτή είναι η απόλυτη μείωση του κινδύνου για την Pfizer/BioNtech (κάθε ομάδα είχε πάνω από 18.000 άτομα):
Ομάδα έγχυσης: 8/18,198 = 0.04%
Ομάδα ψευδοφαρμάκου: 162/18,325 = 0.88%
Απόλυτη μείωση του κινδύνου = 0,84% «
Από την «απόλυτη μείωση του κινδύνου», μπορείτε στη συνέχεια να υπολογίσετε τον «αριθμό που απαιτείται για τον εμβολιασμό» (NNTV). Αυτός είναι ο
κατά προσέγγιση αριθμός ατόμων που πρέπει να εμβολιάσετε προκειμένου να αποτρέψετε σίγουρα ένα κρούσμα/θάνατο.Για να συνεχίσουμε το παραπάνω παράδειγμα, εάν το εμβόλιό σας μειώνει τις πιθανότητες μόλυνσης από 10% σε 1% (ARR 9%), πρέπει να εμβολιάσετε έντεκα άτομα για να αποτρέψετε μία μόλυνση, δίνοντάς σας έναν NNTV ίσο με 11.
Και πάλι, ο NNTV των εμβολίων Covid είναι πολύ, πολύ, ΠΟΛΥ υψηλότερο από 11. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται μεταξύ 88 και 700 για την πρόληψη ενός μεμονωμένου κρούσματος και μέχρι 100.000 για την πρόληψη ενός μοναχικού θανάτου.
Και θυμηθείτε, όλα αυτά τα δεδομένα αφορούσαν ενήλικες. Τα παιδιά διατρέχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο από το Covid – τόσο από άποψη νοσηλείας όσο και θανάτου. Στις ΗΠΑ, τα παιδιά ηλικίας 5-11 ετών έχουν 99,992% πιθανότητα να επιβιώσουν από το «Covid» – οπότε φυσικά προκύπτει ότι ο NNTV για αυτή την ομάδα θα είναι πολύ, πολύ υψηλότερος από ό,τι για τους ενήλικες.
Αλλά, τώρα που ο FDA ενέκρινε το «εμβόλιο» της Pfizer για επείγουσα χρήση σε παιδιά ηλικίας 5-11 ετών, το «πολύ, πολύ υψηλότερο» δεν είναι αρκετά καλό. Πρέπει να υπολογίσουμε ένα πραγματικό νούμερο για τον «αριθμό που χρειάζεται να εμβολιαστεί» προκειμένου να προστατεύσουμε υποθετικά ένα παιδί από το θάνατο «με Covid».
Ευτυχώς για εμάς, κάποιος άλλος το έχει ήδη κάνει.
Γράφοντας στο Substack του, ο οικονομολόγος Toby Rodgers PhD έχει συγκεντρώσει τους αριθμούς από τις δοκιμές της ίδιας της Pfizer, του FDA και του CDC και έχει κάνει μια πολύ λεπτομερή καταγραφή. Μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ, εμείς θα σας παρουσιάσουμε μόνο μερικά από τα κυριότερα σημεία:
«Από τις 30 Οκτωβρίου 2021, το CDC δήλωσε ότι 170 παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών έχουν πεθάνει από ασθένεια που σχετίζεται με το COVID-19 από την έναρξη της πανδημίας. (Αυτό αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 0,1% όλων των θανάτων που σχετίζονται με τον κορονοϊό σε εθνικό επίπεδο, παρόλο που τα παιδιά αυτής της ηλικίας αποτελούν το 8,7% του πληθυσμού των ΗΠΑ).
Η ένεση mRNA της Pfizer «λειτουργεί» μόνο για περίπου 6 μήνες (αυξάνει τον κίνδυνο κατά τον πρώτο μήνα, παρέχει μέτρια προστασία κατά τους μήνες 2 έως 4 και στη συνέχεια η αποτελεσματικότητα αρχίζει να μειώνεται, γι’ αυτό και όλη η μοντελοποίηση του FDA χρησιμοποίησε μόνο ένα χρονικό διάστημα 6 μηνών). Έτσι, οποιαδήποτε μοντελοποίηση θα πρέπει να βασίζεται στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου σε σχέση με τα 57 (170/3) παιδιά που διαφορετικά θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει από ασθένεια που σχετίζεται με το COVID κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 6 μηνών.
Στην καλύτερη περίπτωση, η ένεση mRNA της Pfizer μπορεί να είναι αποτελεσματική κατά 80% έναντι των νοσηλειών και του θανάτου. Αυτός ο αριθμός προέρχεται απευθείας από τη μοντελοποίηση του FDA (σελ. 32). Σκύβω το κεφάλι για να δώσω στην Pfizer το πλεονέκτημα της σημαντικής αμφιβολίας επειδή και πάλι, η κλινική δοκιμή της Pfizer δεν έδειξε ΚΑΜΙΑ μείωση των νοσηλειών ή του θανάτου σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.
Έτσι, η ένεση και στα 28.384.878 παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών με δύο δόσεις Pfizer (που είναι αυτό που θέλει να κάνει η κυβέρνηση Biden) θα έσωζε, το πολύ, 45 ζωές (0,8 αποτελεσματικότητα x 57 θάνατοι που διαφορετικά θα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου = 45).
Επομένως, τότε η NNTV για την αποτροπή ενός μόνο θανάτου σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι 630.775 (28.384.878 / 45). Αλλά πρόκειται για σχήμα δύο δόσεων, οπότε αν κάποιος θέλει να υπολογίσει το NNTV ανά ένεση ο αριθμός διπλασιάζεται σε 1.261.550. Πρόκειται κυριολεκτικά για το χειρότερο NNTV στην ιστορία του εμβολιασμού.»
630.000 παιδιά έκαναν ενέσεις με 1,2 εκατομμύρια δόσεις για να σωθεί μια ζωή. Αυτό είναι απίστευτα αναποτελεσματικό. Ωστόσο, θα μπορούσε να είναι ακόμη χειρότερο από αυτό.
Όπως καλύψαμε την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που αναφέρθηκαν στη συνεδρίαση της VRBPAC, 94 παιδιά μόνον από την ηλικιακή ομάδα 5-11 ετών έχουν πεθάνει. Εάν αυτός ο χαμηλότερος αριθμός είναι σωστός, η NNTV για την πρόληψη ενός μόνο θανάτου εκτοξεύεται σε 915.641.
Με άλλα λόγια, για να αποτραπεί υποθετικά ο θάνατος ενός και μόνο παιδιού σε διάστημα έξι μηνών, θα πρέπει να χορηγηθούν σε σχεδόν ένα εκατομμύριο παιδιά σχεδόν δύο εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου της Pfizer.
Τι είδους κίνδυνο αντιμετωπίζουν αυτά τα 915.641 παιδιά από τις δύο δόσεις της σούπας mRNA της Pfizer;
Λοιπόν, οι πρώτες μελέτες διαπίστωσαν περίπου 11,1 περιπτώσεις σοβαρής αναφυλαξίας ανά εκατομμύριο δόσεων του εμβολίου της Pfizer, οπότε ήδη κάθε «πλήρως εμβολιασμένο» παιδί έχει σχεδόν 22 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσει αλλεργική αντίδραση από ό,τι να προστατευτεί πραγματικά από το Covid.
Άλλες σοβαρές αντιδράσεις είναι πιο δύσκολο να υπολογιστούν.
Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι η ίδια η δοκιμή της Pfizer έδειξε αυξημένη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες στην ομάδα των εμβολιασμένων έναντι της ομάδας του εικονικού φαρμάκου, σε σημείο που η δοκιμή εγκαταλείφθηκε μετά από έξι μήνες και όλα τα εναπομείναντα μέλη του εικονικού φαρμάκου έλαβαν το εμβόλιο, καταστρέφοντας ουσιαστικά την ομάδα ελέγχου. Για να παραθέσω και πάλι τα λόγια του Rodgers:
«Όπως εξηγεί ο Bobby Kennedy, η κλινική δοκιμή της Pfizer σε ενήλικες έδειξε ανησυχητική αύξηση της θνησιμότητας από όλες τις αιτίες στους εμβολιασμένους:
«Στην 6μηνη κλινική δοκιμή της Pfizer σε ενήλικες – υπήρξε 1 θάνατος από Covid σε 22.000 στην ομάδα του εμβολίου («θεραπεία») και 2 θάνατοι από Covid σε 22.000 στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου (βλ. Πίνακα s4). Άρα NNTV = 22.000. Η παγίδα είναι ότι υπήρξαν 5 θάνατοι από καρδιακή προσβολή στην ομάδα του εμβολίου και μόνο 1 στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Έτσι, για κάθε 1 ζωή που σώζεται από το Covid, το εμβόλιο της Pfizer σκοτώνει 4 από καρδιακές προσβολές. Η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες στη μελέτη των 6 μηνών ήταν 20 στην ομάδα του εμβολίου και 14 στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Έτσι, η θνησιμότητα από όλες τις αιτίες αυξήθηκε κατά 42% μεταξύ των εμβολιασθέντων. Το εμβόλιο χάνει πρακτικά όλη την αποτελεσματικότητά του μετά από 6 μήνες, οπότε έπρεπε να περιορίσουν τη μελέτη. Αποτυφλώθηκαν και προσέφεραν το εμβόλιο στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Σε εκείνο το σημείο, η αυξανόμενη γραμμή βλάβης είχε προ πολλού διασταυρωθεί με τη βυθιζόμενη γραμμή αποτελεσματικότητας.
Ο πρώην ερευνητής δημοσιογράφος των NY Times Alex Berenson έγραψε επίσης για τα άσχημα αποτελέσματα για τους εμβολιαζόμενους στην κλινική δοκιμή της Pfizer σε ενήλικες (εδώ). Ο Berenson έλαβε ισόβιο αποκλεισμό από το Twitter επειδή δημοσίευσε τα δεδομένα της ίδιας της κλινικής δοκιμής της Pfizer.»
Δεν είναι προς το συμφέρον της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας να έχει μια ακριβή συγκέντρωση των σοβαρών αντιδράσεων των εμβολίων, συνδυάστε το με το (αναγνωρισμένο) ενδεχόμενο εντελώς άγνωστων μακροπρόθεσμων παρενεργειών και ο υπολογισμός του πλήρους δυνητικού κινδύνου γίνεται πολύ περίπλοκος.
Ωστόσο, ο Rodgers – χρησιμοποιώντας τα δεδομένα VAERS ως βάση – καταβάλλει μια πολύ λογική προσπάθεια:
- Επειδή η κλινική δοκιμή της Pfizer δεν έχει αξιοποιήσιμα δεδομένα, πρέπει να κάνω ανοσογέφυρα από την πλησιέστερη ηλικιακή ομάδα.
- 31.761.099 άτομα (άρα μόλις 10% περισσότερα άτομα από ό,τι στην ηλικιακή ομάδα 5 έως 11 ετών) ηλικίας 12 έως 24 ετών έχουν κάνει τουλάχιστον ένα εμβόλιο για τον κοροναϊό.
- Το πρόγραμμα εμβολιασμού COVID-19 υφίσταται μόνο για 10 μήνες και οι νεότεροι άνθρωποι έχουν πρόσβαση μόνο πιο πρόσφατα (τα παιδιά 12 έως 15 ετών έχουν πρόσβαση εδώ και πέντε μήνες- από τις 10 Μαΐου) – οπότε εξετάζουμε περίπου την ίδια χρονική περίοδο παρατήρησης που μοντελοποιήθηκε παραπάνω.
- Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπάρχουν 128 αναφορές θανατηφόρων παρενεργειών μετά από ενέσεις mRNA του κοροναϊού σε άτομα 12 έως 24. (Αυτό ισχύει μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 2021. Υπάρχει όμως καθυστέρηση υποβολής αναφορών, οπότε ο πραγματικός αριθμός των αναφορών που έχουν υποβληθεί είναι σίγουρα υψηλότερος).
Σε αυτό το σημείο, βασιζόμενοι καθαρά στα επίσημα στοιχεία και τις αναφορές VAERS, μπορείτε να συμπεράνετε ότι η ένεση σε κάθε παιδί ηλικίας 5-11 ετών στις ΗΠΑ θα έσωζε θεωρητικά περίπου 31 ζωές, αλλά θα σκότωνε περίπου 116 παιδιά.
Αυτό είναι σαφώς ήδη ένα πολύ κακό αποτέλεσμα. Ωστόσο, εάν οι προβλέψεις για την υπο-αναφορά των βλαβών από τα εμβόλια είναι ακριβείς, είναι δυνητικά πολύ χειρότερο από αυτό:
- Οι Kirsch, Rose και Crawford (2021) εκτιμούν ότι το VAERS υποεκτιμά τις θανατηφόρες αντιδράσεις κατά 41 φορές, γεγονός που θα τοποθετούσε τις συνολικές θανατηφόρες παρενέργειες σε αυτή την ηλικιακή ομάδα σε 5.248. (Οι Kirsch et al. αντιπροσωπεύουν μια συντηρητική εκτίμηση, διότι άλλοι έχουν τοποθετήσει τον παράγοντα υποεκτίμησης στο 100).
- Με τις δυνητικά θανατηφόρες παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένων της μυο- και περικαρδίτιδας, να επηρεάζουν δυσανάλογα τους νέους, είναι λογικό να σκεφτούμε ότι με την πάροδο του χρόνου το ποσοστό των θανατηφόρων παρενεργειών από τις ενέσεις mRNA σε παιδιά ηλικίας 5 έως 11 ετών μπορεί να είναι παρόμοιο με εκείνο των ηλικιών 12 έως 24 ετών.
[…] Φανταστείτε ότι, το πολύ οι μισοί από τους Αμερικανούς γονείς θα είναι αρκετά ανόητοι ώστε να κάνουν ένεση αυτού του τοξικού προϊόντος στα παιδιά τους. Σε ένα ποσοστό υιοθέτησης 50%, η απόφαση του ACIP να εγκρίνει την ένεση της Pfizer θα σκοτώσει πιθανότατα 2.624 παιδιά μέσω ανεπιθύμητων ενεργειών, προκειμένου να σωθούν ενδεχομένως 12 από ασθένειες που σχετίζονται με το COVID-19.
Συμπερασματικά, βασιζόμενοι αποκλειστικά σε επίσημα στοιχεία, ο εμβολιασμός των παιδιών ηλικίας 5-11 ετών θα δημιουργήσει 22 αλλεργικές αντιδράσεις ανά θάνατο που αποτρέπεται και θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει σε τέσσερις θανάτους ανά ζωή που σώζεται.
Και, αν οι υπολογισμοί του Rodgers είναι σωστοί, το εμβόλιο της Pfizer θα μπορούσε να σκοτώσει πάνω από 200 παιδιά προτού σώσει έστω και ένα.
Όπως πάντα, το νόημα αυτής της ανάλυσης είναι να καταδείξει ότι ακόμη και τα ίδια τα δεδομένα του κατεστημένου δεν υποστηρίζουν τα συμπεράσματά τους, ΔΕΝ αποτελεί απαραίτητα έγκριση αυτών των δεδομένων ή της ιδέας ότι το «Covid» είναι πράγματι μια «πανδημία» που ενέχει οποιονδήποτε κίνδυνο για οποιονδήποτε.
Αρχική πηγή άρθρου: Off Guardian
Πηγή μεταφρασμένου κειμένου: telegra.ph
Το άρθρο μας εστάλη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου